درکوهدشت درخت هایی پیر وجود دارند که هنوز عده ی زیادی از مردم به قصد گرفتن مراد یا شفا به شاخه هایشان دخیل می بندند. پای برخی از این درخت ها را که بنگری به پول های سکه ای بسیاری برمی خوری که به عنوان نذر توسط زوار جا مانده و کسی هم حاضر نیست پول ها را بردارد.این درخت ها که از احترام زیادی بین مردم کوهدشت برخوردارند,شکل تقدس به خود گرفته و این باور دربین اهالی هنوز نمرده است که هرکس شاخه ای از این درخت ها را بشکند به نفرین سخت درخت دچارشده و بی شک به بلایی بی علاج گرفتار خواهد آمد.به این خاطر این درخت های مقدس از شکسته شدن و یا ضربه ی تیز تبر یا گاوآهن در امان مانده اند و برخی از آن ها براثرگذشت سال های عمر خشک و پوسیده شده اما هنوز جایگاه تقدس خود را از دست نداده اند.پیران ما دررابطه با این درخت ها قصه ها و افسانه های بسیاری را روایت می کنند.

در اطراف کوهدشت دو اصله ازاین نوع درخت ها هنوز سرپا ایستاده تا محل زیارت و دخیل افراد زیادی باشند. یکی از این درخت ها, بلوط پیر ی ست با نام ” تُوویلَه ” که در بیست و پنج کیلومتری کوهدشت و در قبرستانی در مسیر کونانی قرار دارد که می گویند نوزاد یا کودک ” گِّرِّک دار ” یعنی نوزادی که بیش از اندازه گریه می کند را شفا می دهد . باور مردم براین است که تکه ای از لباس نوزاد و کودک را برده و به شاخه ی درخت می بندند تا آرام شود.

یکی دیگر از این دست درخت ها, درخت زالزالکی کوهی ست در روستای ” داوی رش” در پنج کیلومتری شمال کوهدشت که به آن ” گِرِّی ” می گویند. اگر به دیدار این درخت های مقدس و شفابخش بروی با شاخه های شلوغی روبه رو می شوی که به جای برگ , تکه های بسیاری از لباس نوزادان بر شاخه هایشان بسته شده و جلوه ی رنگارنگ خاصی به آن ها بخشیده است.

ازهمه مهمتر این که تنها این درخت ها هستند که از هجوم تبرها و گاوآهن ها و حس زیاده خواهی کشاورزان درامان مانده اند و سربازانی را مانند که تنها باز مانده ی لشکر قتل وعام شده ی خویش اند.

از برخی اهالی و مردان و زنان مسن می خواهم درمورد صحت یا کذب شفابخشی این درخت ها بگویند که همه براین باورند که این درخت ها همیشه شفابخش بوده و پس از بستن لباس نوزاد به شاخه ی آن ها , نوزاد آرام گرفته و بارها خود بچه های بسیاری را دیده اند که از این طریق آرام گرفته اند…

با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از سایت خبری و تحلیلی هومیان نیوز، تاریخ انتشار: 26 شهریور 1395، کد مطلب: 28306، http://homian.ir