پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۲۰۶۳۹۷
تاریخ انتشار : ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۰۱:۰۲
وقتی روز 30 آوریل آغاز شد، امریکا و شرکایش فکر می‌کردند کار عزل نیکولاس مادورو از پست ریاست جمهوری ونزوئلا کامل شده وماه‌ها تلاش و مهره چینی‌هایشان برای واگذاری این پست به خوان گوایدو مهره دست نشانده خودشان و رهبر ارشد اپوزیسیون ثمر لازم را داده است. فقط چند ساعت بعد و به‌واقع در ساعات غروب چیزی کاملاً متفاوت شکل گرفت و قطعات پازل برکناری مادورو هر یک به گوشه‌ای پرت شده بود و برای مایک پومپئو وزیر خارجه امریکا چاره‌ای نمانده بود جز متهم کردن روسیه و کوبا به دخالت در روند برکناری مادورو و به‌زعم آنها «پادشاه‌سازی مجدد از یک مهره سوخته».

شعار سال: تشکیلات دونالد ترامپ بیکار ننشست اما تنها کاری که از آنها بر می‌آمد ادامه دادن به تهدید‌های کلامی مادورو بود. حتی وقتی پاتریک شاناهان کفیل پست وزارت دفاع امریکا سفر خود به اروپا را لغو کرد تا در ساماندهی امور ونزوئلا به سایر افراد ارشد کاخ سفید یاری برساند، مشخص بود که رساندن گوایدو به قدرت باز هم به مأموریتی غیرممکن تبدیل شده است.

سه خائن اصلی

وقتی نقش امریکا در رویدادهای آن روز خاص مشخص‌تر شد، جان بولتون مشاور امنیت ملی امریکا در مواجهه با خبرنگاران در واشنگتن مدعی شد امریکا قصد یک کودتا را در ونزوئلا نداشته است ولی او فقط می‌خواست بر برخی نقشه‌های پنهان کشورش در ارتباط با آن اتفاقات سرپوش بگذارد. او با سه‌عنصر شاخص دولت ونزوئلا به تفاهم رسیده بود تا در روند برکناری مادورو مشارکت کرده و یاور گوایدو باشند.

یکی از آنها ولادیمیر پادرینو وزیر دفاع ونزوئلا بود و دیگری مایکل موره‌نو رئیس شورای‌عالی قضایی کشور و در نهایت ایوان رافائل هرناندز دالا فرمانده گارد سلطنتی. به ادعای بولتون هر سه مقام فوق مثل امریکا به این نتیجه رسیده بودند که به نفع ونزوئلاست که مادورو برود اما در پایان روز 30 آوریل هیچ‌یک از سه مقام مذکور حاضر به تأیید این ارتباط نشدند و گفتند اگر هم قرار بر انتقال قدرت باشد، باید به روشی صلح‌آمیز و بدون برخوردهای قهری در خیابان‌ها صورت پذیرد.

جدیدترین نمایشگاه اشتباهات امریکا

با این حال حرف نخست را در روز سه‌شنبه 30 آوریل همین برخوردها در سطح شهر کاراکاس می‌زد. آنچه از ابتدای صبح تحت عنوان «عملیات آزادی» در کاراکاس شروع شده بود، بسرعت تبدیل به نمایشگاهی از جدیدترین محاسبات غلط امریکا در عرصه روابط بین‌المللی و دست بردن در نظام‌های سیاسی سایر کشورها شد. گروه‌های اپوزیسیون کوشیدند رهایی لئوپولد لوپز یکی از بارزترین افراد این نهضت از حصر خانگی را یک پیروزی بزرگ برای خود جلوه بدهند اما واقعیت امر این بود که لوپز از خانه‌اش به‌طور مستقیم به سفارت اسپانیا رفت تا به‌عنوان یک پناهجو در آنجا بماند و از بازداشت مجدد نجات یابد. در نهایت وقتی مادورو در تلویزیون دولتی ونزوئلا ظاهر شد و گفت ادعای امریکایی‌ها در مورد فرار وی از این کشور صحت ندارد و او همچنان در کاراکاس بسر می‌برد، مشخص شد که یک بار دیگر تیر سیاستگذاران خارجی امریکا به سنگ خورده است.

طرح عفو برای خاطیان

طرح بولتون این بود که پس‌ از به‌قدرت رسیدن گوایدو به هر فرد حاضر در هیأت دولت ونزوئلا که در این روند مشارکت کرده باشد، عفو بخورد وعقوبتی دامان او را نگیرد. پس از فرو ریختن تمامی این ادعاها بولتون مدعی شد حساب‌هایش اشتباه نبوده ودلایلی خفیف و ساده از ثمردهی نقشه‌های او جلوگیری کرده‌است. وی اشاره‌ای به تفاهمنامه‌های مکتوب بین چند مقام دولتی ونزوئلا با گروه‌های اپوزیسون نکرد و بیشتر به این سبب که روشن شد اینها فقط ابزارهایی کاغذی بوده و ضمانت اجرایی نداشته‌اند. در نهایت بولتون تقصیر را متوجه کوبا و روسیه و بویژه کشور اول کرد و گفت دولت هاوانا سه‌مقام را که وی «توجیه» و وادار به همکاری با اپوزیسیون کرده، از اجرای این کار باز داشته و متقاعد به ادامه همسویی با مادورو کرده‌است. وی از این نیز فراتر رفت و مدعی شد ردپای کرملین نیز در ابقای مادورو قابل رؤیت است.

برای حفظ ظاهر

سپس وزیر دفاع ونزوئلا (پادرینو) برای حفظ ظاهر و بواقع جلوگیری از برکنار شدن سریعش توسط مادورو در چند مصاحبه کوتاه مطبوعات تصریح کرد که حفظ مادورو تنها راه برقراری عدالت اجتماعی و رضایت مردمی در ونزوئلا است و این در حالی روی داد که اظهارات بولتون و چند مقام دیگر کاخ سفید در پرده‌برداری از عناصر ناراضی در دولت ونزوئلا به این خاطر بیان شد که رئیس‌جمهوری تحت مخاطره این کشور در اقدامی شتابزده آنها را برکنار و بحران در کشورش را تشدید کند. اعتقاد کاخ سفید این بوده و هست که فشارهای فزاینده به مادورو هرچند وی را از پستش خلع نکرده اما در موضعی انفعالی و در یک شرایط دفاعی صرف قرار داده و در نتیجه وی فاقد فراغت و روشنی فکر افرادی است که برای پیروزی در کنش‌های سیاسی سخت به آنها نیاز است.

روزهای بد خائنان

حالا شرایط بدی در کاراکاس حکمفرماست، زیرا پیام‌های حمایت‌آمیز مردانی که خبر از باقی‌ماندن‌شان کنار مادورو داده‌اند، فقط یک ظاهرسازی وسرپوش بر اهداف پشت پرده و همکاری پنهانی شان با گروه‌های اپوزیسیون تلقی شده و بدتر اینکه مادورو هم دقیقاً می‌داند این افراد چه کسانی هستند. مادورو اگر تا این لحظه این افراد را به‌رغم آگاهی از خیانت‌شان خلع نکرده به این دلیل است که هنوز زیرپای خودش داخل بالاترین تشکیلات سیاسی کشور سست و حمایت ولو قاطع مردمی و احساسات مساعد آنها در خیابان‌ها نیز او را صاحب شرایط لازم برای انجام این عزل‌ها نمی‌کند. سوی دیگر مسأله این است که مادورو به برخی مقام‌های دیگر دولت ونزوئلا هم با اینکه آنها جزو نفرات خریداری شده توسط امریکا نبوده‌اند، شک دارد و وقتی مطمئن نباشد که با خلع چه تعداد مقام به یک کابینه هماهنگ و یکدست می‌رسد، خلع دو سه مقام و غافل ماندن از سایرین مشکلی از او حل نمی‌کند.

مثل یک دیکتاتور؟

بولتون اما تردید مادورو در برکناری رسمی و سریع و صریح خائنان را نشانه آشکار ضعف و بلاتکلیفی سیاسی وی توصیف وتأکید کرده که اگر این مقام بماند و چند ماه دیگر بگذرد، چنان تصفیه گسترده‌ای را در تشکیلات سیاسی ونزوئلا اعمال خواهد کرد که به ادعای وی حتی دیکتاتور‌ترین مقام‌های پیشین ونزوئلا نیز مرتکب آن نشده بودند. در اطراف سفارت ونزوئلا در شهر واشنگتن امریکا هم می‌شد دید که ابقای مادورو و ضعف امریکا در رسیدن به خواسته‌های سیاسی پنهانش چه نتایج متضادی برجای نهاده است. از یک سو در داخل سفارت افراد طرفدار مادورو در حال پایکوبی و امضای دفاتری بودند که در آن نشانه‌های حمایت مردمی از وی حک و به‌عنوان سندهای ابقای او ثبت می‌شد و از سوی دیگر مخالفان مادورو و حامیان گوایدو که مشخص بود توسط امریکا تحریک شده‌اند، با تکان دادن پرچم‌های کوچک ونزوئلا در مقابل ساختمان سفارتخانه خواستار خلع مادورو شده بودند. به‌دلیل دخالت پلیس‌های باتون به‌دست واشنگتن برخوردی فیزیکی بین دوطرف حادث نشد.

«او» قوی‌تر است

شاید هم صحیح‌ترین و واقعی‌ترین حرف را مادری که به تن پسر یک ساله‌اش پیراهنی به رنگ پرچم ونزوئلا پوشانده بود، مقابل در سفارت به زبان آورد. وی به‌ خبرنگاران گفت: طرفداران گوایدو و بازوهای اجرایی ترامپ خودشان را خسته نکنند زیرا هنوز بیشتر اهرم‌های قدرت در دست مادورو و نظام وی است. او از بقیه گزینه‌ها بسیار بهتر و مردمی و غیر وابسته است.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه ایران ، تاریخ انتشار 18اردیبهشت 98، کد خبر: 510651، www.iran-newspaper.com


اخبار مرتبط
خواندنیها-دانستنیها
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین