شعارسال: آیا روابط دو کشور در نبود جمهوری اسلامی دوستانه خواهد شد؟ ایران عضو کمیته بررسی طرح تقسیم در سازمان ملل بود و با تقسیم فلسطین و بعدتر با عضویت اسرائیل در سازمان ملل مخالفت کرد. روابط دوکشور در دوره مصدق قطع بود. ایران تنها پس از کودتای ۲۸ مرداد روابط نزدیک با اسرائیل پیدا کرد.

ایران و اسرائیل (متحدان آمریکا) در مقابل مصر، عراق و سوریه (متحدان شوروی) نیاز به تقویت یکدیگر داشتند. با این حال اسرائیل هیچ‌گاه ایران را به عنوان #شریک نزدیک نگاه نکرد. چند مورد #کلاه_برداری اسرائیل از حکومت شاه نشان دهنده فهم اسرائیلی‌ها از تخاصم ذاتی بین دو کشور بود.

مهمترین پروژه نظامی مشترک «#پروژه_شکوفه» با هدف توسعه موشک‌های حامل سلاح هسته‌ای راه افتاد. ایران ۱ میلیارد دلار در پروژه هزینه کرد اما اسرائیل با کلاه برداری از ایران، موشک‌های خود را توسعه داد و تنها به دنبال انتقال تکنولوژی از رده خارجی به ایران بود.

در مهمترین پروژه اطلاعاتی مشترک «#طرح_کریستال» موساد و ساواک برای نفوذ در کشورهای عربی همکاری کردند. پایگاه‌های تاسیس شده در ایران و تربیت جاسوس برای نفوذ به عراق، شبکه گسترده‌ای در اختیار موساد قرار داد که ناگهان هدایت آن را به اسرائیل منتقل و دستان ایران را خالی گذاردند.

محمدرضا شاه در اواخر حکومتش اعتماد به نفس بیشتری یافت و به دنبال ایفای نقش مهمتری در منطقه بود. اینجا به طور طبیعی نگاه او نسبت به اسرائیل تغییر کرد.

شاه در ۱۹۷۳ به همراه اوپک، کشورهای حامی اسرائیل را #تحریم_نفتی کرد. در ۱۹۷۵ به #قطعنامه نژادپرستانه دانستن صهیونیسم رای #مثبت داد.

در ۱۹۷۵ شاه گفت: "به اسرائیل هشدار دادیم که نمی‌تواند تمام دنیای عرب را تحت سلطه بگیرد. برای دستیابی به این هدف باید جمعیتی حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیون نفر داشته باشد… اسرائیل کنترل تمام اعراب را می‌خواهد."

هیچ حکومت مستقلی در ایران نمی‌تواند تهدید اسرائیل را نادیده بگیرد

اسرائیل یک رژیم #نژادپرست #توسعه_طلب تهاجمی ست. اگر فکر میکنید ایران به خاطر شیعه گرایی در مقابل نظام یهود ایستاده، پس حتما تصور می‌کنید درگیری اروپا با روسیه بر سر منطقه کریمه، درگیری بین کاتولیک‌ها و اورتودوکس‌ها ست! هیچ کشوری توسعه طلبی یکی از همسایگانش را تحمل نمی‌کند.

ایران یا کشوری #ضعیف و حقیر در منطقه است (مانند آنچه در عمده دوره قاجار یا حکومت محمدرضا پهلوی بود) یا کشوری بلندپرواز و به دنبال توسعه نفوذ و قدرتش (مانند دوره جمهوری اسلامی یا اواخر دوره رضاشاه). در حالت دوم، منافع ملی ایجاب می‌کند در مقابل تهدید اسرائیل بایستد.

ایران حتی اگر عطای نفوذ منطقه‌ای را به لقایش ببخشد از تهدید به دور نیست. اسرائیل یک دولت #ایدئولوژیک #مذهبی ست که به خاطر وعده ارض موعود، با جنایت کشورش را بنا کرده و حالا به دنبال تحقق #اسرائیل_بزرگ ست. راهکار اسرائیل برای تشکیل سرزمینی از نیل تا فرات، حذف همه قدرتمندان منطقه ست

ایجاد درگیری‌های #قومی_مذهبی و #تجزیه کشورهای خاورمیانه طرح محبوب اسرائیلی هاست. مانند طرح یینون، طرح برنارد لوییس، حمایت از حمله نظامی بوش به عراق، ارتباط نزدیک با تجزبه طلبان #کرد ...

در ۲۰۰۶ که اسرائیل به #لبنان حمله کرد، کاندولیزا رایس از «#خاورمیانه_جدید» سخن گفت. دشوار نیست تصور کنیم چه سهمی برای ما در آن خاورمیانه درنظر گرفته شده بود. اما ۲۰۰۶ همان سالی ست که ماجرا معکوس و اسرائیل در مرز لبنان متوقف شد. یک گام مهم برای دور کردن ارتش بوش از حمله به ایران.

همه از شرارت‌های اسرائیل در ترور دانشمندان_هسته‌ای، ویروس استاکس_نت، لابی برای #تحریم ایران و #حمله مداوم به ایران در سوریه آگاهند. «ساده‌لوحان» ایرانی ادعا می‌کنند همه اینها نتیجه ایدئولوژی جمهوری اسلامی ست. اما مگر یک ایران سکولار دموکرات چه می‌تواند دربرابر اسرائیل بکند؟

اسرائیل همواره مانع قدرت گیری هر کشوری در خاورمیانه بوده. حتی مانع فروش تکنولوژی غنی‌سازی هسته‌ای و اف-۳۵ به #عربستان (مهمترین متحد امروزش) می‌شود. به دنبال تجزیه و زمین زدن قدرت‌های خاورمیانه است. از جمله #ترکیه و ایران. حمایت گسترده‌اش از سلفی‌های سوریه انکار ناپذیر است.

صادق زیباکلام‌ها می‌پرسند چه کسی ماموریت مقابله با اسرائیل را به ما داده؟ پاسخ این ست: همان کسی که ماموریت مقابله با هیتلر را به انگلستان داد. #منافع_ملی ایران و پیشگیری از تجزیه و نابودی کشور، ضرورت مقابله با اسرائیل را ایجاب میکند.

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت عصر اسلام، تاریخ انتشار: 11خرداد1398 ، کدخبر: 8953: www.asrislam.com