به گزارش «ایران»، متن این بیانیه به شرح زیر است:
1. جمهوری اسلامی ایران دانش و فناوری، از جمله فناوری صلحآمیز هستهای ایران را به عنوان میراث مشترک بشریت قلمداد میکند. در عین حال، براساس مبانی محکم ایدئولوژیک، راهبردی و بینالمللی، سلاحهای کشتارجمعی و بویژه سلاحهای هستهای را بطور مطلق به عنوان سلاحهایی منسوخ، غیر انسانی و مضر برای صلح و امنیت بینالمللی، مردود میداند. با الهام از آموزههای متعالی اسلامی و بر مبنای اندیشهها و سیره بنیانگذار فقید انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی(ره) و فتوای تاریخی رهبر انقلاب اسلامی حضرت آیتالله خامنهای که تمامی سلاحهای کشتار جمعی، بویژه سلاحهای هستهای را در فقه اسلامی حرام اعلام کردهاند، جمهوری اسلامی ایران اعلام میدارد که سیاست همیشگیاش منع اکتساب، تولید، انباشت یا استفاده از سلاحهای هستهای است.
2. جمهوری اسلامی ایران ضرورت امحای کامل سلاحهای هستهای را به عنوان یک ضرورت امنیت بینالمللی و یک تکلیف منطبق بر معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT) مورد تأکید قرار میدهد. جمهوری اسلامی ایران مصمم است بطور فعال در کلیه تلاشهای بینالمللی حقوقی و دیپلماتیک برای نجات بشریت از خطر سلاحهای هستهای و اشاعه آنها، از جمله از طریق ایجاد مناطق عاری از سلاحهای هستهای بویژه در خاورمیانه، مشارکت کند.
3. جمهوری اسلامی ایران قاطعانه ابرام میورزد که دولتهای عضو معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای بدون تبعیض و منطبق با مواد یک و 2 معاهده نباید از بهرهمندی از حقوق لاینفک خود برای توسعه تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هستهای برای اهداف صلحآمیز باز داشته شوند.
4. جمع بندی برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در تاریخ 23 تیر 1394، نشانگر یک گام بسیار مهم توسط جمهوری اسلامی ایران و گروه 1+5 برای حل و فصل یک بحران غیر ضروری، از طریق مذاکره و بر مبنای احترام متقابل است؛ بحرانی که در نتیجه اتهامات بیپایه و اساس درباره برنامه هستهای صلحآمیز ایران ایجاد و با اقدامهای ناموجه و مبتنی بر انگیزههای سیاسی علیه ملت ایران دنبال شده بود.
5. برجام مبتنی است بر تعهدات متقابل جمهوری اسلامی ایران و گروه 1+5 که از یک سو، موجب حصول اطمینان از ماهیت منحصراً صلحآمیز برنامه هستهای ایران شده و از سوی دیگر، تمامی مفاد قطعنامههای شماره 1696 و 1737 (مصوب سال 2006)، 1747 (مصوب سال 2007)، 1803 و 1835 (مصوب سال 2008)، 1929 (مصوب سال 2010) و 2224 (مصوب سال 2015) را لغو کرده و همه تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل متحد و تحریمهای مرتبط با هستهای که توسط ایالات متحده و اتحادیه اروپایی و دولتهای عضو اتحادیه اروپایی تحمیل شده بودند را به طور جامع لغو میکند. جمهوری اسلامی ایران متعهد است که تعهدات داوطلبانه خود را با حسن نیت و منوط به اجرای با حسن نیت همه تعهدات توسط گروه 1+5 وفق برجام، از جمله تعهدات متضمن رفع تحریمها و اقدامات محدودیتساز، اجرا کند.
6. رفع تحریمها و اقدامات محدودیت ساز مرتبط هستهای توسط اتحادیه اروپایی و ایالات متحده به این معنا خواهد بود که معاملات و فعالیتهای مورد اشاره در برجام میتوانند با ایران و اشخاص ایرانی در همه جای دنیا بدون هراس از مجازاتهای ناشی از مزاحمتهای فراسرزمینی انجام شوند و همه اشخاص قادر خواهند بود تا با آزادی انتخاب به معاملات تجاری و مالی با ایران بپردازند. در برجام به وضوح تصریح شده است که اتحادیه اروپایی و امریکا هر دو از بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریمها و اقدامات محدودیتساز که منطبق با برجام رفع شدهاند، خودداری خواهند ورزید. تفاهم بر آن است که بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریمها و اقدامات محدودیتساز از جمله از طریق تمدید، به مثابه عدم پایبندی اساسی خواهند بود که ایران را از تعهداتش به طور جزئی یا کلی معاف خواهد ساخت. برداشتن تحریمها مستلزم اتخاذ اقدامات مقتضی حقوقی و اجرایی داخلی از جمله اقدامات تقنینی و آییننامهای به منظور لازمالاجرا کردن رفع تحریمها میباشد. برجام مستلزم خاتمه مؤثر همه تدابیر و رویههای الزامی تبعیضآمیز و همچنین بیانیههای عمومی ای است که با هدف موافقتنامه همسویی نداشته باشد. ایران بر توافق حاصله میان اعضای برجام تأکید میکند که برمبنای آن بلافاصله پس از تصویب قطعنامه شورای امنیت در تأیید برجام، اتحادیه اروپایی، کشورهای عضو اتحادیه اروپایی و ایالات متحده مشورت با ایران را درباره دستورالعملهای مربوطه و بیانیههای در دسترس عموم درخصوص جزئیات تحریمها یا اقدامات محدودیتسازی که قرار است مطابق با برجام لغو شوند، آغاز خواهند کرد.
7. جمهوری اسلامی ایران برنامه هستهای صلحآمیز، از جمله غنیسازی و تحقیق و توسعه غنیسازی را منطبق با برنامه خود همان گونه که در برجام توافق شده، دنبال خواهد کرد و با طرفهای خود از نزدیک کار خواهد کرد تا اطمینان حاصل شود که این توافق از گذر زمان به سلامت گذشته و همه اهداف خود را محقق خواهد ساخت. این تعهد بر مبنای تضمینهایی است که گروه 1+5 دادهاند که بر مبنای آن در این برنامه صلحآمیز براساس تعهداتشان مطابق برجام همکاری خواهند نمود. همچنین این گونه تفاهم و توافق شد که از طریق گامهای مورد موافقت با آژانس بینالمللی انرژی اتمی، همه موضوعات موجب نگرانی گذشته و حال، قبل از پایان سال 2015 توسط شورای حکام آژانس بررسی و مختومه خواهند شد. آژانس بینالمللی انرژی اتمی تاکنون مستمراً نتیجهگیری کرده است که فعالیتهای اظهار شده ایران منحصراً صلحآمیز هستند.
8. بنابراین، از این به بعد هدف از اجرای پروتکل الحاقی فراهم کردن زمینه برای «نتیجهگیری گستردهتر» بر این مبنا است که مدرکی دال بر وجود فعالیت اظهار نشده نیز در ایران وجود ندارد. بدین منظور، جمهوری اسلامی ایران با آژانس بینالمللی انرژی اتمی وفق ضوابط پروتکل الحاقی به همان گونه که در مورد همه امضاکنندگان اعمال میشود، همکاری خواهد کرد. در عین حال، آژانس بینالمللی انرژی اتمی باید اقدامات احتیاطی لازم را برای تضمین حفاظت کامل از اطلاعات طبقهبندی شده به کار گیرد. جمهوری اسلامی ایران همواره تکالیف بینالمللی عدم اشاعهای خود را با دقت تام اجرا کرده است و با نهایت دقت همه فعالیتهای مرتبط خود را منطبق بر پروتکل الحاقی اظهار خواهد کرد. در این چارچوب و از آنجا که هرگز هیچ گونه فعالیت هستهای در هیچ یک از تأسیسات نظامی وجود نداشته و نخواهد داشت، جمهوری اسلامی ایران اطمینان دارد چنین تأسیساتی موضوع درخواست بازرسی نخواهند بود.
9. کمیسیون مشترک ایجاد شده بر مبنای برجام باید قادر باشدتا اختلافات را به نحو بی طرفانه، مؤثر، کارآمد و سریع، رسیدگی و حل و فصل کند. نقش اصلی این کمیسیون عبارت است از رسیدگی به شکایتهای ایران و حصول اطمینان نسبت به این که آثار لغو تحریمهای تصریح شده در برجام به طور کامل محقق گردند. در صورتی که آثار لغو تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل متحد، یا تحریمها یا اقدامات محدودیتساز مرتبط با هستهای اتحادیه اروپایی و ایالات متحده به وسیله تداوم اعمال یا تحمیل تحریمهای جدید با ماهیت و گستره همسان یا مشابه تحریمهایی که قبل از روز اجرا برقرار بودند، مخدوش گردد، جمهوری اسلامی ایران اختیار خواهد داشت تعهدات خود وفق برجام را مورد تجدید نظر قرار دهد؛ فارغ از اینکه چنین تحریمهای جدیدی بنا به دلایل مرتبط هستهای یا دیگر دلایل وضع شوند، مگر این که مسائل طی یک دوره زمانی کوتاه و معقول اصلاح گردند.
10.اقدامات متقابل پیشبینی شده در ساز و کار حل و فصل اختلافات در برجام در واکنش به عدم پایبندی اساسی، به عنوان آخرین حربه در نظر گرفته شدهاند و در صورتی به کار گرفته خواهند شد که عدم پایبندی اساسی تداوم یابد و طی ترتیبات در نظر گرفته شده در برجام جبران نشده باشند. جمهوری اسلامی ایران چنین اقداماتی را بسیار غیرمحتمل قلمداد میکند چرا که هدف، تضمین پایبندی است نه فراهم ساختن بهانهای برای برگشتپذیری خودسرانه یا ابزاری برای فشار یا اعمال نفوذ. ایران متعهد است تعهدات داوطلبانه خود را به طور کامل و با حسن نیت اجرا کند. به منظور حصول اطمینان از پایبندی مستمر همه اعضای برجام، جمهوری اسلامی ایران تأکید میکند در صورتی که ساز و کار مذکور علیه ایران یا اشخاص ایرانی اعمال شوند و تحریمها بویژه تدابیرشورای امنیت اعاده گردند، جمهوری اسلامی ایران این کار را به منزله مبنایی برای توقف اجرای تعهدات خود وفق برجام و تجدید نظر در همکاری اش با آژانس بینالمللی انرژی اتمی تلقی خواهد کرد.
11.جمهوری اسلامی ایران تفاهم مشترک و توافق صریح همه طرفهای شرکت کننده در برجام را مورد تأکید قرار میدهد که بر مبنای آن مفاد قطعنامه 2231 شورای امنیت در تأیید برجام، به مثابه مفاد برجام نبوده و به هیچ وجه نمیتواند اجرای برجام را تحت تأثیر قرار دهد.
12.دولت جمهوری اسلامی ایران مصمم است به طور فعال برای ارتقای صلح و ثبات در منطقه در مواجهه با تهدید فزاینده تروریسم و افراطگرایی خشونت بار کمک کند. ایران نقش پیشرو خود را در مبارزه با این خطر ادامه خواهد داد و آماده است با همسایگان خود و جامعه بینالمللی در پرداختن به این تهدید مشترک جهانی به طور کامل همکاری نماید. علاوه بر این، جمهوری اسلامی ایران تدابیر لازم برای تقویت توانمندیهای دفاعی خود به منظور حراست از حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی خود در مقابل هرگونه تجاوز و همچنین مقابله با تهدید تروریسم در منطقه را ادامه خواهد داد. در این چارچوب، توانمندیهای نظامی ایران از جمله موشکهای بالستیک، منحصراً برای دفاع مشروع هستند. این تجهیزات برای قابلیت حمل سلاحهای هستهای طراحی نشدهاند و بنابراین، خارج از حیطه یا صلاحیت قطعنامه شورای امنیت و پیوستهای آن میباشند.
13.جمهوری
اسلامی ایران انتظار دارد همانگونه که در مقدمه قطعنامه 2231 پیشبینی
شده است، شاهد تحقق معنادار تغییر بنیادین در رویکرد شورای امنیت باشد.
شورا سابقه سیاهی در رفتار با ایران دارد که از سکوت توأم با رضایت شورا
در مواجهه با تجاوز صدام علیه ایران در سال 1980 آغاز شد و با امتناع شورا
حتی از محکوم کردن، چه برسد به اقدامی علیه، استفاده انبوه، سیستماتیک و
گسترده از سلاحهای شیمیایی توسط صدام علیه رزمندگان و غیرنظامیان ایرانی
طی سالهای 1984 تا 1988 و همچنین حمایت مادی و اطلاعاتی چندین عضو شورا
از جنگ شیمیایی صدام ادامه یافت. حتی بعد از اینکه صدام کویت را مورد تهاجم
قرار داد، شورای امنیت نه تنها به طور لجاجتآمیز از اصلاح و جبران کینهتوزی
خود علیه ملت ایران امتناع کرد، بلکه پا را از این نیز فراتر گذاشت و علیه این قربانی جنگ شیمیایی و
سکوت مماشاتگرانه شورا در قبال آن، به تحمیل تحریمهایی پرداخت که علیالظاهر به بهانه
نگرانی از سلاحهای کشتار جمعی وضع شده بودند. در عوض آنکه حداقل این
واقعیت را مورد توجه قرار دهد که ایران حتی اقدام صدام در استفاده از سلاحهای
شیمیایی را تلافی نکرده است، شورای امنیت بر اساس اتهامات بی پایه و بر
مبنای انگیزههای سیاسی به اقدام علیه ایران شتافت و طیف گستردهای از
تحریمها را علیه ملت ایران با هدف مجازات مقاومت آنها علیه فشار زورگویانه
برای کنار گذاشتن برنامه هستهای صلحآمیزشان به نحو ناموجهی تحمیل
کرد. مهم است یادآوری شود این تحریمها که نبایست از همان ابتدا تحمیل میشدند،
اکنون بر اساس برجام و قطعنامه 2231 باید لغو شوند.
بنابراین، جمهوری اسلامی ایران همچنان بر موضع خود مبنی بر اینکه همه تحریمها
و اقدامات محدودیتسازی که علیه ملت ایران وضع و اعمال شدهاند از جمله
آنهایی که به بهانه برنامه هستهای ایران اعمال شدهاند، بی پایه و اساس،
ناعادلانه و غیرقانونی بوده و هستند پافشاری مینماید. در
نتیجه، هیچ چیزی در برجام نباید به نحوی تعبیر و تفسیر شود که به طور مستقیم
یا غیرمستقیم به معنای پذیرش یا مماشات جمهوری اسلامی ایران نسبت به مشروعیت،
اعتبار یا قابل اجرا بودن تحریمها و اقدامات محدودیتساز تصویب شده
توسط شورای امنیت، اتحادیه اروپا یا دولتهای عضو اتحادیه اروپا، ایالات
متحده یا هر کشور دیگری علیه ایران باشد؛ همچنین نباید به معنای چشمپوشی
یا محدودیت در اعمال هر گونه حقی که جمهوری اسلامی ایران وفق قوانین ملی، اسناد بینالمللی یا اصول
حقوقی مربوطه دارد، تعبیر و تفسیر شود.
14.جمهوری اسلامی ایران اطمینان دارد که اجرای با حسن نیت برجام توسط همه اعضای برجام به اعاده اعتماد ملت ایران که به نحوی ناعادلانه متحمل فشارها و زورگوییهای غیرقانونی به بهانه این بحران ساختگی بودهاند، کمک خواهد کرد و فرصتهای جدیدی برای همکاری در جهت پرداختن به چالشهای واقعی جهانی و تهدیدات واقعی علیه صلح منطقهای خواهد گشود. دیر زمانی است که منطقه ما دچار تنشهای ناروا شده است، در حالی که افراطگرایان و تروریستها مشغول تثبیت خود و پیشروی هستند. زمان آن فرا رسیده است که توجه و تمرکز بر این تهدیدات قریبالوقوع معطوف گردد و روشهای مؤثر برای شکست دادن این تهدید مشترک دنبال و پیگیری شود.
برگرفته از روزنامه ايران، سال بيست و يكم، شماره 5981، سه شنبه 30 تير 1394 ، صفحه 2