شعار سال: عادل طالبی، دبیر انجمن صنفی کسب و کارهای اینترنتی گفت: هرچند در مقطعی صحبت از ارائه وام ۵ میلیارد تومانی به برخی از پیام رسانهای بومی مطرح بود؛ اما این ۵ میلیارد در حوزه پیام رسان عددی نیست. در این حوزه اگر دولت درصدد بود حمایتی کند نه ۵ میلیارد، که باید ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیارد تومان سرمایه گذاری میکرد. ارائه وام ۵ میلیاردی به یک پیام رسان به شوخی میماند. از طرفی نمیدانم چرا این پیام رسانها این وام اندک را قبول کردند؟
دولت باید به جای اینکه این حمایتهای حداقلی را داشته باشد که اصلا کفاف این کسب و کارها را نمیدهد، بهتر است سیاست تعامل با دنیا را برگزیند تا بستر جذب سرمایه گذاری خارجی فراهم شود و اجازه دهد سرمایه گذاری به شکل طبیعی و درست انجام شود.
سوال اصلی این است که «چرا ما باید انتخابی کنیم که تبعات آن این گونه باشد که نتوانیم از بخش خصوصی و سرمایههای جهانی استفاده کنیم؟»
نکته دوم اینکه در حال حاضر که وضعیت این گونه است، اگر میخواهیم حمایت کنیم و در جاهایی مرهمی بگذاریم، ۴ تا ۵ میلیارد چه حمایتی است آن هم در حوزهای مثل پیام رسان که بسیار پیچیدگی دارد و زیرساخت بسیار قوی میخواهد و تکنولوژی بالایی دارد؟ اگر دولت میخواهد حمایت کند درست حمایت کند و تمام قد به صحنه بیاید.
نکته بعدی اینکه بر سر این ۵ میلیارد چه آمده است؟
این مبلغ اندک به حقوقهای تیم فنی یک پیام رسان هم نمیرسد، زیرا راه اندازی یک پیام رسان کوچک حداقل نیاز به یک تیم فنی ۱۰ تا ۳۰ نفره دارد که ۵ میلیارد تومان حقوق یک سال این افراد هم نمیشود. این پیام رسانها در چند سال اخیر با بودجه بخش خصوصی سر پا ایستادند.
آیا باید پیام رسان راه بیندازیم یا خیر
کسب و کارها در هر کشوری بازار را رصد و رقابت را آنالیز و مزیتهای رقابتی را بررسی میکنند و بعد تصمیم میگیرند که دست به راه اندازی یک پلتفرم بزنند یا خیر. به نظر میرسد راه اندازی یک پیام رسان در کشوری که هر قاضی، در هر شهری میتواند به هر دلیلی و به هر بهانهای دستور فیلترینگ را صادر کند اشتباه است. در کشور با قوانین موجود و با سیستم قضایی موجود راه اندازی پیام رسان یا شبکه اجتماعی یا حتی فکر کردن به آن اشتباه است.
هرچند در این سالها پیام رسانهایی همچون «سروش»، «بله»، «گپ»، «آی گپ» و «بیسفون» شروع به کار کردند، ولی در این میان هیچ کدام به جز یک مورد مزیت رقابتی ندارد. آن یک مورد استثنا «بله» است که آن هم نه به عنوان یک پیام رسان، بلکه به دلیل مزیت رقابتی دیگر میتواند کاربران زیادی را به خود جذب کند، اما تاکنون روی این مزیت رقابتی کار نکرده است و ضعیف عمل میکنند. این پیام رسان مزیت رقابتی دارد، به بانک ملی وصل است، زیرساخت و منابع مالی دارد. در کنار آن قابلیت پرداخت قبض و واریز وجه را دارد و شبیه «ویچت» چینی هاست و ظرفیت اینکه ویچت ایران شود را دارد، اما روی بازاریابی کار نمیکنند و چون عمومی نشده کاربرد ندارد. پیام رسان وقتی کاربرد دارد که همه به طرف آن بیایند.
پیام رسانهای «سروش» و «گپ» و «آی گپ» چیزی برای گفتن ندارند
«روبیکا»، «گپ»، «آی گپ»، «سروش» و… زنده اند، ولی زندگی نمیکنند. مردگانی حساب میشوند که فقط نفس میکشند. البته در کسب و کارهای آنلاین این چیز عجیبی نیست. در تمام دنیا دهها و شاید صدها پیام رسان در طول یک سال راه میافتد؛ اما یک، دو و نهایتا سه پیام رسان شانس ادامه دادن پیدا میکنند و ۹۰ درصد آنها کنار میروند. در اکوسیستم استارتاپی۹۰ درصد احتمال باخت وجود دارد و آن ۱۰ درصد اگر بگیرد به یک باره تمام ۹۰ درصد بازنده را جبران میکند.
شاهد بودیم که در آغاز فیلترینگ تلگرام در طول دوره کوتاهی کاربران فعال پیام رسان «سروش» به ۶ میلیون رسید؛ ولی دوباره افراد به سمت پیام رسانهای خارجی رفتند. اعتماد مردم ۴۳ سال به تدریج از بین رفته است و به این راحتی اعتماد برنخواهد گشت.
بحث تیک سوم در پیام رسانهای داخلی ضربه جبران ناپذیری به این پلتفرمها وارد کرد، زیرا برخاسته از یک دغدغه مخاطب بود. نمونههای عینی از کنکاش در فضای خصوصی و نقض حریم خصوصی مردم کشورمان را داریم. پس این دغدغه جدی است و یکی از دلایل پا نگرفتن این پیام رسانها همین موضوع بوده است.
شعار سال؛ با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت کسب و کار نیوز، تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۳۹۹، کد خبر: www.kasbokarnews.ir