پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۵۹۵۴۳
تاریخ انتشار : ۳۰ فروردين ۱۳۹۶ - ۱۳:۰۱
جزوان، کلاسر، گلجین و پازوکی یا همان ورشان چهار روستایی هستند که درست بعد از "در جهنم"! واقع شده‌اند و محرومیت پشت درهای بسته بر آنها تحمیل شده و روستاییان نیز بدون اینکه صدایشان به جایی برسد سالهاست که در محرومیت‌ها می‌سوزند و می‌سازند.

شعار سال: ۵۰ کیلومتری شهر زنجان و در منطقه قره پشتلو صخره‌ای به نام "در جهنم" واقع شده که باید از آن عبور کنی تا به روستاهایی برسی که در اوج محرومیت زندگی می‌کنند. روستاهایی که مردمانش با خون گرمی مثال زدنی حتی برای مسئولانی که سالهاست به یاد آنها نبودند قربانی سر بریده و اسفند دود می‌کنند.

لفظ جهنم قاپسی یا همان در جهنم به خاطر صعب‌العبور بودن راه برای این منطقه استفاده می‌شود. به گونه‌ای که بعد از عبور از در جهنم به واقع دچار مشکلات فراوانی می‌شوی، یعنی راه‌های پر پیچ و خم خاکی و خطرناکی در دل کوه‌ها وجود دارند که به زور می‌توان در آن رفت و آمد داشت و هر لحظه امکان شتافتن به دیار ابدی وجود دارد! سواریهای شخصی قادر به عبور از این راه‌ها نیستند، راه این روستاها حتی با یک بارش باران نیز مسدود می‌شود در برخی نقاط باید از رودخانه عبور کنی تا راه روستای دیگری را در پیش بگیری، آن هم رودخانه‌ای که در ساعاتی حتی آبش تا نصف خودروهای قابل تردد می‌رسد.


مشکلات در این چهار روستا به قدری زیاد است که اهالی برای حداقل‌ها نیز راضی شده‌اند، می‌گویند مهمترین مشکل ما راه است، برادری با چشمان گریان می‌گفت خواهر بیمارم را به دلیل صعب‌العبور بودن همین راه‌ها از دست دادم و دیگری از سقوط اتومبیلی می‌گفت که خانواده‌ای را به کام مرگ کشانده است.

طبیعت این روستاها آرامش را به انسان تزریق می‌کند اما محرومیت‌هایشان شیرینی این آرامش با تلخی کم‌توجهی‌ها همراه می‌کند، هر چند که عده‌ای هنوز هم نتوانسته‌اند از این روستاها دل بریده و راهی شهری شوند که مردمانش به فکر وام، قسط و بیکاری و رکود بازار هستند.

پیشرفت در اوج محرومیت

اما این محرومیت‌ها نتوانسته مانع پیشرفت این اهالی شوند، پدر نسبتا پیری در روستای پازوکی می‌گفت پسرم در همین روستا زاده شده و اکنون در یکی از بهترین دانشگاه‌های انگلستان است، در روستایی که حتی مدرسه نداشت. شاید همان گونه‌ای نخبگان به دلیل کم‌توجهی راهی کشورهای دیگر می‌شوند مردم این روستاها هم برای فرار از مشکلات شهر را برای زندگی انتخاب می‌کنند.

مردی از اهالی روستای جزوان می‌گفت: فاصله این روستا از شهر زنجان ۶۰ کیلومتر است، یعنی فاصله ما از ازمغانخانه تقریبا ۳۰ کیلومتر و از در جهنم ۱۰ کیلومتر است. طبق آمار سرشماری نفوس و مسکن سال گذشته ۳۶ خانوار به صورت دائم در جزوان سکونت دارند و ۴۰ خانوار نیز ساکنین فصلی این روستا هستند.

روستای جزوان برق شبکه‌ای و آب آشامیدنی سالم لوله‌کشی ندارد و دانش‌آموزانش تنها تا پایه پنجم و آن هم در کانکس درس می‌خوانند، گیرنده‌های صوتی و تصویری در این روستا برقرار نیست و به علت عدم پوشش آنتن‌دهی شبکه‌های داخلی مردم این روستا عمدتا از ماهواره استفاده می‌کنند که به گفته یکی از اهالی کل مردم این روستا نسبت به آسیب‌هایی که ممکن است شبکه‌های ماهواره‌ای متوجه فرزندانشان کنند، حسابی شاکی هستند.

این روستا مرکز بهداشت ندارد و روستاییان مجبورند به مشکین مراجعه کنند و آن هم به دلیل صعب‌العبور بودن راه‌ها خطرات فراوانی را متوجه اهالی می‌کند. روستای جزوان از روستاهای حاشیه قزل‌اوزن است و آب رودخانه‌های گلجین و رشت‌آباد در جزوان به هم متصل شده و به قزل‌اوزن سرازیر می‌شود، این روستا از نظر آب مشکلی ندارد و محصولاتی از جمله گردو، انار، زردآلو، انجیر، انگور، برنج و زیتون را راهی بازار می‌کند و شیره انگور و انجیر خشک این روستا نیز معروف است.

هزینه‌های تردد به شهر

اما اهالی روستای گلجین که عمده خانوارها به دلیل مشکلات موجود به شهر مهاجرت کرده‌اند نیز مشکل اولویت‌دارشان صعب‌العبور بودن راهشان است، البته فاصله این روستا تا در جهنم پنج کیلومتر است، مردم روستای گلجین چند روزی بود که برق نداشتند و در تاریکی گذران زندگی می‌کردند، دانش‌آموزان در این روستا تا پایه ابتدایی درس می‌خوانند، مردم این روستا برای رفت‌و آمد به شهر باید از خودروی باری استفاده کننده که هزینه هر رفت برای یک خانواده ۱۰۰ هزار تومانی آب می‌خورد، آن هم در شرایطی که توسط پلیس راه جریمه نشوند.


برای رفتن به روستای کلاسر باید ۱۲ کیلومتر از در جهنم عبور و بعد، از رودخانه‌ای که فاقد هر گونه پلی است نیز عبور کرد، این رودخانه تردد را برای اهالی به شدت سخت کرده و آنها علاوه بر اینکه باید بعد از در جهنم مسیر صعب‌العبور را طی کنند این رودخانه را نیز در پیش رو دارند که بیشتر اتومبیلها در وسط این رودخانه گیر می‌کنند، در روزی که برای بازدید به روستا رفتیم حتی مدیرکل راه و شهرسازی نیز در طرف دیگر آب مانده بود و نمی‌توانست عبور کند تا اینکه به تعویض خودرو توانست از این آب به سختی عبور کرده و به کلاسر رهسپار شود.

مردم این روستا علاوه بر نداشتن پل و مشکلات بعد از در جهنم، برق نیز ندارند. آنها تضمین می‌دهند که در صورت تامین برق و برطرف شدن مشکل راه ۶۰ خانوار در روستا سکونت دائم داشته باشند، ۱۸ خانوار در این روستا برای تامین برق از انرژی خورشیدی استفاده می‌کنند اما بقیه فاقد برق هستند و می‌گویند مواد غذایی‌شان دائم فاسد می‌شود، از طرفی هیچ امکانات زیرساختی نیز در کلاسر وجود ندارد.


خواهری که جلوی چشمان برادر جان داد

ورشان یا همان پازوکی وضعیتی بدتر از سه روستای گفته شده دارد، فاصله پازوکی تا در جهنم ۲۴ کیلومتر است، راه‌هایی که ممکن است هر لحظه انسان را به کام مرگ بکشاند، هزینه رفتن به شهر در این روستا ۱۵۰ هزار تومان است. این روستا به کل برق نداشته و از کمترین امکانات نیز محروم است، در زمستان اگر شخصی در این روستا بیمار شود احتمال از بین رفتن بسیار بالاست، یعنی باید با حیوان چهارپا به سرخ‌آباد رفته و از آنجا با اتومبیل بیمار را راهی شهر کنند چرا که در زمستان امکان رفتن به شهر از طرف در جهنم وجود ندارد.

پازوکی در گذشته ۸۵ خانوار داشته که عمدتا به دلیل مشکلات شهر را برای زندگی انتخاب کرده‌اند، گفته می‌شود در زمستان تنها ۳۰ یا ۳۵ خانوار در این روستا می‌مانند، اهالی می‌گفتند که ۶ کیلومتر فاصله‌ تا سرخ‌آباد دارند و اگر از طرف مسئولان راه سرخ آباد برقرار شود مهمترین مشکل این روستا مرتفع می‌شود.

مردم این روستا درآمدی جز دامداری و کشاورزی ندارند، نبود امکانات در این روستا سبب شده تا زنبورداران و دامداران دچار خسارتهای فراوان شوند. یکی از اهالی می‌گفت در زمستان علوفه دامهایم تمام شد و به دلیل بسته بودن چند هفته‌ای راه مجبور شدم ذخیره خوراک خودم را به دامهایم بدهم.

یکی دیگر از اهال نیز می‌گفت: به دلیل صعب‌العبور بودن حتی دامپزشکان به این روستا نمی‌آیند و حیوانات‌مان جلوی چشمان‌مان از بین برود، از اینها بگذریم خواهر بیمارم ۶ ساعت در راه ماند و زمانی که به شهر رسیدیم جان به جان آفرین تسلیم کرد.

مسئولان استانی و شهرستانی از جمله مدیرکل راه و شهرسازی و معاون فرماندار زنجان که به همت علی وقف چی نماینده مردم زنجان و طارم برای نخستین بار به این روستاها آمده بودند قول حل مشکلات این روستا از جمله ساخت پل را دادند تا یک هفته آینده کارها را آغاز کنند.

مدیرکل راه و شهرسازی استان زنجان به همراه دیگر مسئولان با سختی فراوان از رودخانه‌ها وراه‌های این روستاها عبور کردند، پیاده نمی‌گوییم اما امید داریم مسئولان ارشد دولتی نیز با همان هواپیماهای ایرباس و بوئینگ از در جهنم عبور کرده و سری به این روستاها بزنند.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی موج رسا، تاریخ 27 فروردین 96، کد مطلب: 1436: www.mojerasa.ir

اخبار مرتبط
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین