شعار سال: چاندرا کی‌جاها، از مدرسان کارگاه‌های آموزشی جشنواره امسال، تهیه‌کننـــده، برگزارکننـــده رویدادهـــای ســـینمایی متنـــوع و مدیرعامـــل شـــرکت مانتیـــن ریـــور فیلمـز، بـا مرکزیـت هندوسـتان و شـعباتی در امـارات، موریـس و نپـال اسـت. او فعالیـت خـود را بـا خبرنـگاری بـرای نشـریاتی ماننـد الجزیـره، رادیـــو هندوســـتان، دوردارشـــان و دیســـکاوری آغـــاز کـــرد و در ســـال ۲۰۱۰، بــا هــدف ســاخت فیلم‌هــای خــاص، تصمیــم بــه تأســیس شــرکت مانتیــن ریــور فیلمــز گرفــت. او در کنــار ســاخت و تهیهکنندگـــی فیلم‌هـــا توانســـته از بســـیاری از کشـــور‌های جنـــوب آســـیا و دیگـــر نقـــاط جهـــان، فیلم‌هایـــی مطـــرح بـــرای فـــروش جهانـــی خریـــداری کـند وهمچنیـــن در پروژه‌هـــای بین‌المللـــی تولیـــد فیلـــم، به‌خصـــوص فیلمســـازان آســـیای جنوبـــی، همـــکاری کنـــد. چانـــدرا بـــرای بیـــش از ســـه ســـال در ســـمت معـــاون مدیـــرکل فدراســـیون تهیه‌کننـدگان فیلـم در آسـیا ـ پاسـیفیک FPA مشـغول بـه کار بـوده و همچنـان در تیـم برگزارکننـدگان این جشـنواره حضـــور دارد.

* درباره سینمای کودک در ایران چه فکر می‌کنید؟ چه قدر با این سینما آشنایید؟
سینمای کودک در دنیای سینما مهم است و می‌تواند صدر جدول‌های فروش را به تصاحب درآورد و با جریان غالبِ ادبیات داستانی و محبوب‌ترین ژانر‌های هر دوره رقابت کند. به علاوه، از آنجا که کودکان آینده‌سازان این کره خاکی هستند، سینمای خوب می‌تواند در شکل‌دادن ذهنی سالم در آن‌ها و همچنین در نزدیک کردنشان به فرهنگ، هنر، ارزش‌های اخلاقی مثل اتحاد خانواده، احترام به بشریت، خودباوری، مسئولیت‌پذیری اجتماعی، دغدغه‌های محیط زیستی، عشق ورزیدن به کره‌ی زمین در کنار آگاهی‌بخشی به آن‌ها درمورد چالش‌های آتی که ممکن است نسل‌های بعد با آن‌ها رو به رو شوند سهمی به‌سزا داشته باشد. کمپانی مَونتِن ریوِر فیلمز در مجموعه کار‌های خود فیلم‌هایی از ایران دارد که کمک کرده من با صنعت سینمای این کشور و پویایی و تعالیِ آن که نمونه‌ای برای سینمای جهان است آشنا شوم. این تعالی چیزی است که اهالی سینما در ایران باید در سینمای کودک هم آن را بازسازی کنند. ایران حدود ۲۵، ۳۰ سال پیش دوره‌ای طلایی در سینمای کودک داشت و این دوره یک برگ زرین به شمار می‌آید و باید در بُعد وسیع‌تری بازسازی شود تا دنیا به ظرفیت‌های سینمای ایران پی ببرد. به نظرم ایران در حوزه‌ی سینما به تعالی رسیده است و این قابل ستایش است و می‌تواند الگویی برای اهالی سینما در سراسر دنیا باشد. بسیاری از فیلم‌سازان سینمای ایران را دنبال می‌کنند تا این تعالی را لمس کنند. این سینما برای خیلی از سینماگران جهان منبع الهام است و فیلم‌سازان زیادی سعی می‌کنند از فیلم‌های ایرانی تقلید کنند که این خودش تحسین‌برانگیز است.

*با جشنواره فیلم کودک و نوجوان ایران چه قدر آشنایی دارید؟
جشنواره فیلم کودک و نوجوان ایران جشنواره بی‌نظیری است و من به شخصه آن را می‌ستایم. کمپانی مَونتِن ریوِر فیلمز در جشنواره‌های مختلف سراسر دنیا حضور فعال دارد. بیشتر جشنواره‌ها حالت تجاری دارند و اهمیت زیادی برای جریان غالب سینما یا سینما‌هایی با مضامین جاافتاده قائل‌اند. اما جشنواره‌ی فیلم کودک و نوجوان ایران به طور خاص بر کودکان و نوجوانان متمرکز است و این سینمایی است که در سطح جهانی به توجه بیشتری نیاز دارد. کودکان و نوجوانان آینده این جهان‌اند و به نظرم جشنواره فیلم کودک و نوجوان ایران با تمرکز روی چنین سینمای فوق‌العاده‌ای کار بزرگی می‌کند. طرح‌ها و ابتکاراتِ این جشنواره پنجره‌های تازه‌ای را به روی این سینما و فیلم‌سازانش می‌گشاید و به آن‌ها انگیزه می‌دهد تا شاهکار‌های سینمایی خلق کنند. بهترین‌ها را برای طرح‌ها و ابتکارات این جشنواره آرزو دارم و همیشه در کنار آن خواهم بود و از کارش حمایت می‌کنم، چه امروز و چه در آینده.

*خاطره‌انگیزترین مورد در سینمای کودک ایران برایتان چیست؟
از آنجا که من عاشق سینما هستم، وقتی بحث خاطره می‌شود نمی‌توانم یک مورد خاص را نام ببرم و انتخاب یک چیز خاطره انگیز برایم راحت نیست. اما مسئله‌ای که واقعا از آن لذت می‌برم شیوه کارگردانان ایرانیِ آثار کودک در رسیدن به آزادی بیان از راهِ بیان احساسات کودکان است، چیزی که جهان تاکنون شاهدش نبوده، و همین طور نحوه به تصویر کشیدن شخصیت‌ها و داستان‌ها.

*به خاطر شیوع بیماری کرونا امسال جشنواره به صورت مجازی برگزار می‌شود. به نظرتان چه تفاوتی میان برگزاری حضوری و مجازی جشنواره وجود دارد؟
قطعا وقتی همه چیز مجازی می‌شود جای رودررویی انسانی خالی است. جشنواره‌ها برای فیلم‌ساز‌هایی مثل ما همواره بستر تعامل و به اشتراک‌گذاری دستاورد‌های خلاقانه و راهی برای یاد گرفتن، تجربه کردن و سهیم شدنِ سینمای جهان‌اند. سینما هنری است که باید از آن لذت برد و جشنواره‌ها به هنرمندان این حوزه مجال لذت بردن از آثار هنری را می‌دهند و این فرق عمده این دو است. هنر را نمی‌شود به دنیای مجازی منحصر کرد. باید آزاد باشد و جریان پیدا کند، و جشنواره مجازی این شاخصه اساسیِ جشنواره حضوری را ندارد.

*پیش‌تر تجربه‌ی برگزاری کارگاه به صورت مجازی را نداشته‌اید، به نظرتان مزایای برگزاری فستیوال و کارگاه‌های آموزشی به صورت مجازی چیست؟
دامنه نفوذ دنیای مجازی در مقایسه با رویداد‌های حضوری بسیار وسیع‌تر است و این بزرگترین مزیت آن است. با این حال، من قدیمی فکر می‌کنم و حسم این است که در جشنواره‌ها یا کارگاه‌های مجازی هیچ وقت اصل تعامل و در میان گذاشتن ایده‌ها آن طورکه باید و شاید تحقق نمی‌یابد. آن تماس انسانی لازم در آن‌ها وجود ندارد. اما قطعا همه ما داریم یاد می‌گیریم خودمان را با هنجار‌های جدید تطبیق دهیم.

* در دوران همه‌گیری کرونا در جشنواره‌های جهانی مجازی یا نیمه‌مجازی هم حضور داشته‌اید؟ ارزیابی‌تان از آن‌ها چه بوده است؟
بله اخیرا در چند جشنواره مجازی شرکت داشتم. واقعیتش این است که حس دوگانه‌ای در این مورد دارم. بی‌شک دسترسی به این جشنواره‌ها راحت‌تر شده است و آدم‌ها در رویداد‌های مجازی مرز‌ها را پشت سر می‌گذارند و با مخاطبان بیشتری ارتباط برقرار می‌کنند. اما جای آن تعاملات پرشور خالی است. جاذبه‌ی این جشنواره‌ها در اکران‌ها و تعاملات حضوری است که در همه جشنواره‌ها و بازار‌های فیلمی که امسال در آن‌ها شرکت کردیم جای خالی‌شان حس می‌شد.

* نظرتان درباره مضامین اصلی طرح شده در این دوره از جشنواره چیست؟ فکر می‌کنید دغدغه یا دغدغه‌های اصلی دست‌اندرکاران سینمای کودک چه باید باشد؟
مضامین عالی‌اند. فیلم ساختن برای بچه‌ها چالش‌برانگیز است و فیلم‌ساز باید به نوع تأثیری که بر ذهن کودکان می‌گذارد، دقت بسیار داشته باشد. اشراف به علم روانشناسی هم برای دست‌اندرکاران سینمای کودک بسیار مهم است. ذهن کودک مثل یک بوم نقاشی سفید است و مضامین انتخابی ما دانسته یا ندانسته تصویری در ذهن او نقش می‌کنند. بنابر این انتخاب و به تصویر کشیدن درست و دقیقِ مضامین در این ژانر بسیار حائز اهمیت است.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری برنا، تاریخ انتشار: اول آبان ۱۳۹۹، کد خبر: ۱۰۷۶۴۴۴، www.borna.news