مورد دوم: در همین سال های اخیر دولت تدبیر و امید نیز به مانند دولت های پیشین که تلاش می کردند هر کدام به نوعی کشور را در مسیر رشد و پیشرفت جلو ببرند، راهکار پیشرفت کشور را تمرکز بر مسائل سیاست خارجی و تلاش های صرف دیپلماتیک دانست. قریب حدود شش سال و شاید تا پایان کار این دولت، اهتمام دولتمردان بر معاهدات و روابط بین المللی مانند برجام، اینستکس و ... خواهد گذشت. باور دولت بر این بود که از این رهگذر فرصت های اقتصادی فراوانی نصیب کشور خواهد شد. به عنوان نمونه در سایه تلاش های دیپلماتیک در بخش جذب سرمایه گذاری خارجی، یکی از راهکارهای اجرایی دولت تدبیر و امید در مسیر رشد و پیشرفت کشور بود. اما در همین نمونه مورد اشاره، قبل از خروج آمریکا از برجام و سال هایی که فشار تحریم ها زیاد نبود، دولت چه میزان در جذب سرمایه گذاری خارجی موفق عمل کرد؟ این سرمایه گذاری نیازمند زیرساخت های مشخصی است که منحصرا به تحریم مرتبط نمی شود. آئین نامه ها و رویه های اداری روشن و تسهیل کننده به عنوان بنای اول توجه سرمایه گذاران در هر حوزه ای می باشد. همچنین به شاخص میزان فساد اداری و اقتصادی هم به عنوان یک عامل بازدارنده در این حوزه باید اشاره کرد.

فساد چه از نوع اقتصادی و چه از نوع اداری مقوله ای است که به عنوان تهدیدی جدی در مسیر پیشرفت و رشد اقتصادی کشور قرار دارد. بنابراین در گام دوم انقلاب و در جهت تحقق آرمان های انقلاب اسلامی باید اهتمام جدی در مبارزه با فساد داشت و با سالم سازی فضاهای اقتصادی و اداری، موجبات رضایتمندی مردم و ارتقای سطح امید در جامعه را فراهم کرد.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از جامعه خبری تحلیلی الف ، تاریخ انتشار: 5 شهریور 1398 ، کدخبر: 3980602033 ، www.alef.ir