شعارسال: يکي از رخدادهاي تأسف‌باري که چند روز پيش در آموزش‌وپرورش ما رخ داد، سوءاستفاده جنسي يکي از کارکنان اجرائي يکي از دبيرستان‌هاي پولي پسرانه منطقه 2 تهران از شماري از دانش‌آموزان بود. نکته مهمي که در همين آغاز يادداشت بايد به آن اشاره کرد، اين است که فرد متخلف، نه آموزگار رسمي آموزش‌وپرورش که نيرويي آزاد است. مدرسه‌هاي پولي، در به‌کارگيري نيروهاي خود، دست بازي دارند و مي‌توانند از هر کسي که خودشان تشخيص مي‌دهند يا از هر کسي که با مسئولان مدرسه آشناست، در بخش آموزش و بخش کارهاي اجرائي مدرسه بهره بگيرند و آموزش‌وپرورش تقريبا هيچ نظارتي بر اين افراد ندارد. اين در حالي است که نهادهاي جهاني آموزش بر اين نکته بسيار تأکيد دارند که در گستره آموزش، از کساني استفاده شود که دوره‌هاي رسمي آموزشي را گذرانده باشند و براي کار در مدرسه، مجوز رسمي داشته باشند. نکته دوم به اين برمي‌گردد که متأسفانه خانواده‌ها، کمترين توجه را به کادر آموزشي و اجرائي مدرسه‌هاي پولي دارند و بيشتر به تبليغات اين مدرسه‌ها درباره امکانات رايانه‌اي يا نمره‌هاي آزموني و کنکوري توجه مي‌کنند (درخور درنگ اينکه نمره‌هاي آزموني بالا در مدرسه‌هاي پولي، بيش از هر چيز به گزينش دانش‌آموز برمي‌گردد).

کمتر ديده شده است که خانواده‌اي هنگام نام‌نويسي فرزندش، در پي شناخت جدي آموزگاران و کارکنان اجرائي مدرسه باشد و به اين نکته دقت کند که نيروهاي مدرسه، چه کساني هستند و چه پيشينه کاري و آموزشي‌ای دارند. در همين جا مي‌توان به مسئوليت خانواده‌ها در قبال آموزش جنسي بچه‌هاي خود اشاره کرد. خانواده بايد از دوران کودکي، به فرزند خود بياموزد که رفتار طبيعي انسان در گستره مسائل جنسي بايد چگونه باشد و کودک نبايد اجازه سوءاستفاده را به هيچ‌کس ديگري بدهد. مدرسه نيز، در قبال مسائل جنسي مسئوليت دارد و بايد آموزش‌هاي بايسته را در اختيار بچه‌ها بگذارد. شوربختانه در ايران، برخي گمان مي‌کنند که هر چه در زمينه مسائل جنسي کمتر سخن گفته و کمتر به بچه‌ها، آموزش داده شود، جامعه از سلامت جنسي و رواني بيشتري برخوردار خواهد بود در حالي که آموزش مسائل جنسي (البته فراخور سن دانش‌آموز و فرهنگ جامعه) يکي از آموزش‌هاي فراگير در سيستم‌هاي آموزشي پيشرو است.

اما نکته پاياني اين يادداشت کوتاه به اين برمي‌گردد که بيماري پدوفيلي (لذت‌بردن از عمل جنسي با کودکان) در همه جاي جهان گسترده است. شوربختانه در ايران، آمار درست و دقيقي از اين بيماران در دست نيست اما با توجه به آمارهاي جهاني مي‌توان به برآوردي سه تا پنج درصدي رسيد؛ يعني سه تا پنج درصد بزرگسالان ايران به اين بيماري مبتلا هستند. بيشتر بيماران مبتلا به پدوفيلي، قربانيان خود را از ميان آشنايان خود انتخاب مي‌کنند. همين مسئله ضرورت آشنايي بيشتر پدر- مادران و کودکان با سوءاستفاده‌هاي جنسي را بيشتر نشان مي‌دهد. سوءاستفاده جنسي از کودکان، بيشتر در جاهايي رخ مي‌دهد که مجريان قانون حضور ندارند و آگاهي و هوشياري‌هاي شخصي است که مي‌تواند از رخ‌دادن آنها جلوگيري کند.

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از روزنامه شرق، تاریخ انتشار: 9خرداد1397 ، کدخبر: 188617 : www.sharghdaily.ir