شعارسال: به گفته ی ربکا تراوب استادیار بخش عصب شناسی دانشگاه کارولینای شمالی، از دست دادن حس که در پا و بازو و دست بسیار شایع است، به دلیل "فشردگی موقت اعصاب” رخ می دهد. زمانی که اعصاب فشرده می شود، قادر به ارسال صحیح پیام به نخاع و مغز نیست.

استیون ورنینو استاد عصب شناسی در دانشگاه تگزاس می گوید که اعصاب پیام های الکتریکی را همانند انتقال آب از درون لوله منتقل می کنند. سیگنال ها از نقطه خاصی از بدن که اعصاب به آن تعلق دارد به مغز منتقل می شوند و در پاسخ به آن پیامی از مغز به آن نقطه ارسال می شود.

بعنوان مثال، اگر سطح داغی را لمس کنید، اعصاب دست شما سیگنالی را به مغز ارسال می کنند و این پیام به عنوان درد تعبیر می شود و باعث می شود که شما دست خود را از آن سطح دور کنید.

حالا، همانطور که با پیچاندن یک شیلنگ آب در آن جمع می شود، سیگنال های حرکتی عصب های شما نیز در صورتیکه پا یا دستتان در وضعیتی نامناسب قرار داشته باشند نمی توانند حرکت کنند.

تراوب در این خصوص می افزاید:

یکی از عصب های پا که به طور معمول فشرده می شود عصب فیبولار است که از کناره زانو رد می شود و معمولا وقتی که پای خود را برای مدت طولانی روی هم می اندازید این عصب فشرده می شود.

تصور غلط بر این است که این حالت بی حسی به دلیل اختلال در گردش خون ایجاد می شود. در چنین وضعیت هایی قطع جریان خون به عضو مورد نظر بسیار به ندرت رخ می دهد.

سپس در هنگام بازگشت عملکرد اعصاب در دست و پای خود احساس "سوزن سوزن شدن” پیدا می کنید که می گوییم "بیدار می شود”.

این حالت خواب رفتگی در اصطلاح پزشکی Paresthesia نام دارد. این حس ناراحتی که گاه با درد توام است معمولا ما را به تغییر وضعیت مجبور می کند.

بطور معمول افراد می توانند حرکت کنند و فشار را از روی اعصاب خود بردارند. اما اگر شخص نتواند حرکت کند، این وضعیت می تواند به آسیب دائمی به اعصاب منجر شود.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت خبری تحلیلی بویرنیوز، تاریخ انتشار: 11اردیبهشت1396، کدخبر: 228688: WWW.boyernews.com