ما با شما چه کنیم آقای روحانی؛ جز تحمل؟!

دی ماه ۱۳۹۷ بود که روحانی هنگام تحویل لایحه بودجه در مجلس، از هزینه آموزش و پرورش با احساسات تمام گله کرد، و از مجلس استمداد طلبید که آموزش و پرورش خصوصی شود، و الحق و الانصاف اگر از پس هیچ کاری برنیامد، از پس واگذاری آموزش و پرورش خوب برامد. امروز رییس‌جمهور در مقابل چشمان بهت زده ما از عدالت آموزشی میگوید و از مسئولیت دولت!

شعار سال: دی ماه ۱۳۹۷ بود که روحانی هنگام تحویل لایحه بودجه در مجلس، از هزینه آموزش و پرورش با احساسات تمام گله کرد، و از مجلس استمداد طلبید که آموزش و پرورش خصوصی شود، و الحق و الانصاف اگر از پس هیچ کاری برنیامد، از پس واگذاری آموزش و پرورش خوب برامد.

بودجه آموزش و پرورش را تا جاییکه میشد تقلیل داد، ( به حدی که موسسات کنکور از یک وزارت خانه عریض و طویل بیشتر درآمد داشتند.) و در مقابل صندوق حمایت از مدارس غیرانتفاعی انتفاعی تاسیس کرد و تا توانست سوداگری آموزش به راه انداختند و با تایید بانک جهانی، پولی ترین آموزش پرورش جهان شدیم!

آموزش مثل یک جنس بازاری، به فروش رفت.

مدارس غیرانتفاعی خوردند و دانش آموزانش ، در مقابل چشمان کودکان دشتیاری و توگبری و نیک شهر و چرام و...، بردند.

مدرسه تقدسش را از دست داد و تبدیل شد به چیزی شبیه ایران مال و پالادیوم،

همانقدر دور از دسترس محرومان

همان اندازه لوکس

همان قدر طبقاتی.

کنکور و نتایج هولناکش مهر تاییدی شد بر به ثمر نشستن تلاش های بی وقفه آقایان.

امروز رییس‌جمهور در مقابل چشمان بهت زده ما از عدالت آموزشی میگوید و از مسئولیت دولت!

ما با شما چه کنیم آقای روحانی جز تحمل؟

عدالت آموزشی مُرد! همین شما و دوستان و همراهانتان آن را کشتید.

شمایی که جز به پول و سرمایه به چیز دیگری فکر نکردید.

شمایی که بیشتر دوستانتان، بنگاه آموزشی دارند.