شعار سال:در آستانه انتخابات، تصاویر و فیلم‌های متعددی که از شیوه‌های عجیب و غریب تبلیغات نامزدهای انتخابات مجلس در شهرستان‌های مختلف در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است، سوژه سرگرمی و خنده مخاطبان شده؛ کلیپ‌ها و فیلم‌ها مدام باز نشر و دست به دست می‌شوند و هر روز فیلمی از کاندیدایی خلاق[!] در این شبکه‌ها رو می‌شود. اگر در گذشته برگزاری مجالس شام وناهار نامزدهای انتخاباتی مورد انتقاد و تقبیح بود، امروز یک نامزد انتخابات، منقل کباب در کنار خیابان علم می‌کند و می‌گوید به جای چاپ بنر و پوستر ستاد کباب خوران راه انداخته ام. امکانات شبکه‌های اجتماعی این فرصت را به این کاندیدا داده‌اند تا خلاقیتش را در گستره‌ای جهانی به مخاطبان نشان دهد. نامزد دیگر یکی از شهرهای غرب کشور وعده تبدیل شهرش را به شمال کشور می‌دهد و دیگری عکسش را روی بسته‌های تنباکو چاپ می‌کند تا دل اهالی دخانیات را هم به‌دست آورد. در کلیپی دیگر هواداران یک نامزد برای کاندیدایشان حنابندان و جشن نامزدی گرفته‌اند. انگار که می‌خواهند شاه داماد را تا حجله همراهی کنند! نامزد انتخاباتی بر صندلی نشسته و طرفداران هریک رقص کنان و پای کوبان به سمت او می‌آیند و در برابرش به خاک می‌افتند. پخش کارت هدیه و سیم کارت هم که دیگر تقریباً به شیوه‌های معمول درستادهای تبلیغات این نامزدها تبدیل شده.
نامزدی دیگر در تابلوی تبلیغاتی خود ادعا کرده شهر کوچکی در شهرستانش را به قدرت اول اقتصادی ایران و جهان تبدیل می‌کند.
برخی هم پا را فریبانه فراتر گذاشته‌اند و هنوز راهی مجلس نشده‌ با استخدام چند بادیگارد ژست یک شخصیت مهم سیاسی را گرفته‌اند و در شهر معرکه راه انداخته‌اند. حتی یکی از نامزدها هنوز به مجلس نرسیده سوار دوش مردم شده و با افتخار دست تکان می‌دهد. نامزد دیگری ستادش را در یک تریلی 18 چرخ تشکیل داده تا اعلام کند با دیگران تفاوت دارد!
البته می‌توان انتظار داشت که این برنامه‌ها همیشه با کف و سوت تمام نشود، در فیلمی دیگر درگیری و نزاع هواداران نامزدی دیده می‌شود که بر سر پتوهایی که در ستاد این نامزد توزیع می‌شد به جان هم افتاده‌اند. فیلم هایی که از درگیری و سنگ پرانی و نزاع با دسته بیل و چماق بین نامزدهای انتخاباتی رخ داده هم کم نیست.

حضور پر رنگ نامزدها در عزا و عروسی
محمد کریم ویسی خبرنگار «ایران»، در ایلام می‌نویسد: کاندیداها در مراسم فاتحه‌خوانی وعروسی مردم حضوری فعال دارند و قربان صدقه مردم می‌شوند اما با یک تحلیل ساده می‌توان نتیجه گرفت که همه این وعده‌ها در گرمای انتخابات است که مطرح می‌شود وگرنه اغلب این کاندیداها در گذشته‌های دور و نزدیک خود مسئول بوده‌اند و در به وجود آمدن این کمبودها و کاستی‌ها هریک دستی داشته‌اند.
ایلام، استانی مستعد در زمینه‌های مختلف کشاورزی، دامپروری، باغداری، صنایع دستی، گردشگری، طبیعت بکر، جنگل‌های فراوان و هزاران مورد دیگراست ولی متأسفانه هنوز هم کلمه «محرومیت» را به یدک می‌کشد.
اگر نگاهی اجمالی به وضعیت استان داشته باشیم، از لحاظ راه‌های مواصلاتی اعم از زمینی، هوایی و ریلی هنوز در ردیف آخرین استان‌های کشور قرار گرفته است. در یک نمونه بارز آن می‌توان به وعده‌های چندین و چند ساله مسئولان ارشد کشوری و استانی رجوع کرد که در راستای احداث خط راه‌آهن استان ایلام، امروز و فردا را وعده می‌دهند ولی همچنان این پروژه در هاله‌ای از ابهام باقی مانده است.
اگر از وضعیت صنعت که به قول مسئولان حال خوشی دارد و بر مدار رونق می‌چرخد، بگذریم، آمار و ارقام واحد‌های تولیدی راکد و نیمه تعطیل یا تعطیل شده استان را چه کنیم، شهرک‌های صنعتی در شهرستان‌ها که فقط یک تابلوی خشک و خالی و با زمین‌های زیادی بر جای مانده‌اند و خبری از صنعت و تولید و ... نیست را چه کنیم؟!
تورم در این دیار که سرشار از منابع طبیعی و خدادادی است، بیداد می‌کند و ناله‌های دامداران و کشاورزان به فلک می‌رسد، پس کجاست آن همه عملکرد‌های دندان شکن که مسئولان در تریبون‌های مختلف فریاد می‌زنند.
وضعیت بهداشت و درمان در استان با مشکلات عدیده‌ای روبه‌روست و حتی مردمان عادی هم برای بیماری‌های جزئی، ترجیح می‌دهند در سایر نقاط کشور و پایتخت، خود را مداوا کنند، به طور کلی این حوزه نیز حرفی برای گفتن ندارد و نمونه بارز آن شهرستان های سیروان، ملکشاهی و بدره یا دیگر شهرستان‌های استان است که در آنها حتی یک مطب پزشک متخصص دیده نمی‌شود.
بیش از ۵۰ درصد مردم استان تحت حمایت کمیته امداد، بهزیستی و دیگر نهادهای حمایتی هستند، اگر این دستگاه‌های حمایتی با کمک‌های ناچیز نبودند، واقعاً به سر مردم چه می‌آمد.

حرف‌های بی‌پشتوانه در گرمای انتخابات
مسلم نوروزیان خبرنگار «ایران»، در اردبیل نیز می‌نویسد: در استان‌هایی نظیر اردبیل، وعده‌های توخالی نامزدها و استفاده از تبلیغات عوامفریب باعث شده، مدت وکالت نمایندگان این استان، بیش از یک دوره چهار ساله دوام نداشته باشد. پروژه‌های متعددی در استان وجود دارد که در چند دهه اخیر کماکان در وضعیت بلاتکلیفی بسر می‌برند و بارها و بارها وعده به سرانجام رساندن آنها از سوی نامزدهای دوره‌های گذشته شنیده شده و البته در حد همان حرف‌های بی‌پشتوانه باقی مانده است. تکمیل و راه‌اندازی پتروشیمی اردبیل طی بیش از 12 سال، نمونه روشنی از وعده‌های دست به دست شده‌ای است که به دفعات متعدد در حوزه اردبیل گردانده شده و پس از حصول نتیجه انفرادی، به بایگانی خاطرات مکدر این مردم سپرده شده است.
این شیوه آسان در جلب نظر مردم، بسیاری را نیز وسوسه کرده و نامزدهای گمنام به تأسی از رقبایی که از این شیوه به موفقیت رسیده‌اند، در سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های خود، بدون در نظر گرفتن عواقب حرف هایشان و صرفاً به‌خاطر برد مقطعی، از دادن هر گونه وعده‌های توخالی و ناممکن به‌صورت سیلابی و فله‌ای و برانگیختن احساسات قومی و قبیله‌ای شهروندان ابایی ندارند.
البته نباید از این نکته اساسی غافل باشیم که اگر در گذشته به‌دلیل برخی محدودیت‌ها در حوزه رسانه، کاندیداها براحتی می‌توانستند منکر حرف‌های خود شوند، اما امروزه به لطف امکانات نوین ارتباطی، امکان نادیده انگاشتن وعده‌ها و برنامه‌های داده شده به صفر رسیده است و نامزدها باید با آگاهی از این شرایط، بستری را فراهم نسازند که در آن با چالش رویارویی و مطالبه از نمایندگان بدقول و دروغگو مواجه شوند.

شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از موسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران،تاریخ انتشار:30بهمن1398،کد خبر:536540،www.iran-newspaper.com