جمعه ۳۱ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 April 19 
اگر روزگاری مینیمالیسم به آزمون و خطا‌های چند هنرمند محدود می‌شد، حالا صحبت از چیدمان خانۀ مینیمالیستی، آرایش صورت مینیمالیستی، رژیم غذایی مینیمالیستی، مدیریت مینیمالیستی، دوست‌یابی مینیمالیستی، سفر مینیمالیستی و هزاران چیز دیگر هم به میان آمده است. چرا مینیمالیسم، این جنبشِ حاشیه‌ای و رادیکال، امروز این‌چنین ما را محاصره کرده؟ چه شده که ذائقۀ ما امروز طراحی‌های مینیمال و سبک‌زندگی‌های مینیمال را می‌پسندد؟ چرا زیبایی را در سادگی می‌بینیم و به چه خاطر فکر می‌کنیم در زندگی‌مان خیلی چیز‌ها هست که بهتر است دیگر نباشند؟ مینیمالیسم چیست؟ و رشد آن به چه معناست؟
شعار سال: محور پروندۀ «کمتر بیشتر است!» موجِ جدید علاقه به مینیمالیسم و مسائل پیش روی آن به‌مثابۀ یک سبک زندگی است. در این پرونده، مصاحبه‌ای مفصل و آموزنده با کایل چایکا را خواهید خواند. چایکا، کتاب مهمی دربارۀ مینیمالیسم منتشر کرده است که در چند مطالب پرونده به آن اشاره شده است. چایکا در مصاحبه‌اش ریشه‌های مینیمالیسم را تا مکاتب باستانی عقب می‌برد و سپس نحوۀ ورود آن به دنیای جدید و همه‌گیرشدنش در سال‌های اخیر را توضیح می‌دهد. جیا تولنتینو، نویسندۀ نیویورکر، در یادداشت «اگر سر و صدای بیهوده را کم کنی، صدای آژیر هشدار را بهتر می‌شنوی» ضمن مرور کتاب چایکا، توضیح می‌دهد که چطور ممکن است جنبش مینیمالیستی در سبک زندگی راه خطا برود. «چطور دسکتاپ مرتبی داشته باشیم» فصلی از آخرین کتاب ماری کوندو، خوشی در کار: مرتب‌سازی زندگی کاری شما، است که کمک می‌کند حال و هوای نوشته‌ها و دغدغه‌های او را دریابید. «ماری کوندو، مرتب‌سازی و نبرد بی‌امان با خرت‌و‌پرت‌ها» پروفایل مفصلی دربارۀ کوندو است که تافی برادسر آکنر، روزنامه‌نگار نیویورک‌تایمز، بعد از چند ماه همراهی با کوندو آن را نوشته است. کریس لمان، نویسندۀ «همه‌چیز را دور بریز، شاید خوشبخت شدی»، سردبیر مجلۀ بافلر است و نوشتۀ او نقدی کوبنده بر جنبش ماری کوندو است. لمان می‌گوید کوندو به همان خطایی دچار شده است که دیگر مینیمالیست‌ها گرفتار آن بوده‌اند: در دنیایی که رو به ویرانی می‌رود، نمی‌شود تنهایی و پشت درهای بستۀ خانۀ تمیز خودمان خوشبخت باشیم.
شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از سایت ترجمان علوم انسانی، تاریخ انتشار: ۱۱ فروردین ۱۴۰۱، کد خبر: ۱۰۴۹۹، www.tarjomaan.com
برگزیده ها