شعارسال: یکی از اهداف اصلی تأسیس شرکت‌های خصوصی بیمه‌ای، تنوع‌بخشی به محصولات بیمه‌ای بوده که با نگاهی به سیر تکامل این شرکت‌ها، فعالیت خاصی در این زمینه دیده نمی‌شود و شرکت‌های نوپا همچنان دنباله‌روی شرکت‌های قدیمی تراز خود هستند.

از اولین شرکت بیمه خصوصی در ایران که در سال 1329 تأسیس شد تا اکنون که بعد از فرازونشیب‌های بسیاری که این صنعت با آن روبه‌رو بوده و از سال 1381 که مجوز تأسیس شرکت‌های بیمه‌ای خصوصی صادر شده تا امروز که تعداد شرکت‌های بیمه‌ای در ایران به حدود 30 شرکت رسیده، تغییر قابل‌توجهی در چیدمان پرتفوی شرکت‌ها دیده نمی‌شود.

هدف اصلی از تأسیس شرکت‌های بیمه‌ای خصوصی، توسعه صنعت بیمه و ایجاد تنوع در ترکیب پرتفوی شرکت‌های بیمه‌ای بوده، هرچند که به‌نظر می‌رسد با گذشت این همه سال، دستیابی به اصول مهم این هدف سخت‌تر شده و کیک پرتفوی صنعت بیمه هم از لحاظ تنوع و تعداد چندان متنوع نشده است.

هیچ شرکت بیمه‌ای ریسک جدیدی را قبول نمی‌کند

نظریه‌ای جالب وجود دارد که اگر تنها آن چهار شرکت قدیمی بیمه‌ای یعنی (ایران، البرز، آسیا، دانا) با فرض رشد سالیانه‌ای که حدود 20 درصد داشتند، باقی می‌ماندند و سالیانه 20 درصد رشد می‌کردند، اوضاع صنعت بیمه خیلی بهتر از اکنون بود که حدود 30 شرکت بیمه‌ای وجود دارد.

زیرا تعداد اندکی از شرکت‌های بیمه‌ای خصوصی برای اثبات موجودیت خود، به‌دست‌آوردن سهم بازار و رقابت با برندهای معروف در صنعت، آسان‌ترین راه با بازده کوتاه‌مدت و سریع مانند انواع نرخ‌شکنی‌ها را برمی‌گزینند.

در مقابل هم شرکت‌های بیمه‌ای بزرگ با اتکاء به قدرت و پشتوانه مالی، برای حفظ سهم بازار خود گاه به اقدامات غیرفنی روی می‌آورند.

هرچند به‌نظر می‌رسد که شرکت‌های بیمه‌ای خصوصی بتوانند با اهرم خلاقیت و چالاکی، گوی سبقت را در ارائه خدمات باکیفیت به بازاز از سایرین بربایند، اما در عمل به‌دلیل این‌که برخی مدیران ارشد این شرکت‌ها بازنشسته‌های شرکت‌های دولتی هستند، آن خلاقیت و جسارت و نوآوری مورد انتظار به‌دست نمی‌آید.

عبدالرسول عطایی، مدیرعامل سابق شرکت بیمه حافظ، گفت: باتوجه به سیاست‌های شورای عالی بیمه در تخصصی‌کردن شرکت‌های بیمه‌ای، تعدادی از شرکت‌های بیمه‌ای به‌سمت تخصصی‌شدن پیش می‌روند.

وی ادامه داد: اما توقع و انتظار از شرکت‌های خصوصی این بود که با ارائه خدمات و بیمه‌نامه‌های جدید رونق بیش‌تری به بازار بیمه بدهند، اما این امر محقق نشد.

مدیرعامل سابق شرکت بیمه حافظ بیان کرد: کیک پرتفوی کشور با بیمه‌نامه‌های ثالث، تکمیل درمان و عمر پیش می‌رود و وضعیت به‌گونه‌ای شده که هیچ شرکت بیمه‌ای ریسک جدیدی را قبول نمی‌کند.

عطائی اظهار کرد: در زمان مدیریت من در شرکت‌های قبلی چند بیمه‌نامه جدید طراحی شد و همچنین بیمه البرز بیمه‌نامه سرطان را طراحی کرد، اما متأسفانه در نهایت با موفقیت خیلی خوبی روبه‌رو نشدند و فروش خوبی نداشتند.

مدیرعامل سابق شرکت بیمه حافظ عنوان کرد: مشکل اصلی شرکت‌های بیمه‌ای در بخش مطالبات سهامداران است. گاهی مشتریان خاصی هستند که از طریق سهامداران معرفی شده‌اند و حق بیمه پرداخت نکرده‌اند یا خود شرکت بیمه حق بیمه از آن‌ها دریافت نکرده است.

عطائی گفت: بیمه مرکزی و شرکت‌های بیمه باید یک تحول و همفکری با یکدیگر داشته باشند و بیمه‌نامه‌های جدید طراحی کنند و بازارهای جدید ایجاد کنند تا در آینده تنوع در پرتفو ایجاد شود و ضریب نفوذ بیمه بالا برود.

وی افزود: بیمه اعتماد است و در اصل اعتماد فروخته می‌شود و بیمه‌گزار تنها یک کاغذ می‌خرد و تمام شرکت‌های بیمه‌ای و نهاد ناظر باید هر تلاشی که می‌توانند انجام دهند تا این اعتماد ایجاد شود و باقی بماند.

تردیدی نیست که نقش نهاد ناظر در کنترل وضعیت موجود به‌مراتب مهم بوده و می‌توان با کنترل درست و به‌موقع جلوی بسیاری از این مشکلات ایستاد.

گاهی یک شرکت کوچک بیمه‌ای با سرمایه اندک، پروژه چندهزارمیلیاردی را برمی‌دارد و وقتی وارد این پروژه می‌شود، 100 درصد زیان می‌دهد. نهاد ناظر می‌تواند با رتبه‌بندی شرکت‌ها، آن‌ها را در برداشتن پروژه‌ها هدایت کند.

عده‌ای معتقدند که توجه نهاد ناظر بیش‌تر برای شرکت‌های بیمه‌ای قدیمی‌تر بوده و شرکت‌های کوچک را تا حدودی فراموش کرده که اشکال کار هم در همین‌جاست.

این احتمال وجود دارد که برخی شرکت‌های کوچک در مسیرهای غیرفنی حرکت کنند و زمانی نهاد ناظر به فکر کنترل و نظارت این شرکت‌ها بیفتد که سررشته کار از دست خارج شده باشد.

به‌نظر می‌رسد با‌وجود همه این شرایط، ارتقای کیفیت خدمات بیمه، تنوع محصولات و افزایش ضریب نفوذ بیمه که مورد انتظار بود، همچنان تحقق نیافته و حق بیمه تولیدی موجود بین شرکت‌ها به فراخور تقسیم نشده است.

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از روزنامه سبزینه، تاریخ انتشار: 9مرداد1398 ، کدخبر: 72862: www.sabzineh.org