کشاورزان، «تل یونجه» را با زمین‌های‌شان اشتباه گرفته‌اند!

گویی کشاورزان نذر دارند تا سالانه بخشی از محوطه‌ باستانی «تُل یونجه» را به زمین‌های در مرحله‌ شخم‌زدن‌شان اضافه کنند، پس هر سال در زمان شخم زدن زمین چیزی حدود نیم متر تا یک متر به این محوطه‌ تاریخی که قبل‌تر هم از جاده‌کشی‌ها آسیب جدی دیده بود، وارد می‌شوند.

شعار سال: محوطه‌ای باستانی و بیضی شکل در جاده قدیم داراب - فسا و در نزدیکی داراب که حالا شاید به خاطر بدشانسی‌اش بین زمین‌های کشاورزی محصور شده‌اند.

به نظر می‌رسد داستان «تُل یونجه» داستان یک روز و یک سال نیست، از تقسیم تپه‌ باستانی به دو قسمت که به هخامنشیان نسبت‌اش می‌دهند که بگذریم، سال‌هاست به یُمن حضور دو کشاورز که یکی جو و گندم می‌کارد و دیگری امسال گُل برداشت می‌کند، تپه‌ «تُل یونجه» هر سال کوچکتر از قبل می‌شود و کسی نیست جواب آن را بدهد، به جز کشاورزانی که خاکش را بسیار مناسبِ کاشت و برداشت می‌دانند و میراثِ فرهنگی که هنوز حتی برای بررسی‌های اولیه وارد محوطه نشده‌اند.

^{زمین کشاورزان و تپه تل‌یونجه به یکدیگر رسیده‌اند}

حالا عیسی فولادفر، فعال میراث‌فرهنگی داراب وضعیت این محوطه تاریخی را بدتر از سال‌های قبل توصیفمی‌کند.

او اظهار می‌کند: کشاورزان منطقه در حال شخم زدن زمین‌های خود در اطراف تپه‌باستانی هستند و در این میان هر سال به اندازه نیم متر تا یک متر به تپه باستانی « تل یونجه» وارد می‌شوند و از سوی دیگر زمانِ برداشت محصولات، ماشین‌آلات سنگین کشاورزی در این تپه رفت‌وآمد می‌کنند و در این میان قطعا آسیب زیادی به لایه‌های باستانیِ باقی مانده‌ در این محوطه تاریخی وارد می‌شود.

^{باستان‌شناسان هنوز به «تل‌یونجه» نرفته‌اند}

وی با بیان این‌که این تپه‌ باستانی، ۲۸ دی ۱۳۷۹به شماره ۲۹۵۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، اظهار می‌کند: به دلیل انجام نشدن بررسی‌های مطالعاتی باستان‌شناسان در این محوطه تاریخی، هنوز اطلاعات دقیقی از این محوطه در اختیار نیست، اما برخی کارشناسان قدمت این تپه را به دوره هخامنشی نسبت می‌دهند.

^"^{تل یونجه" داراب زیر چرخ تراکتور
کشاورزان}

او با بیان این‌که در طول سال‌های گذشته این تپه‌ باستانی را فدای عبور جاده کردند و آن به دو بخش تقسیم شد، اظهار می‌کند: برای عریض‌تر کردن جاده‌ای در این محدوده، از وسط تپه عبور کردند و آنبه دو بخش تقسیم شد، بدون این که در آن محوطه کاوشی انجام شود، اکنون نیز کشاورزی که زمین‌اش در سمتِ چپ تپه قرار گرفته، با شخم زدن محوطه در حال کاشت گُل است و و از سوی دیگر به حریم تپه تجاوز می‌کند، از سوی دیگر در تپه پایین دست نیز که با عبور جاده از بخش بالایی جدا شد، حفاری‌های غیرمجاز زیادی انجام می‌شود.

^{تکه سفال‌های این محوطه باستانی که روی زمین ریخته شده‌اند}

فولادفر با اشاره به این‌که در چند ماه گذشته، با اطلاع رسانی فعالان میراث‌فرهنگی مسئول میراث‌فرهنگی داراب، با اجرا نمایشی دو گل از گل‌های کاشته شده روی تپه را در آورد و به همه اطمینان داد که محوطه پاکسازی شده، می‌افزاید: چند ساعت بعد در همان روز به محوطه رفتیم و دیدیمکه فقط جا دو گُل خالی است که مسئولان میراثی آن‌ها را از خاک درآورده بودند.

او حتی به اعتقاد کشاورزان منطقه درباره‌ مناسب بودن خاک این محوطه برای کشاورزی اشاره می‌کند و می‌گوید: به همین دلیل هر سال آن‌ها خاکِ بخش‌هایی از محوطه که با بیل مکانیکی کنده شده را به کشاورزان دیگر می‌فروشند.