شعار سال: در ایران کهن، دیماه، چهار جشن را در بر داشت که امروزه، از آن چهار، تنها شب نخستین روز دیماه یا شب یلدا را جشن میگیرند. «یلدا» واژهای سریانی، به معنی تولد و ولادت است؛ زایش خورشید یا مهر یا میترا.
بنا بر باور پیشینیان، در پایان این شب دراز، که اهریمنی و نامیمونش میدانستند، تاریکی شکست میخورد؛ روشنایی، پیروز می شود؛ خورشید، زاده میشود؛ و روزها رو به بلندی مینهد.
این شب برای ایرانیان نحس بود و چون فرا میرسید، آتش میافروختند تا تاریکی و عاملان اهریمنی، نابود شده و بگریزند. مردم، گرد هم جمع شده و شب را با خوردن، نوشیدن و شادابی به سر میآوردند و خوانی ویژه میگستردند از میوههای تازه فصل و میوههای خشک.
یلدا را میتوان جشن و گردهمایی خانوادگی دانست. در شب یلدا، خویشاوندان نزدیک، در خانه بزرگ خانواده گردمیآیند و در سرمای آغازین زمستان، دور کرسی مینشینند و تا نیمهشب، میوه و آجیل میخورند و به فال حافظ گوش میسپارند و شاهنامه میخوانند.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری برنا، تاریخ انتشار: 25 آذر ۱۳۹۹، کد خبر:141915، borna.news