شعارسال: با امضای توافق‌نامه هسته‌ای در سال ۹۴ بود که تیم مذاکره‌کننده این اتفاق را به‌عنوان یک دستاورد بزرگ برای خود و جریان سیاسی حامی خود در کشور بیان کرد و با امیدبخشی‌های کاذب به جامعه سعی بر این داشت که نشان دهد منطق مذاکره با آمریکا و یا به قول خودشان کدخدا جواب داده است و از ابتدا نیز باید چنین اتفاقی رقم می‌خورد. به همین دلیل بود که از روی ذوق‌زدگی در زمان آغاز اجرای توافق بدون هیچ‌گونه برنامه‌ریزی گام‌به‌گامی، یکجا تمام تعهدات را اجرایی کردند تا حسن نیت تمام‌عیار خود را به کدخدا اثبات کنند.

هر چه از امضا و زمان اجرای توافق هسته‌ای گذشت چهره واقعی کدخدا و ایادی‌اش جلوه کرد و آرام‌آرام مشخص شد که مذاکره آن‌چنان هم که باید دستاوردی نداشته است. هر چه قدر از زمان اجرای توافق فاصله گرفتیم بدعهدی‌ها و زیاده‌خواهی‌های آمریکا و اروپاییان بالا گرفت و پای برجام ۲ و ۳ و... نیز به میان آمد. گویا تیم مذاکره‌کننده تازه به روان‌نویس جادویی آقای کری پی برده بود که بعد از مدتی رنگ خود را می‌باخت.

ترامپ که در آمریکا روی کارآمد، تیر آخر به سمت برجام شلیک شد و ترامپ بدون در نظر گرفتن کری و اوباما و ظریف و تمام قدم زدن‌های این‌ها باهم و سر یک میز نشستن‌هایشان، از برجام خارج شد و این شد که در همین مرحله ضربه محکمی به منطق مذاکره با کدخدا وارد گشت. منطقی که از همان ابتدا و قبل از توافق نیز رنگ‌باخته بود و بسیاری از منتقدان گوش زد می‌کردند که شیوه مذاکراتی تیم مذاکره‌کننده از اصول محکمی برخوردار نیست، اما کسی گوشی به این انتقاداتِ از سر دلسوزی، نسپرد.

پس از گذر یک سال از فرصتی که حسن روحانی به اروپاییان داد تا کوتاهی‌های آمریکا را جبران کنند، اروپاییان نیز یا نتوانستن و یا نخواستن که بتوانند، به همین خاطر تصمیم کشور نیز کاهش گام‌به‌گام اجرای تعهدات برجامی شد. تعهداتی که یکجا اجرا شد ولی گام‌به‌گام کاهش یافت!!

با تمام این اتفاقات بود که تقریباً برای همه ملت و مسئولین تجربه شد که آمریکا و دوستانش قابل‌اعتماد نیستند. این بار حتی کار به‌جایی رسید که روحانی و ظریف هم آمریکا را مورد خطاب قراردادند که این آمریکا آنی نیست که باید.

در همین بحبوحه بود که رهبر معظم انقلاب راه و روش جایگزینی را به تیم اجرایی کشور ارائه دادند که البته باید گفت در طول این دولت بارها بر این راه و روش تأکید داشتند. رهبر معظم انقلاب در سخنرانی خود در حرم مطهر امام خمینی (ره) به مناسبت سالگرد ارتحال امام (ره)، منطق مقاومت را به‌عنوان جایگزین منطق سازش برای تیم اجرایی کشور ارائه دادند و به جزییات آن پرداختند و سود و زیان این دو منطق را مطرح کردند.

تقریباً بر همگان روشن شد و روشن است که دست‌یابی کشور به اهداف از راه منطق مقاومت می‌گذرد و این منطق مقاومت است که می‌تواند کشور را از بسیاری از گرفتاری‌های اقتصادی موجود نجات دهد. اما از همان زمان عده‌ای به‌صورت پیدا و پنهان سعی بر این داشتند که همچنان منطق سازش و مذاکره سوار بر کشور باشد و به عبارتی منافع حزبی و شخصی خود را در این مسئله دنبال می‌کردند. اما تیم اجرایی و دیپلماسی کشور تماماً و تاکیدا به این مسئله دست‌یافت که تنها راه عبور کشور از مشکلات منطق مقاومت است و حداقل می‌توان گفت که بر این مهم در کلام تأکید داشتند.

این دست موضع‌گیری‌های تیم مذاکره‌کننده حتی طی روزهای گذشته نیز اتفاق افتاد و محمدجواد ظریف در گفتگو با رادیو ملی آمریکا (NPR ) در پاسخ به سؤال خبرنگار NPR که پرسید آیا شخص او در اثر خروج آمریکا از توافق هسته‌ای اعتبارش را در داخل ایران ازدست‌داده گفت: «تعامل [با غرب]اعتبارش را در داخل کشور [ایران]ازدست‌داده است. مردم دیگر نگاهشان به تعامل با جامعه بین‌المللی نیست: [نگاهشان]به آمریکا [نیست]به دلیل اینکه به قولش عمل نکرد و به اروپایی‌ها [هم نیست]به خاطر اینکه آن‌ها نتوانستند در برابر آمریکا ایستادگی کنند. بنابراین، بله، تعامل [با غرب]اعتبارش را ازدست‌داده و بر همین اساس، من هم اعتبارم را ازدست‌داده‌ام.»

رئیس دستگاه دیپلماسی ایران در پاسخ به سؤال خبرنگار NPR مبنی بر اینکه تهران چه برنامه‌ای برای اعمال فشار بر آمریکا جهت کاستن از تحریم‌ها دارد گفت: «کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم مقاومت در برابر تحریم‌های آمریکا است. در حال حاضر اقتصاد ما کمتر از سال گذشته تحت‌فشار است، چون آمریکا روالش را ادامه داده و ما به آن عادت کرده‌ایم. ارزمان در حال باثبات شدن است، نرخ رشدمان دارد بهتر می‌شود، و نرخ بیکاری دارد بهبود پیدا می‌کند.»

این‌ها صحبت‌هایی است که محمدجواد ظریف در خصوص پایان منطق تعامل و مذاکره ارائه می‌دهد و حتی راه کشور را منطق مقاومت برمی‌شمرد. اما سؤال اینجاست پس چرا طی روز گذشته خبری بر خروجی برخی از خبرگزاری‌ها قرار گرفت که تعجب بسیاری را به همراه داشت؟

یک پایگاه آمریکایی خبر داد که «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران و «رند پال» سناتور جمهوری‌خواه آمریکایی روز گذشته(پنج شنبه) در نیویورک با یکدیگر دیدار کردند.

المانیتور به نقل از یک کارشناس غیر دولتی که خواست نامش فاش نشود گفت که روز گذشته ظریف و رند پال در نیویورک دیدار کرده تا درباره چشم انداز مذاکرات احتمالی میان ایران و آمریکا گفت‌وگو کنند.

روز چهارشنبه برخی منابع خبری مدعی شده‌اند رند پال چند روز پیش از «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا خواسته به نمایندگی از کاخ سفید با «محمد جواد ظریف»، وزیر خارجه ایران دیدار کند.

همه این صحبت ها در حالی است که برخی از رسانه ها نیز مدعی شده اند که ترامپ از اجازه خود به رند پال برای دیدار و گفتگو با مقامات ایرانی خبر داده است.

نکته حائز اهمیت این جاست که چیدن همه این اتفاقات در کنار یکدیگر خبر از برخی اقدامات زیر پوستی و پشت پرده می دهد. اقداماتی که نشان می دهد که گویا آقایان همچنان دل و چشمشان گرفتار آمریکا است و سعی دارند به هر بهانه ای شده است وارد مذاکره با آمریکا شوند.

باید پرسید اگر چنین اخباری واقعیت داشته باشد مگر نه اینکه مذاکره با آمریکا ممنوع شده بود. مگر نه اینکه همه آمریکاییان از دولت تا کنگره سر تا پا یک کرباس هستند و فرقی نمی توان بین آنها قائل شد. حالا چه شده است که این دیدار های مشکوک و یا شاید هم به تعبیر خود آقایان اتفاقی، رخ داده است.

بنا بر اعلام رسانه ها نمایندگی ایران در سازمان ملل به درخواست المانیتور درباره این دیدار پاسخی نداده است.

همچنین ظریف روز پنجشنبه در نیویورک و در جمع خبرنگاران گفته بود که وی طی هفته جاری دیدارهایی با برخی مقامات کنگره داشته است اما با مقامات دولت آمریکا یا نمایندگان آنها دیدار نداشته است.

آیا این اتفاقات یاد آور تماس ناگهانی و دیدار اتفاقی نیست؟ آقایان ابتدا باید پاسخ دهند که نتیجه آن دیدار اتفاقی در راهروهای سازمان ملل چه بود و نتیجه آن تماس تلفنی لحظه آخری چه؟ که حالا می خواهد دیدار های لحظه آخری با نمایندگان کنگره راه گشا باشد.

گویا آقایان کلام خودشان را هم قبول ندارند که دیگر در ایران منطق تعامل خریداری ندارد. این جا دیگر نه تنها منطق تعامل بلکه آقایان دارای منطق تعامل را هم دیگر قبول ندارند. مگر نه اینکه رهبری هر گونه مذاکره با آمریکا را ممنوع اعلام کردند. حالا چه شده است که این خبر ها در خروجی برخی از رسانه ها قرار می گیرد؟ این روزها با سفر ظریف به آمریکا و انجام برخی از دیدار ها دوباره بوی مذاکره و اعتماد می آید؟ اعتماد به شیطان بزرگ! حواسمان جمع باشد.

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت دیارآفتاب، تاریخ انتشار: 29تیر1398 ، کدخبر: 59910: www.diyareaftab.ir