شعار سال: اصفهان شهری تاریخی در مرکز ایران و سومین شهر بزرگ ایران پس از تهران و مشهد و همچنین یکصد و شصت و پنجمین شهر پرجمعیت جهان به‌شمار می‌رود. این شهر در بین سال‌های ۱۰۵۰ تا ۱۷۲۲ میلادی به ویژه در سدهٔ شانزدهم میلادی در هنگام پادشاهی صفویان پایتخت ایران شد و رونق فراوانی گرفت. بنا‌های تاریخی متعددی در شهر وجود دارد که شماری از آن‌ها به عنوان میراث تاریخی در یونسکو به ثبت رسیده‌اند. این شهر به داشتن معماری زیبای ایرانی، پل‌های سرپوشیده، مسجد‌ها و مناره‌های منحصربه‌فردش نام‌آور است.

میدان نقش جهان یا میدان امام، اصلی‌ترین میدان اصفهان است. میدانی تاریخی در قلب بافت سنتی شهر. بنا‌های تاریخی موجود در چهار طرف میدان نقش جهان شامل عالی‌قاپو، مسجد امام، مسجد شیخ لطف‌الله و سردر قیصریه که ورودی اصلی بازارچه اصفهان است. علاوه بر این بنا‌ها دویست حجره دو طبقه پیرامون میدان واقع شده‌است که عموماً جایگاه عرضهٔ صنایع دستی اصفهان می‌باشند. در دوره‌ی تیموریان میدان نقش جهان در اندازه‌ای کوچکتر ساخته شد و در دوران صفویه و هنگامی که اصفهان به عنوان پاییتخت انتخاب شد و میدان را بزرگتر و معماری آن را متمایز‌تر کرد. مجموعه پیش رو با دوربین آنالوگ و عکس‌ها روی نگاتیو ثبت شده تا با دیدن آن و با بافت ایجاد شده در تصاویر بتوان کمک بیشتری به میزان قدمت آن کرد.