شعار سال: این روز‌ها اروپایی‌ها با اینکه خود را حامی برجام در برابر خروج آمریکا از این سند توافق هسته‌ای معرفی می‌کنند، سعی دارند بیشترین ضربه را به آن وارد کنند. این موضوع تا جایی جلوه گر شده است که روزنامه اصلاح طلب اعتماد در مطلبی با عنوان «بدهکاران طلبکار» از رویه ریاکارانه قاره سبزی‌ها گله می‌کند. ابتدا آلمانی‌ها و سپس فرانسوی‌ها و در ادامه «رافائل گروسی» مدیر کل آژانس بین المللی اتمی در موضعی گستاخانه با وجود اینکه اروپایی‌ها هیچگاه به تعهدات خود پایبند نبودند ایران رامتهم به عمل نکردن به تعهدات خود کردند و مطرح شد که باید برجام جدیدی شکل بگیرد.

چندی پیش بود که «روح الله زم» یکی از عناصر وابسته به سرویس‌های جاسوسی غرب و اروپا که اقدامات ضدملی آن خصوصا در کانال تلگرامی ضدانقلاب «آمدنیوز» آشکار است، محاکمه و مجازات شد. پس از این اقدام قاطعانه نهاد‌های امنیتی اروپایی‌ها اعلام کردند که همایش اقتصادی ایران و اروپا برگزار نمی‌شود. علت عدم برگزاری این همایش نیز اعدام این عنصر جاسوسی مطرح شد. پس از این کارشکنی‌های اروپایی‌ها عده‌ای در داخل کشور با آه و ناله فراوان اعلام کردند که این نشست بسیار مهم بود و منافع ملی و اقتصادی کشورمان از دست رفت!

این در شرایطی است که همایش بانکی و تجاری ایران و اروپا چند دوره برگزار شده است و باید پرسید که نتیجه همایش‌های قبلی چه بود که حالا یک همایش ویدئوکال و مجازی نتیجه آنچنانی برای کشور داشته باشد. اروپایی‌ها بعد از خروج «دونالد ترامپ» از برجام وعده دادند که کانال تجاری میان ایران و اروپا ایجاد می‌کنند و به تعهدات برجامی خود عمل می‌کنند. اما بعد از رونمایی از چند کانال تجاری نه تنها گشایشی در این خصوص انجام نشده است بلکه غربی‌ها در زمانه شیوع ویروس کرونا از ورود کالا‌های انسانی و بهداشتی به خاک کشورمان نیز دریغ می‌کنند.  

اما این تمام مسئله همایش بانکی و تجاری ایران و اروپا نیست! با نگاهی به وبسایت این همایش و سخنرانان و شرکت کنندگان این دورهمی اقتصادی به نکات قابل توجه و جالبی می‌رسیم که به خوبی نشان می‌دهد که چرا این همایش‌ها و نظایر آن چندان نتیجه خاصی برای کشورمان ندارد.  

نوری پور: پول‌های بلوکه شده برجام خرج ناامنی منطقه می‌شود

یکی از شرکت کنندگان وسخنرانان همایش‌های قبلی بانکی و تجاری ایران و اروپا «امید نوری پور» سیاستمدار ایرانی آلمانی و از اعضای حزب سبز آلمان و عضو پارلمان آلمان بوندستاگ بوده است.

وی اظهارات ضدایرانی بسیاری داشته است تا جایی که به تحقیر ایرانیان پرداخته است. نوری‌پور در مقاله‌ای در رابطه با فیلم ۳۰۰ در مجله اشپیگل از ایرانیان انتقاد کرد و نوشت: «امروزه در ایران تئوری توطئه غوغا می‌کند و ایرانیان بر این عقیده اند که نیرو‌هایی در دنیا در این فیلم سرمایه‌گذاری کرده‌اند تا نام ایران را ننگین کنند. ایرانیان، چه سیاستمداران و چه مخالفین در اتحادی پدیده وار می‌گویند آمریکا این فیلم را برای آماده‌سازی روحیه مردم آمریکا ساخته تا برای حمله به ایران آماده شوند. او با کنایه می‌پرسد اعتماد به نفس ایرانیان کجا مانده؟ امید نوری پور در انتها می‌گوید: هرچه اعتماد به نفس مردم کمتر باشد، احساس دردشان (دلخوری) بیشتر است.»

نماینده پارلمان اروپا بر این نظر است که سیاست‌های آمریکا شانسی برای امکان بسیج کردن نیرو‌های مخالف علیه جمهوری اسلامی باقی نگذاشته است و هرگونه فرصت تغییر در ایران را نابود کرده است: 

نماینده پارلمان آلمان با اشاره به انتظارات زیادی که برجام در جامعه جهانی ایجاد کرده گفت: «جان کری، وزیر خارجه وقت آمریکا، پس از امضای برجام چنان وانمود کرد که می‌توان با ایران به صلح رسید. فرانک والتراشتاین‌مایر، رئیس جمهور آلمان، هم آن موقع گفت وقت آن رسیده تا از فضای خوب ایجاد شده پس از امضای برجام استفاده کنیم و با ایران در مورد سوریه به راه‌حلی برسیم. من همان موقع این نظرات اغراق‌آمیز را شدیدا به نقد کشیدم. یکی از دلایلم این بود که پس از برجام پول‌های بلوکه شده ایران آزاد شد و نظر به ساختار قدرت در جمهوری اسلامی، صرف نا امن سازی کشور‌های همسایه می‌شوند. به همین دلیل برجام خیلی‌ها را ناامید کرد.»

متهم قاچاق ارزی و جرائم مالی 

علی دیواندری عضو هیأت علمی دانشگاه تهران و رئیس اسبق بانک‌های ملت و پارسیان است. دیواندری به اتهام قاچاق ارز و نیز دیگر جرائم مالی شهریور ماه ۱۳۹۸ بازداشت  و دادگاه رسیدگی به اتهامات او و دیگر شرکایش آغاز شد. دیواندری متهم ردیف پانزدهم پرونده اکبر طبری بود.  

علی دیواندری در سال ۹۸ در جلسه محاکمه خود در دادگاه مفاسد اقتصادی درباره نحوه خروجش از لیست تحریم‌های آمریکا، اظهار کرد: «من نخستین نفری به عنوان مدیرعامل بودم که وارد لیست تحریم شدم. تا زمان برجام من تحریم بودم و بعد از تصویب برجام از لیست تحریم‌های آمریکا خارج شده‌ام، علاوه بر من شخصیت‌های مهم دیگری نیز آزاد شدند.»

نماینده متحصن و عضو حزب منحله مشارکت

یکی از سخنرانان همایش مذکور، «غلامحیدر ابراهیم بای سلامی» است که در دوره‌های پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه خواف و رشتخوار، وارد خانه ملت شد. وی همچنین از نزدیکان مولوی عبدالحمید مولوی اهل سنت است. غلامحیدر بای سلامی همچنین از اعضای حزب منحله مشارکت بود که در لیست انتخاباتی این گروه نیز قرار داشت. وی اکنون از جمله اعضای حزب کارگزاران سازندگی است.

از سوی دیگر غلامحیدر ابراهیم بای سلامی از جمله امضاکنندگان نامه موسوم به جام زهر ۲ خطاب به رهبری معظم انقلاب و از متحصنین مجلس ششم است. وی پس از روی کار آمدن دولت یازدهم و دوزادهم به واسطه حمایت‌هایی که در دوران تبلیغات انتخاباتی از روحانی داشت، در سمت‌های دولتی قرار گرفت.

نتیجه برگزاری چند همایش تجاری ایران و اروپا چه بوده است؟

بنابراین گزارش، در این همایش که چهار بار برگزار شده، هیچ‌یک از شرکت‌ها و یا بانک‌های بزرگ اروپایی حضور نداشته و ندارد و حتی شرکت هم نمی‌کنند؛ جز دو بانک کوچک و چند شرکت آلمانی که آن هم فقط به‌عنوان سخنران در این همایش حاضرند؛ حتی این همایش با هزینه منابع بانک مرکزی (پژوهشکده پولی و بانکی) برگزار می‌شود و حاصل آن برای کشور فقط چند سخنرانی معمولی است.

حجم تجاری ایران و اروپا در چند سال گذشته به شدت کاهش‌یافته است؛ این همایش کدام دروازه را به روی اقتصاد ایران باز کرده است؟

بهتر است بانک مرکزی که حامی این همایش است گزارشی از چهار دوره قبلی ارائه دهد که کدام قرارداد تجاری در این همایش بسته و اجرایی شده است یا اینکه کدام‌یک از مدیران عامل بانک‌های اروپایی در این همایش حضور داشتند و به ایران سفر کردند.

«حسین کنعانی مقدم»، کارشناس سیاست خارجی درباره منفعت «همایش تجاری ایران و اروپا» برای ایران که هفته گذشته به دنبال اعدام «روح‌الله زم» از سوی اروپایی‌ها به تعویق افتاد، گفت: «این نشست‌ها بیش از هر چیزی به نفع تاجران و سرمایه‌داران ایران و اروپاست که در این فرایند تنها می‌خواهند به منافع مادی و تجاری خود دست یابند و کاری به مسائل سیاسی و امنیتی کشور ندارند. در همین راستا بسیاری از افراد با ایجاد فضا‌های لابی‌گری سعی می‌کنند تا به منافع خود دست یابند.»

وی درباره نفع عمومی این همایش‌ها برای ملت ایران گفت: «در روابط تجاری و اقتصادی خصوصا با اروپا اینکه بتوانیم روابط خود را به گونه‌ای تنظیم کنیم که بخش‌های مختلف اقتصاد کشور رونق پیدا کند مفید است، اما اگر قرار باشد به تعدادی تاجر وعده دهیم که ما از سیاست‌های خود عقب‌نشینی خواهیم کرد، این همایش‌ها سودی نخواهد داشت.»

جالب اینجاست فضای رسانه‌ای که پیرامون لغو همایش تجاری ایران و اروپا ایجاد شد، تنها در رسانه‌های داخلی کشورمان انعکاس داشته  و  نه تنها رسانه‌های خارجی به آن نپرداختند بلکه برای اروپایی‌ها نیز برگزاری این همایش ارزشی نداشته است؛ بنابراین اطلاق نام دهن پرکن همایش ایران و اروپا چندان برای این همایش درست نیست و نمی‌توان آنرا به عنوان یک همایشی اثرگذار با اعضای مهم و ذی نفوذ خصوصا در قاره اروپا قلمداد کرد.

در پایان باید گفت این همایش با اهداف خاص در راستای منافعی شخصی چند ایرانی مقیم آلمان برگزار می‌شود که حتی خود آن‌ها هم حاضر نیستند در ایران سرمایه‌گذاری کنند، برگزاری می‌شود و لغو پنجمین دوره آن هیچ تأثیری ندارد جز اینکه منافع برخی افراد خاص از بین خواهد می‌رود. اینکه اینگونه این همایش را به کل ملت ایران تعمیم دهند نه تنها درست نیست بلکه باید گفت در سطوح بالاتر یعنی روابط دیپلماتیک میان ایران و تروئیکای اروپایی که مدت هاست در حال انجام است اتفاق خاصی رخ نداده است چه برسد به این همایش که ترکیب اعضای آن نشان می‌دهد که برگزاری چنین مراسماتی اثر چندانی برای کشورمان ندارد.