شعارسال:اینک که زمان ثبت نام به پایان رسیده است لازم است قدری جدی تر به موضوع انتخابات شورای های شهر و روستا بپردازیم.

به این فکر افتادم که عنوان مطلب چه باشد تا با محتوی آن همخوانی داشته و مثمر ثمر واقع شود؛ به جز همین عنوان« انتخابات و انتظارات» چیزی دیگری به ذهنم نرسید.

اگر چه دو دور قبل شوراها مطلبی را با همین عنوان نوشته بودم که در مطبوعات محلی هم چاپ شد اما هرچه فکر کردم عنوان متفاوت تری پیدا کنم که مانند این عنوان گویای مطلبی باشد که میخواهم عرض کنم، پیدا نکردم بنابر این از خوانندگان محترم بخاطر عنوان تکراری عذرخواهم.

شوراهای شهر و روستا در حالی می رود انتخابات پنجمین دوره خود را برگزار کند که چهار دوره یعنی ۱۶ سال و یا بهتر است بگوئیم ۱۷ سال تجربه را در کارنامه خود دارند.

این مدت زمان فرصت کمی برای کسب تجربه و روشن شدن نقاط ضعف و قوت شوراها نیست. شوراها به عنوان پارلمان های محلی بدون شک می توانند در رشد و توسعه مناطق نقش ارزنده ای بازی کنند اما نگاهی به کارنامه آنها نشان دهنده این واقعیت است که درعمل در حد انتظار ظاهر نشده اند.

یک نگاه منصفانه و واقع بینانه بخوبی نشان می دهد که دلیل عدم تحقق انتظارات صرفا متوجه نمایندگان منتخب مردم در شوراها نبوده است بلکه در برخی از موارد نقص قوانین و گاهی نیزتفسیرهای سلیقه ای از قوانین و مقررات مانع ازموفقیت شده است.

منطق حکم می کند که شوراهای شهرها می باید در تدوین برنامه های توسعه شهرو روستا نقش محوری را داشته باشند اما آیا در عمل این انتظار قابل تحقق است ؟!

وقتی مدیریت واحد شهری وجود نداشته باشد، وقتی ابزارهای لازم برای تحقق برنامه های تدوین شده در اختیار شهردار نباشد، وقتی شهردار از اختیارات لازم را برای مدیریت سیستمی بر امورات شهری نداشته باشد، وقتی اعتبارات مرتبط با حوزه مدیریت شهری بموقع در اختیار دستگاههای خدمات رسان قرار نگیرد و وقتی .... چطور می توان انتظار داشت تا شوراها بتوانند در توسعه مناطق حوزه انتخابیه خود نقش محوری خود را بخوبی ایفا نمایند ؟!

در چنین شرایطی آنچه اتفاق می افتد این است که شهردار و یا دهیار را که منتخب خود آنهاست مقصر اصلی عدم تحقق برنامه ها دیده و درپی تعویض آنان برمی آیند و در اصل بجای حل مسئله، صورت مسئله را پاک می کنند و دوباره روز از نو و روزی از نو شروع می شود و تمام دغدغه شوراها متوجه مسائل و مشکلات شهرداری ها شده و با ادامه این روند شورای شهرها به مرور به شورای شهرداری ها تبدیل می شوند!

به نظر می رسد اگر رابطه بین شوراهای شهر و روستا با شهرداران و دهیاران مانند رابطه بین مجلس شورای اسلامی و رئیس جمهور بود که هر دو با رای مستقیم مردم انتخاب می شدند ولی حق نظارت بر عملکرد شهردار و دهیار برای شوراها محفوظ می ماند، بخشی از مشکلات موجود حل می شد؛ اما در شرایط کنونی وقتی شهردار انتخاب خود را مدیون اعضای شورا می داند دیگر نمی توانند مستقل عمل کند؛ زیرا بطور قطع لابی های شکل گرفته در قبل از انتخاب شدن تعهداتی را نسبت به موافقین و اعضای شورا برای خود ایجاد نموده که عدم عمل به آنها نتیجه اش نارضایتی اعضا شورا و استیضاح و برکناری شهردار خواهد بود.

لذا اولین و مهمترین انتظار آن است که بعد چهاردوره تجربه کار شوراها یک بازنگری در قوانین و مقررات مربوط به وظایف و اختیارات شوراها صورت پذیرد.

از طرف دیگر هر چه زمان گذشته انتخابات شوراها بیشتر از آنکه به سمت تخصصی شدن و نیازهای توسعه شهری و منطقه ای پیش برود به سمت انتخابهای قومی و قبیله ای و قشری پیش رفته است و شهروندان صرف نظر از نیازهای شهری و تخصصهای مورد نیاز به افرادی رای داده اند که یا وابستگی فامیلی و قشری به آنها داشته اند و یا از معروفیت خاصی و بین مردم از مقبولیت مناسبی برخوردار بوده اند؛ بدون اینکه به این مهم توجه شود که میزان تاثیر گذاری این اشخاص در شوراهای شهر و روستا چه خواهد بود. یعنی به نوعی جایگاه شوراها در نزد مردم نیز تنزل یافته و باری به هر جهت به افراد رای داده اند.

حضور چهره های ورزشی و هنری در شوراهای کلان شهرها و برخی شهرهای بزرگ شاهد بر این ادعاست و نگاهی به ترکیب اعضای شوراهای شهرها در دوره ای مختلف و مقایسه آن با ترکیب دور اول به خوبی این واقعیت تلخ را نشان می دهد. ادامه این روند نه تنها به نفع توسعه شهر و روستاها و به تبع آن توسعه استان نیست بلکه کاملا بر خلاف نگرشهای توسعه ای است.

بنابر این دومین انتظار مهم این است که اولا صاحبان فکر و اندیشه و اصحاب رسانه و قلم و تریبون داران مختلف از جمله تریبونهای نماز جمعه به گونه ای برنامه ریزی کنند تا در جهت اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به مردم برای انتخاب هایی مسئولانه واثر بخش اقدام کنند و ثانیا از مردم خوب استان در اقصی نقاط شهری و روستائی هم انتظار می رود به دور از نگاههای قشری و جناحی و قومی و قبیله ای با نگاه به آینده به کسانی رای بدهند که بتوانند گرهی از مشکلات مدیریت شهری را باز کرده و استان را در مسیر توسعه یک گام به جلو ببرند.

نکته سوم در این زمینه کاندیداهای محترمی هستند که پا در این عرصه گذاشته و خود را در معرض قضاوت و انتخاب مردم قرار داده اند؛ اینجانب به عنوان یک شهروند از تمامی این عزیزان به خاطر حضورشان در این عرصه صمیمانه سپاسگزاری می کنم، چون به طور قطع همه عزیزان به انگیزه خدمت پا به میدان گذاشته و میدانند که کار در این عرصه جز زحمت و دردسر چیزی عاید انسان نمی کند، مگر آنکه انسان دنبال اهداف دیگری باشد.

بنابر این انتظار اول این است که با مردم صادق باشند و با ارائه برنامه های خود توانمندی خود را به آحاد جامعه عرضه کرده و قضاوت و انتخاب را به خود مردم واگذار کنند و از هر گونه تبلیغی که باعث ایجاد تفرقه بین آحاد جامعه خواهد شد جدا پرهیز کنند.

انتظار دوم اینکه به خاطر دنیای دیگرانی که قرار است آباد کنند؛ آخرت خود را خراب نکنند و ضمن حفظ احترام سایر کاندیداها از هرگونه تخریب شخصیت رقبا جدا پرهیز کنند.

امید آنکه شاهد انتخاباتی آگاهانه و مسئولانه باشیم و با انتخاب افرادی توانمند و دارای تخصص های مختلف که دغدعه واقعی توسعه استان را دارند شاهد حرکت رو به جلو در مسیر توسعه استان و کشورمان باشیم و فراموش نکنیم که برای توسعه استان وفاق و همدلی نیاز امروز و هر روز ماست. و من ا... التوفیق

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت نسیم امروز، تاریخ انتشار: 11فروردین1396، کدخبر: 805664: WWW.nasimeemrooz.ir