شعارسال : دکتر غلامحسین رحیمی که روز پنج شنبه در نشست تخصصی علم و فناوری در هشتمین کنگره پیشگامان پیشرفت به مروری کوتاه بر موقعیت کنونی علم و فناوری ایران پرداخت، خاطرنشان کرد: در حوزه علم در سطح دانش تخصصی شده دانشگاهی که سومین پایه پس از دانش عمومی و دانش تخصصی شده رقیق است به فهم و هضم نسبی ناقص، رسیده و علی‌رغم وابستگی نسبی ضعیف در این حوزه فاقد نوآوری درونزای علمی هستیم. در سطح بالاتر دانش تخصصی شده هم در کنار ضعف‌ها و مشکلاتی که در زمینه فهم و هضم مطالب و نوآوری داریم با وابستگی علمی شدیدتری مواجهیم.

وی در تبیین وضعیت فناوری کشور نیز به انواع فناوری از سطح بومی و سنتی تا فناوری‌های پیشرفته اشاره کرد و گفت: متاسفانه فناوری‌های بومی و سنتی ما به استثنای صنایع دستی و معماری اسلامی ایرانی تقریبا مضمحل شده یا در حال اضمحلال هستند و فناوری‌های ساده و مقدماتی مثل ساختمان‌سازی، راه سازی، تونل سازی، کشاورزی، سدسازی، صنایع غذایی و ساخت سیلو هم عمدتا به شکل ناقص در کشور بومی شده‌اند و در این حوزه هم در بخش‌ها وابسته هستیم. در زمینه فناوری‌های متوسط مثل ذوب فلزات و صنایع سیمان و لوکوموتیوسازی هم عمدتا وابسته هستیم.

رحیمی در بیان سطح آمادگی فناوری کشور در فناوری‌های متوسط و کمابیش پیشرفته گفت: در سطح فناوری‌های دانش پایه معطوف به کاربرد وضعیتی مناسب داشته و به خودکفایی نسبی پراکنده و ناقص رسیده‌ایم. در زمینه نمونه‌سازی آزمایشگاهی هم وضعیت نسبتا مناسبی داشته و به خوداتکایی نسبی، پراکنده و ناقص رسیده‌ایم و در نمونه‌سازی عملیاتی به رغم وضعیت نسبتا مناسب فناوری، وابستگی ضعیفی داریم؛ اما در سطح بالاتر که نمونه‌سازی استاندارد است، وضعیتی ضعیف و وابستگی شدیدی به خارج داریم.

وی در پایان در بیان راهکارهای ارتقای وضعیت علمی و فناوری کشور بر بازگشت به ریشه‌ها، فهم و هضم کامل علم و فناوری جدید، برقراری پیوند بین علوم و فناوری‌های جدید و ریشه‌ها و مواریث علمی و فنی قدیم (بومی‌سازی علم و فناوری) که نهایتا به نوآوری درون‌زا منجر می‌شود، تاکید کرد.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از وب سایت خبرگزاری دانشجویان ایران "ایسنا” ، تاریخ انتشار جمعه 29 آبان 1394، کد مطلب : 94082917543 : www.isna.ir