شعارسال: امروزه انتخاب حیوانات خانگی و وابستگی به آنها در میان گروهی از جوانان و بزرگسالان و حتی کودکان در هر رده شغلی و اجتماعی مد شده است. بعضا مشاهده می‌شود که ارتباط و وابستگی روحی که میان حیوان خانگی و صاحب او ایجاد می‌شود می‌تواند تا حد همان روابط بین انسان‌ها همچون رابطه یک خواهر و برادر و یا رابطه دو دوست صمیمی مستحکم و عمیق شود. سوال اینجاست که از نظر فیزیولوژیک و عصب شناسی، چه تغییری در انسان برای برقراری چنین پیوندی، ایجاد شده است؟

داشتن حیوان خانگی شاید یکسری از نیاز‌های شما را برطرف کند، یکسری از نیازهایتان مثل نیاز به محبت، بچه داشتن و... ممکن است با وارد کردن حیوان خانگی برطرف شود، اما توجه داشته باشید این حس‌ها موقتی است. حیوان خانگی در خیلی از مواقع باعث می‌شود افراد ازدواج نکنند یا اگر ازدواج کرده باشند حیوان را فرزند می‌دانند و تن به فرزندآوری نمی‌دهند. اگر هم کسی به سمت ازدواج رفت، تمایل دارد که بچه‌ای نداشته باشند، البته به مرور همین افراد افسردگی می‌گیرند چراکه از یک زمانی به بعد در راستای تکامل انسان باید اتفاقاتی در زندگی اش به وجود بیاید و باعث ترشح هورمون دوپامین یا همان هورمون شادی شود.

پژوهشی از دانشگاه توکیو که هفته سوم اکتبر در نشریه «مرز‌های علوم اعصاب رفتاری» منتشر شد، نشان می‌دهد تماس با گربه‌ها می‌تواند همان مسیر‌های عصبی مرتبط با اعتیاد را در مغز انسان فعال کند. دانشمندان دریافتند نوازش گربه باعث افزایش ضربان قلب، ترشح دوپامین و اکسی‌توسین و همزمان کاهش فعالیت سیستم عصبی پاراسمپاتیک می‌شود؛ واکنشی مشابه پیوند عاطفی مادر و نوزاد.

سرپرست این تحقیق بیان می‌دارد که وقتی گربه خود آغازگر تماس است، «تاثیر هورمونی آن چند برابر می‌شود». وی می‌افزاید که رفتار متناقض گربه‌ها، گاه محبت‌آمیز و گاه بی‌اعتنا، دقیقا با الگویی که در روان‌شناسی به نام پاداش ناپیوسته شناخته می‌شود، همخوان است؛ همان سازوکار قدرتمند ایجاد وابستگی.

به گفته پژوهشگران، فرکانس خرخر گربه‌ها (۲۵ تا ۱۵۰ هرتز) در محدوده‌ای است که در فیزیوتراپی برای کاهش اضطراب و ترمیم بدن استفاده می‌شود و همین امر می‌تواند توضیحی برای اثر آرام‌بخش و اعتیادآور حضور آنها باشد.

طی هزاران سال، گربه‌ها آموخته‌اند با تحریک سیستم پاداش مغز انسان، غریزه مراقبت و محبت او را فعال نگه دارند، رابطه‌ای زیستی که امروز به نوعی وابستگی دوطرفه تبدیل شده است.

برخلاف ضرب‌المثل گربه صفتی! که عموما تصور می‌شد گربه‌ها به صاحبان خود وابستگی ندارند، اخیرا ثابت شده که گربه‌ها هم درست مثل بچه‌ها و سگ‌ها به مراقبین خود وابسته می‌شوند. کریستین ویتال برای اولین بار این تحقیق را انجام داد تا چنین وابستگی‌ای در گربه‌ها را به اثبات برساند. وابستگی یک رفتار زیستی است. این تحقیق نشان می‌دهد که گربه‌ها در شرایطی که با انسان‌ها همزیست باشند تعداد زیادی از آنها، انسان را به عنوان یک منبع آرامش می‌بینند؛ همچنین وابستگی یک رفتار قابل انعطاف است.

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون