“حمیدرضا طیبی” در مدتِ طولانیِ ریاستش بر جهاد دانشگاهی؛ با این نهاد چه کرده است که برخی اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی پیشنهادِ حذف جهاد دانشگاهی از این شورا را مطرح کرده اند؟! چرا گزارشی از دستاوردهای جهاد دانشگاهی و زیر بخش های آن ، میزان بودجه تخصیص داده شده به این نهاد عمومی و مواردی همانند منتشر نمی شود؟
شعار سال: رئیس جهاد دانشگاهی در مصاحبهای بنوعی تبلیغاتی با خبرگزاریِ تحتِ امرش (ایسنا) به جای پاسخ دادن به این پرسش؛ به فرافکنی و متهم ساختنِ دیگران پرداخته است. حمیدرضا طیبی رئیس جهاد دانشگاهی اخیرا در مصاحبهای با خبرگزاری “ایسنا” که البته با مدیریتِ “علی متقیان” سال هاست شائبه روابط عمومی و سایت حامی! او مطرح می باشد ، اقدام به شماتت برخی از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی کرده که چرا پیشنهاد حذفِ جهاد دانشگاهی از این شورا را ارائه کرده اند!
رئیس جهاد دانشگاهی در بخشی از جدیدترین شبه رپرتاژ آگهیِ منتشره اش در خبرگزاری ایسنا! گفته است:” حین برگزاری نمایشگاه توانمندیهای جهاد دانشگاهی یک مورد خیلی عجیب هم پیش آمد! و آن این بود که در ایام برگزاری نمایشگاه پیشنهاد حذف جهاد دانشگاهی از شورایعالی انقلاب فرهنگی مطرح شد که برای من شوکآور بود و برای عدم تأثیرگذاری منفی روی همکاران خبر آن را بعد از نمایشگاه به آنها دادم… فکر میکنم اعضای محترم جدید حقیقی شورایعالی انقلاب فرهنگی که عمدتاً جوان و عضو کارگروه تحول شورایعالی هستند هم احتمالاً در جریان مسائل انقلاب فرهنگی، تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی و تشکیل جهاد دانشگاهی و نمایندگان آن در ستاد انقلاب فرهنگی نبوده و هم فرقی بین وظایف یک نهاد توسعهای مثل جهاددانشگاهی با وزارت علوم، وزارت بهداشت و معاونت علمی و فناوری نگذاشتهاند”.
این اظهارات رئیس جهاد دانشگاهی مورد انتقاد برخی رسانهها همچون کانال قدس قرار گرفت و نقدهایی به آن وارد شد همچنین نگارنده این سطور (مجید معتمدی) به عنوانِ روزنامه نگاری که ۱۵ سال از بهترین سالهای جوانی ام (از ۱۳۸۴ تا تیر ۱۳۹۹) را به عنوانِ خبرنگار، دبیر و سردبیر در خبرگزاری ایسنا (زیرمجموعهی جهاد دانشگاهی) خدمت کرده و در آخر نیز به جرمِ مبارزه با فساد از سوی “علی متقیان” مدیرعامل منصوبِ حمیدرضا طیبی از این خبرگزاری اخراج شده ام، به خوبی و از نزدیک از واقعیتهای این مجموعه آگاهم و به همین دلیل در پاسخ به اظهاراتِ اخیر رئیس جهاد دانشگاهی بر خود فرض میدانم حسب وظیفه امر به معروف و نهی از منکر و به ویژه فرمان آتش به اختیار مقام معظم رهبری به سربازان جبهه جنگ نرم برای مبارزه با فساد و دفاع از منافع مردم؛ از ریاست جهاد دانشگاهی بخواهم به جای فرافکنی و متهم کردنِ منصوبانِ مقامِ معظم رهبری در شورای عالی انقلاب فرهنگی به ناآگاهی و ناآشنایی با امور؛ به این پرسش پاسخ دهد که در مدت طولانیِ ریاستِ خود بر جهاد دانشگاهی، با این نهادِ معظم چه کرده است که به روزی افتاده که هم اکنون برخی پیشنهادِ حذفِ آن از یکی از مهمترین شوراهای عالیِ کشور را میدهند؟!
“حمیدرضا طیبی” بهتر است به جای متهم کردنِ منصوبانِ مقام معظم رهبری در شورای عالی انقلاب فرهنگی به ناآگاهی و فرافکنی؛ بعد از سالهای طولانیِ مدیریت اش بر مجموعهی عریض و طویلِ جهاد دانشگاهی در تهران و شعباتِ متعدد استانی و سازمانهای مختلف زیرمجموعه اش از جمله خبرگزاری ایسنا؛ به پیشگاهِ رهبری و مردم ایران گزارشی واقعی، عینی و مستند از عملکردش در این مجموعه ارائه بدهد.
نگارنده این سطور البته خود شاهد و سندی زنده از نحوهی مدیریتِ “حمیدرضا طیبی” و تیمِ مدیرانش همچون “علی متقیان” بر جهاد دانشگاهی و سازمانهای عریض و طویل زیرمجموعه اش است به گونهای که تنها در یک مورد بنده (مجید معتمدی) پس از ۱۵ سال خدمت در خبرگزاری “ایسنا”؛ به جرمِ پافشاری بر پیگیریِ پرونده فسادِ یک شرکت واردکننده خودرو با چند هزار مالباخته و شاکی و همچنین افشای فساد یکی از مدیران خبرگزاری ایسنا، از سوی مدیرعاملِ منصوبِ “حمیدرضا طیبی” در این خبرگزاری، اخراج شدم و چند ماه دوندگی و دادخواهیِ من در مجموعه جهاد دانشگاهی نیز به جایی نرسید!
بنابراین بنده به عنوانِ یک روزنامه نگارِ ضدِّفساد و مطالبه گر؛ به “حمیدرضا طیبی” رئیس جهاد دانشگاهی و همچنین “علی متقیان” مدیرعامل منصوب وی در خبرگزاری ایسنا، توصیه میکنم پس از سالهای طولانیِ مدیریت شان در این مجموعهها به ویژه با توجه به پایان یافتنِ دولتِ “نا تدبیر و نا امید” حسن روحانی و پایانِ عصرِ اشرافیت؛ افسارِ اسبِ قدرت را براَفکَنند و خودشان محترمانه استعفا دهند، قبل از آنکه توسط دولت مردمیِ ابراهیم رئیسی اخراج شوند…
همچنین به عنوان یک روزنامه نگار و نمایندهی مردم شریف ایران به دو مدیرِ یاد شده یادآوری میکنم که چسبیدن به صندلیِ مسئولیت و قدرت؛ تنها در یک نوعش مجاز است که همچون بلندپروازانِ ارتش جمهوری اسلامی ایران صندلیِ قدرت را در هواپیمای جنگنده در حالِ سقوط، تا لحظهی آخر ترک نکنی تا جانِ هموطنانت را حفظ کنی و فداییِ مردمت شوی؛ در حالی که میتوانستی چند دقیقه قبل از سقوط با زدن دکمهی “فرار” از صندلیِ نجات (ejektion seat) استفاده کرده و جانت را نجات دهی…
آیا شما (حمیدرضا طیبی / علی متقیان) نیز با این هدف تا کنون به صندلیِ قدرت (در جهاد دانشگاهی و خبرگزاری ایسنا) چسبیده اید و رهایش نمیکنید؟!
اگرچه صندلیِ جنگنده نیروی هوایی ارتش میانبری به بهشت و زندگیِ جاودانه بود، اما در یوم الحساب که نزدیک است صندلیهای شما به کجا هدایت تان خواهد کرد؟!
مجید معتمدی _ روزنامه نگار
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری اقتصاد سالم، تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۴۰۰، کدخبر: ۳۵۹۱۷، eghtesadsalem.com