شعارسال : حال این روزهای مجسمه های شهر آشفته تر از آن است که آسیب شناسی شود.» این جمله ای است که مرتضی نعمت اللهی از چهره های برجسته مجسمه سازی شهر اصفهان در وصف این هنر شهری اصفهان می گوید.
نعمت اللهی که دل پر دردی از مسئولین شهری اصفهان دارد، معتقد است دهه 70 اوج ارزش گذاری شهر به مجسمه سازی بوده است و این روزها مسئولین شهری یا نمی دانند که کاربرد مجسمه در شهر چیست یا اینکه اصلا درک درستی از مقوله مجسمه ندارند. موضوعی که به شکل دیگری از نگاه رئیس سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان این گونه عنوان می شود که شهر به نسبت 10-15 سال پیش در بحث مجسمه سازی بسیار افت کرده و باید با تحولی جدید روبرو شود.
این روزها دیگر در شهر خبری از حجمهای عظیم الجثه همانند حجم برنزی که در بوستان سعدی ساخته شده، نیست و دیگر کسی سراغ پرنده زیبایی که روزگاری در دستان مجسمه پسرک بازیگوش پارک پل فلزی بود را نمیگیرد. مجسمه ای که دوبار به سرقت رفته است. هر چند اگر هم بخواهد سراغی بگیرد، مسئولی وجود ندارد که آمار دقیقی از همه مجسمه های شهر داشته باشد یا اینکه بداند حال و روز این مجسمه ها چگونه است.
بنابر اظهارات کارشناسان، ساخت هر مجسمه و تندیسی در سطح شهر، باید از الگو و اصول مجسمهسازی پیروی کند و هیچ اتفاقی نباید براساس میل شخصی یا سلیقه یک فرد در مجسمه ظاهر گردد. مرتضی نعمت اللهی فعالیت شهرداری در زمینه ساخت سردیسها که در جای خود می تواند یک کار ارزشمند باشد را کاری غیر اصولی و پیش پا افتاده میخواند و معتقد است در هیچ کدام از این سردیس ها تناسب بدنه و سر رعایت نشده است و به همین دلیل اندام مجسمه که در ساخت سردیس حذف شده به هیچ عنوان قابل درک نیست. همین موضوع و نبودن هیچ ضابطه ای برای ورود مجسمه سازان آماتور در امر مجسمه سازی شهر در کنار بهره نبردن شهرداری از اساتید مجرب و کارشناس برای رفع عیوب مجسمه هایی که گاهی چندین بار کپی برداری می شوند یا بدون مشاوره با سازنده آنها دچار دخل و تصرف می گردد، باعث شده تا نگرانی هایی در باب آینده مجسمه های شهر اصفهان در دل مجسمه سازان شهر ایجاد شود.
نگرانی ای که امسال با افزایش بودجه مجسمه سازی در شهر اصفهان تا مرز یک میلیارد و 100 میلیون تومان و با توجه به اعلام برنامه های جدید برای شهر اصفهان در راستای تقویت مجسمه سازی در سطح شهر در حال تشدید شدن است. نعمت اللهی اما این افزایش بودجه را یک آفت می داند چرا که به گفته وی، هر آنچه در چند سال اخیر برای مجسمه های شهر رخ داده است، آسیب بوده و حالا که ارادهای در شهر برای نظم بخشیدن به این مجسمه ها وجود ندارد، بهتر است که اصفهان برای حفظ آبروی خود، شهری بدون مجسمه باشد تا پر شود از مجسمه های بی هویت.