شعار سال: برخی کشور‌های در حال توسعه از کاشت سالانه بیش از یک‌میلیارد نهال در کشور خود خبر می‌دهند تا مشکلات زیست‌محیطی خود را بهبود بخشند. در کشور ما از زمان دولت عدالت‌محور اسبق صحبت‌هایی درباره کاشت ۵۰۰ میلیون نهال در سال مطرح شد، اما ظرفیت تولید و نهال‌کاری فعلی کشور یک‌سوم این میزان است. این درحالی است که ایران در همین یک‌دهه اخیر با مشکلات محیط‌زیستی متعددی مواجه بود، از گردوغبار گرفته تا خشک‌سالی و بسیاری از مشکلات دیگر. در کشور‌های غربی ده‌ها سال است که تا شعاع ۳۰۰ متری اطراف رودخانه‌هایشان را درختکاری می‌کنند تا با تبخیر سحطی آب به‌واسطه درختان شرایط مناسب‌تری ایجاد شده و از فرسایش خاک و ایجاد سیلاب هم تا حدودی جلوگیری شود. البته مشکل سیل و آبگرفتگی حتی در کشور‌های اروپایی هم خطر اول طبیعی محسوب می‌شود و برای ما هم خسارات آن کاملاً ملموس است؛ زیرا دست‌کم نیمی از مساحت کشور در حوزه مخاطرات سیل قرار دارد. از سال ۲۰۱۸ دولت عمران‌خان در پاکستان طرحی را به جریان انداخت مبنی‌بر کاشت ۱۰ میلیارد انواع نهال در این کشور و چند میلیارد دلار بودجه هم به شکل کمک‌های خارجی به آن اختصاص یافت. اخیراً هم دولت پاکستان با توجه به مشکل بیکاری پدید آمده در اثر کرونا با دادن حقوق‌های پنج دلاری بسیاری از کارگران را تشویق به شرکت در این طرح کرده. استدلال آن‌ها این است که این یک شغل حداقلی و کم‌خطر از حیث ابتلا به بیماری کووید ۱۹ است. البته نهال‌کاری باید به‌شکل اصولی و با تأمین زیرساخت‌ها انجام شود، در غیر این‌صورت منجر به آسیب طبیعت و خشک شدن نهال‌ها می‌شود. درحال‌حاضر می‌توان از طرح‌های جنگل‌کاری و بوته‌کاری برای حل مقطعی اشتغال به‌خصوص در روستا‌ها استفاده کرد. قطعاً امکان مطالبه و دریافت کمک‌های مالی خارجی به‌ویژه از بانک توسعه اسلامی و کشور‌های جنوبی حاشیه خلیج‌فارس وجود دارد؛ زیرا مقابله با بیابان‌زایی و گردوغبار برای کشور‌های همجوار نیز مفید است.

شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه سبزینه، کد خبر:84907، تاریخ انتشار: 10خرداد 1399، www.sabzineh.org