سعید لیلاز عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی و از اعضای ارشد کارخانه ایران خودرو دیزل درگفت وگو با روزنامه ایران ادعای بزرگی کرده است که دولت می تواند با پیگیری این ادعا که وی گفته می تواند اثبات کند بخشی از گره های کور رانت و فساد درایران را بازکند. لیلاز ادعا کرده است " من حدس میزنم که در اواخر سال 1396 تا پایان 1397 در مجموع 700 تا 900 هزار میلیارد تومان دزدی، حیف و میل و رانت در اقتصاد ایران ایجاد شده که اگر هر مرجعی توضیح بخواهد من حاضرم بهصورت روشن اعلام کنم این رقم صرف چه اموری شده است."

شعارسال: این ادعای سترگی است
که اگر لیلاز بتواند اثبات کند و نشان دهد
این میزان پول درکدام امور و به وسیله کدام افراد و نهادها هزینه شده است شهروندان
ایرانی را در موقعیت آگاهی های بالایی قرار می دهد. لیلاز به روزنامه ایران گفته است"از
منظر سیاست داخلی از زمستان 1396 به بعد بالافاصله تحریمها اتفاق افتاد که میتوان
از آن بهعنوان بزرگترین موج سیاسی- اقتصادی تاریخ ایران نام برد که در جهت طوفان و
برای تخریب اقتصاد ایران شکل گرفت که متأسفانه شخص آقای روحانی، آقای جهانگیری بهعنوان
معاون نخست، آقای سیف رئیس اسبق بانک مرکزی و کل اعضای دولت این طوفان را دست کم گرفتند
و باوجود هشدارهای روشنی که همان موقع به آنها دادیم، اقدامات مؤثر، فوری و قاطعی برای
مقابله با بحران نداشتند. بهعنوان مثال اعلام دلار 4 هزار و 200 تومانی، یکسان کردن
نرخ ارز و اعلام اینکه به هر فردی که متقاضی باشد ارز دولتی پرداخت میکنیم، سلسله
اشتباهاتی بود که نشان میدهد بحران را دست کم گرفته بودند و در نهایت دیدیم که قیمت
دلار به حدود 18 الی 19 هزار تومان در بازار رسید. این درحالی است که تحت هیچ شرایطی
و با هیچ مقیاسی نباید نرخ ارز به بیش از 8 هزار تومان میرسید.این اتفاق یکی از کم
سابقهترین میزان دزدی و فساد را در تاریخ اقتصاد ایران ایجاد کرد. در مرحله بعد یکی
از فشارهای بیسابقه در تاریخ ایران بر اقشار تهیدست جامعه ایران اتفاق افتاد. زمانی
که نرخ تورم در فروردین 1397 به 52 درصد و نرخ تورم مواد غذایی به حدود 70 تا 80 درصد
میرسد من حدس میزنم که نرخ تورم برای بخشی از اقشار فرودست ایران یعنی دهکهای اول
و دوم تورم سه رقمی بوده است که این یک فاجعه ملی محسوب میشود و نشان میدهد که چقدر
ملت نجیب و صبوری داریم. چقدر پایههای انقلاب اسلامی نیرومند است که این اتفاقات منجر
به افزایش بیثباتی مطابق آنچه که دولت ترامپ میخواهد، نشده است." لیلاز به روزنامه ایران گفته است" به نظر
من دولت بایستی با اتکا به نفوذ مردمی که در 4 سال نخست داشت در کاهش یارانههای غیرنقدی
با شجاعت بیشتری عمل میکرد. تخفیف نرخ حاملهای انرژی درحالی که دولت دچار چالشهای
جدی در تأمین یارانههای نقدی بود، به بودجه عمرانی کشور آسیب رساند و این درحالی است
که ما در دولت اول آقای روحانی موفق شدیم به طور متوسط سالانه 550 هزار شغل خالص تولید
کنیم در حالی که میتوانستیم با استفاده از مشروعیت دولت، حذف تدریجی یارانهها و انتقال
منابع جدید به هزینههای عمرانی رونق بیشتری در کشور ایجاد کنیم. حذف کارت سوخت هم
از اشتباهات بزرگی بود که صورت گرفت. این سیاست اقتصادی را میتوان «کوپنیسم» نامید.
نکته دیگر در رابطه
با این موضوع آن است که روحانی یا هر سیاستمدار دیگری نباید در مسیر اجرای یارانهها
دچار تردید میشد و احساس نگرانی میکرد که آیا این سیاست متعلق به آقای بهزاد نبوی
است یا محمود احمدینژاد. یکی دیگر از درگیریهای این دولت شورشهای اتفاق افتاده در
دی ماه سال 1396 و پس از آن بود که من دست برخی صاحبان قدرت را در این ناآرامیها میبینم
و میدیدم. برای من روشن است که این شورشها تصنعی بود تا دولت را تحت فشار قرار دهند
و در این تردید ندارم که دولت روحانی هم تسلیم شد. دولت 33 هزار میلیارد تومان پول
برای فرار از این شورشها و در تلاش برای ساکت کردن اوضاع هزینه کرد و اینها عمدتاً
به جیب باندهایی رفت که پشت مؤسسات مالی و اعتباری خوابیده بودند. این 33 هزار میلیارد
تومانی که دولت مجبور شد پول پرقدرت چاپ کند در این مدت کوتاه معادل 255 هزار میلیارد
تومان نقدینگی جدید خلق کرد که در زمان انتشار معادل 14 تا 15 درصد کل نقدینگی خلق
شده در تمام تاریخ ایران از روز نخست تا سال 1396 بوده است. این رقم موج نظام گسیخته
تورم را در کشور به وجود آورد.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از سایت
خبری تحلیلی ساعت24 ، تاریخ انتشار: 31 شهریور 1398 ، کدخبر: 462203 ، www.saat24.news