شعار سال: غیزانیه را با بی آبی می‌شناسیم و مدت هاست برای رسانه‌ای کردن موضوع بی آبی و مشکلات مربوط به آبرسانی در جای جای کشورمان، از این نام استفاده می‌کنیم.

ماجرای رسانه‌ای شدن نام غیزانیه که در بزرگترین بخش شهرستان اهواز واقع شده و در ۴۰ کیلومتری مرکز استان خوزستان با ۳۰ هزار نفر جمعیت و ۸۵ روستا قرار دارد، به مشکلات عدیده مردم این منطقه و درگیری آنان با نبود امکانات اولیه برای زندگی، بر می‌گردد؛ به این نحو که اهالی غیزانیه، سوم خرداد ۱۳۹۹ ناچار شدند نسبت به بی توجهی مسئولان برای رفع مشکلات مربوط به وضعیت آبرسانی به این بخش، دست به اعتراض بزنند و جاده ترانزیتی اهواز-امیدیه را مسدود کنند تا صدایشان به گوش مسئولان کشوری برسد. آن‌ها از مطالبه گری از مسئولان استانی ناامید شده بودند و هر بار که پیگیر آبرسانی به این بخش می‌شدند، مسئولان استان خوزستان فقط به آنان وعده‌هایی می‌دادند که هیچ نتیجه‌ای هم نداشت.

غیزانیه در حالی در تشنگی به سر می‌برد که شرکت‌های نفت و گاز کارون، شرکت ملی حفاری ایران، پتروشیمی مارون و پتروشیمی رازی و مسیر ترانزیتی بنادر ایران در این بخش واقع شده و ۱۸۰ حلقه چاه نفت با تولید روزانه حدود ۶۰۰ هزار بشکه در آن قرار داشت؛ با این حال، غیزانیه‌ای‌ها از مهمترین حق خود که آب است، سال‌ها محروم بودند و با اینکه دامداری و کشاورزی شغل اصلی اهالی بود، به لطف بی توجهی مسئولان مربوطه، آبی برای ادامه حیات دام‌ها و انجام کشت در زمین‌های کشاورزی وجود نداشت.

در جریان اعتراض مردم غیزانیه از عدم تحقق وعده‌های استاندار خوزستان و مسئولان مربوطه، ماموران پلیس با مردم معترض درگیر شدند و عده‌ای از اهالی زخمی و مجروح شدند. این موضوع به بمب خبری استان خوزستان در خردادماه تبدیل شد.

تا پیش از برگزاری این اعتراض مردمی، هیچگونه آبرسانی آن هم به صورت پایدار در غیزانیه انجام نمی‌شد و برخی از روستا‌های این بخش اصلا آب نداشتند. در برخی روستاها، هر ۴۸ ساعت یکبار آبرسانی صورت می‌گرفت و در تعدادی از روستا‌ها هم هر ۴ روز یکبار برای ۴ ساعت آبرسانی انجام می‌شد و لوله کشی در چندین روستا هم اصلا انجام نشده بود. از این رو، مردم غیزانیه برای تامین آب مصرفی و شرب ناچار بودند هزینه‌ای گزاف پرداخت کنند.

با این حال بعد از رسانه‌ای شدن معضل بی آبی غیزانیه، خیّرین و جهادگران مردمی و دانشجویی پای کار آمدند و در حد توان اقدام به آبرسانی سیار (تامین آب مورد نیاز مردم از طریق تانکر و...) به این منطقه کردند. شاید بتوان گفت که تبدیل شدن غیزانیه به تیتر یک رسانه‌ها در خردادماه، موجب شروع موج مطالبه گری‌های مردمی و جهادی و رسانه‌ای از مسئولان مربوطه برای حل مشکل آبرسانی این منطقه شد؛ که در نهایت منجر به افتتاح فاز نخست پروژه آبرسانی به این بخش شد.

۲۴ خرداد بود که شریعتی در آیین افتتاح این پروژه گفت: با افتتاح این پروژه، قرار است به ۱۲ روستا به صورت ۲۴ ساعته و ۱۸ روستا به صورت ۱۰ ساعته آبرسانی شود. در فاز دوم پروژه، قبلا آب روستا‌های منطقه از مجتمع آبرسانی کم توره تامین می‌شد، اما حالا از طریق مجتمع رامشیر آبرسانی می‌شود که بالغ بر ۳۳ روستاست و در شرق بخش غیزانیه قرار دارد. فاز نهایی این پروژه هم ۲۸ کیلومتر خط لوله انتقال آب به صفیره است که ۸ کیلومتر آن انجام شده و فاز دوم هم طی ۵۰ روز آینده تکمیل و به بهره برداری می‌رسد.

ناگفته نماند که، برخلاف ادعای استاندار خوزستان آبرسانی در فاز اول، در ابتدا به صورت پایدار صورت نگرفت و همچنان هم پایدار نیست و گا‌ها قطعی آب در این منطقه صورت می‌گیرد. به گفته اهالی این آب فقط برای شست و شو و تامین آب مورد نیاز احشام و دام‌ها و استحمام مورد استفاده قرار می‌گیرد و شرب نیست.

اجرای پروژه آبرسانی به فاز دوم بخش غیزانیه بر عهده شرکت آبفای خوزستان بود و اعتباراتی به آن اختصاص یافت. در ابتدا وعده داده شده بود که این فاز تا اول شهریورماه به بهره برداری می‌رسد و مردم این منطقه هم از آبی پایدار بهره مند می‌شوند. با اینکه این وعده به موقع تحقق پیدا نکرد، در نهایت ۱۶ شهریورماه آیین بهره برداری از فاز دوم آبرسانی به غیزانیه برگزار شد و صادق حقیقی پور، مدیرعامل شرکت آبفای خوزستان در این آیین گفت: هدف ما در فاز دوم دسترسی ۵۰ روستا به آب پایدار بوده است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد، برخلاف ادعای حقیقی پور، این آبرسانی هم به صورت پایدار نیست و گا‌ها قطعی آب اتفاق می‌افتد که اگر این مهم را نیز نادیده بگیریم، باز هم باید بگوییم که این آب، شرب نیست و فقط برای شست و شو و تامین آب مورد نیاز احشام و استحمام و... مورد استفاده قرار گرفته و مردم همچنان ناچارند آب شرب خریداری کنند.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری دانشجو، تاریخ انتشار: 26 شهریور  1399، کد خبر: 876072،  www.snn.ir