شعار سال:برای بیش از سه‌دهه پس انقلاب شیر و برخی اقلام لبنی از یارانه دولتی برخوردار بودند و بسیاری از مردم با حضور در صف‌‌ها، از طریق کوپن با تهیه شیر نایلونی یا شیشه‌ای دولتی برخی از نیازهای غذایی خود را تأمین و عده‌ای هم به تهیه ماست و پنیر اقدام می‌‌کردند. اوضاع به‌همین منوال می‌چرخید تا با اجرایی ‌شدن طرح توزیع یارانه نقدی در اواسط سال‌89 به‌سرعت بودجه حدود 300میلیون دلاری یارانه شیر قلم گرفته شد و متعاقباً قیمت آن دو برابر شد. همچنین یارانه نان‌های فانتزی هم به‌شکل خاموش حذف شد و به این شکل داستان صف‌های شیر مردم و بازنشستگان هم پایان یافت. البته کسی هم انتقاد جدی نکرد، (در شرایط نفت 130دلاری). بعدها طرحی هم برای جبران این موضوع اجرایی نشد، این درحالی بود که سرانه مصرف شیر و لبنیات حتی در همان زمان توزیع یارانه شیر هم کم بود و متوسط مصرف کشوری با کم‌تر از 80کیلو برای هر نفر در سال از میانگین جهان سوم هم کم‌تر بود. این درحالی است که بسیاری از جوامع آماری مثل افراد دور از خانه و کارگران فصلی از مصرف متوسط کم‌تری برخوردارند. از دو سال قبل که بحث جدی جیره‌بندی کالاهای ضروری مطرح شد، طرح‌ها و مصوبات ناکامی را درخصوص دادن کوپن هوشمند و مانند آن شاهد بودیم؛ اما عده‌ای از مقامات ارشد با یادآوری مشکلات دهه60 از جیره‌بندی برخی اقلام روی‌گردان هستند. یکی از روش‌های بسیار مفید برای توزیع عادلانه یارانه همین یارانه‌دار‌کردن شیر و ماست بعد از 10سال است؛ به‌طوری‌که با اختصاص سالی کم‌تر از نیم‌میلیارد دلار می‌‌توان شیر نایلونی را بسته‌ای حدود یک‌هزار و500تومان توزیع کرد. در این‌ صورت خانوارهای یارانه‌بگیر می‌توانند با ثبت‌نام در فروشگاه‌ها و تعاونی‌های تعیین شده، شیر مورد نیاز خود را دریافت کنند. قطعاً یارانه‌ای شدن مجدد توزیع شیر می‌تواند باعث کاهش مازاد تولید شیرخام شود و به رونق تولیدات دامی و توسعه اشتغال روستایی کمک کند.

پایگاه تحلیلی- خبری شعار سال، برگرفته از فضای مجازی