در سالروز مرگ علی شریعتی، اعتمادآنلاین خاطره‌نگاری‌هایی از یاران، نزدیکان، علاقه‌مندان و منتقدان شریعتی، منتشر می‌کند. در ادامه خاطره‌نگاری سیدرضا اکرمی از علی شریعتی را خواهید خواند.

***

من از سال ۱۳۵۰ در تهران ساکن شدم که از همان بدو ورود به تهران با کتاب‌های شریعتی آشنا شدم. به همین دلیل هم با افکار و اندیشه‌هایش آشنا شدم و از مطالب نویی که می‌نوشت استفاده می‌کردم. البته دیداری با ایشان نداشتم و تنها دیدارم با دکتر در مجلس فاتحه‌ای بود که در مسجد ارگ برگزار شد.

دکتر شریعتی مطالبش به گونه‌ای بود که شور و حرارت زیادی در بین مردم ایجاد کرده بود. البته به دلیل نوع نگاهی که شریعتی داشت، برخی از مطالبش به مذاق مذهبی‌ها خوش نمی‌آمد که همین باعث به وجود آمدن فضای جدل می‌شد.

همچنین باید گفت، اشکال شریعتی ارتباط نگرفتن با روحانیت بود؛ یعنی شریعتی با روحانیون صاحب قلم و آگاه به مسائل تفسیری ارتباطی نداشت. البته یک‌سری از اطرافیانش هم سعی می‌کردند بین شریعتی و روحانیت فاصله بیاندازند که دشمن و حکومت وقت از این مساله بهره‌های زیادی برد و بین مذهبی‌ها و هیاتی‌ها اختلاف‌افکنی می‌کرد.

اگر مرحوم دکتر شریعتی با روحانیونی، چون هاشمی‌رفسنجانی، مکارم‌شیرازی، علامه طباطبایی و استاد مطهری رفت‌وآمد داشت، قطعاً توفیقاتش در جذب اقشار جوان بیشتر می‌شد.