شعارسال: ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و مسعود پزشکیان، همتای ایرانی او، روز جمعه طی مراسمی در مسکو با امضای یک پیمان همکاری دوجانبه، از نزدیکتر شدن روابط دو کشور خبر دادند. این توافق همکاری، تنها سه روز قبل از بازگشت دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب ایالات متحده به کاخ سفید امضا شد و در بخشی از آن، در کنار همکاریهای علمی و تجاری، به همکاری نظامی نزدیکتر دو کشور اشاره شده بود. ایران و روسیه که هر دو هدف تحریمهای غرب هستند، در سالهای اخیر به یکدیگر نزدیکتر شدند. روسیه از سوی کییف و غرب متهم به استفاده از پهپادهای ساخت ایران در جنگ علیه اوکراین است؛ اتهامی که تهران و مسکو آن را رد کردهاند. در این مراسم، ولادیمیر پوتین از «پیمان مشارکت راهبردی جامع» به عنوان یک «پیشرفت واقعی» برای منطقه یاد کرد و مسعود پزشکیان نیز روابط «حیاتی، حساس و استراتژیک» دو کشور را ستود.
با این وجود دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین به خبرنگاران گفت که هیچ ارتباطی میان زمان امضای این توافق و مراسم ادای سوگند و آغاز به کار دونالد ترامپ در دوشنبه آینده ۲۰ ژانویه وجود ندارد. این در حالی است که رئیس جمهور ایران هنگام بحث درباره اهمیت این معاهده، کنایه آشکاری به آمریکا داشت و گفت: «آنها از سوی دیگر دنیا آمدهاند تا در منطقه آشوب ایجاد کنند. این روابط قطعاً توطئه آنها را خنثی خواهد کرد.»
مسکو به دلیل جنگ در اوکراین تحت تحریمهای اقتصادی است و تهران به دلیل جاه طلبیهای هستهای خود تحت تحریمهای گستردهای قرار دارد. غرب مدعی است که مسکو قراردادی ۱.۷ میلیارد دلاری (۱.۶۵ میلیارد یورویی) را با ایران برای دریافت پهپادهای شاهد این کشور امضا کرده است. ایران نیز امیدوار است که جنگندههای پیشرفته سوخو-۳۵ را دریافت کند و بتواند ناوگان خود را که به شدت از تحریمها آسیب دیده، ارتقا دهد. مسکو تا امروز فقط چند جت آموزشی یاک ۱۳۰ به تهران تحویل داده است.
گزارشهایی نیز در رسانههای ایران منتشر شده مبنی بر اینکه روسیه احتمالاً سامانههای موشکی دفاع هوایی پیشرفتهتری به ایران بدهد تا در صورتی که تهران هدف حمله اسرائیل قرار گرفت، بتواند از خود دفاع کند.
معاهده مشترک جامع همکاریهای ایران و روسیه
توضیحات تکمیلی برای بهره برداری بیشتر از خبر:
معاهده مشترک جامع همکاریهای ایران و روسیه در واقع متن به روز شده موافقتنامهای است که تهران از اواخر دهه ۱۳۷۰ با مسکو منعقد کرده است؛ موافقتنامه اساس روابط متقابل و اصول همکاری بین جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه از سال ۱۳۸۱ برای دو طرف لازم الاجرا شد و در حال حاضر هم اجباری است؛ بنابراین سعی شد با توجه به تحولات با توجه به گسترش روابط بین دو کشور، با تفصیل و جزئیات بیشتری موافقتنامه جدید تنظیم شود. سند جدید از اوایل تابستان ۱۴۰۳ به تایید دو کشور رسیده بود و طرفین منتظر زمان مناسب برای امضای این دو سند توسط دو رئیس جمهور بودند. ایران و روسیه طی سه دهه همکاری خود را در همه حوزهها گسترش دادند و با توجه به مقتضیات زمانی و سطح و گستره روابط نیاز بود که سند قبلی را روز آمد کنیم. این سندی دو جانبه و برای تقویت مناسبات و روابط دوجانبه بین ایران و روسیه است.
معاهده مشترک جامع ایران و روسیه پس از امضا توسط رؤسای جمهور دو کشور برای اجرایی شدن باید به تصویب مجالس دو کشور برسد. آنگونه که سفیر ایران در مسکو اعلام کرده، این سند، محرمانه نیست و در زمان مناسب که دولت، آن را در قالب لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم کند، متن آن دیگر از کسی پوشیده نخواهد ماند. در این پیوند، لئونید اسلوتسکی رئیس کمیته امور بینالملل دوما (پارلمان) روسیه با بیان اینکه معاهده مشترک جامع همکاریهای این کشور و جمهوری اسلامی، نقشه راهی برای توسعه مناسبات دوجانبه است،گفت: با امضای این سند، توجه دو کشور به توسعه همکاری اقتصادی از جمله در حوزههای حمل و نقل، انرژی و فناوری متمرکز خواهد شد. به گفته وی، معاهده مشترک جامع راهبردی روسیه و ایران گام مهمی هم در چارچوب روابط دوجانبه و هم در دستور کار منطقهای و بین المللی از جمله در مسائل امنیتی و همکاری متوازن خواهد بود.
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون