پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

برای مادرها، بچه‌داری پر است از هزاران پرسش اخلاقی: شیر خودم را به نوزاد بدهم یا شیر خشک؟ به او کهنه بپوشانم یا پوشک؟ تمام‌وقت بگذارمش مهدکودک یا بمانم خانه و او را تربیت کنم؟ فهرست بلندبالایی می‌شود، اما پرسشی وجود دارد که بیشترین اضطراب را به جان مادر‌ها می‌اندازد: چگونه نوزادم را به دنیا بیاورم؟ درد زایمان، ترس قبلش، و ترومای بعدش می‌تواند شخصیت مادر‌ها را به‌کلی تغییر دهد. رفتار پزشکان و بی‌توجهی اطرافیان به این استرس‌ها می‌تواند وضعیت را وخیم‌تر کند. چگونه می‌توان نگرانی مادر‌ها را درک کرد و برایش چاره‌ای اندیشید؟

متاسفانه با توجه به رواج زایمان سزارین در ایران در دو دهه اخیر، سیاست‌گذاری‌های دولت در جهت کاهش عمل سزارین بوده است.فوبیای بارداری و زایمان توکوفوبیا نام دارد. تحقیقات، نرخی بین ۱۰ تا ۱۵ درصد را برای توکوفوبیا اعلام کرده است اما تحقیقاتی هم وجود دارد که نرخ بالای ۲۵ درصد را شایع می دانند.

پزشکی، روزگاری نه‌چندان دور، بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی ما بود. البته به کسی که این کار را بر عهده داشت، طبیب یا حکیم می گفتند؛ کسی که حرفه‌اش مرهم‌گذاشتن بر دردها بود و سالی، 2سالی یک‌بار، آن هم ‌زمانی که کار بیخ پیدا می‌کرد، پیدایش می‌شد.