شعار سال: حسین راغفر در هم اندیشی حزب ندای ایرانیان با اعلام این مطلب افزود: ساختار اقتصادی ایران اثر حاکمیت سرمایه‌های تجاری است. سلطه این سرمایه‌ها در طول قرن‌ها موجب شده اقتصاد ایران فاقد ظرفیت‌های تولیدی و به‌خصوص تولید صنعتی باشد. درنتیجه رشد افزوده‌ای در اقتصاد ایران وجود ندارد و اشتغالی در ایران ایجاد نمی‌شود. بیکاران در ایران عملا از چرخه اصلی اقتصاد خارج می‌شوند. عدم تحقق آرمان‌های مردم از مسیرهای قانونی باعث شده که برخی وارد جریان‌های فساد شوند و به‌نوعی فساد ساختاری در اقتصاد ایران به وجود آید.

رشد فساد در سه دهه اخیر

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: در سه دهه گذشته شاهد رد فساد در ایران بودیم و مسئول اصلی فساد در اقتصاد نیز سیاست‌های بخش عمومی است. این سیاست‌های به نفع گروه‌های حاکم و درون قدرت بوده است. افرادی که در مناصب مختلف وجود دارد و نظام تصمیم‌گیری‌های اساسی در کشور را به نفع خود پایه‌گذاری کرده و قوانین را به نفع خود تفسیر کرده‌اند و بخش عمده‌ای از جمعیت ایران از مواهب سیاست‌های عمومی دورمانده است درنتیجه نوعی انشقاق اجتماعی شکل‌گرفته است و تضاد طبقاتی این دسته افراد را از مسیر زندگی عادی خارج کرده است درنتیجه در سال‌های اخیر شاهد رشد فساد هستیم.

ریشه‌های فساد در ایران در طول تاریخ

وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: در سال ۱۳۳۰ تعدادی از کارشناسان دانشگاه هاروارد به ایران آمدند تا به دولت ایران برای توسعه مشاوره دهند. ریچارد فندیک محقق و اقتصاددان کتابی را در موردبررسی های خود در اقتصاد ایران منتشر کرد. در این کتاب مواردی آورده شده که اگر امروز آن را مطالعه کنیم به این نتیجه خواهیم رسید که گویا شرح‌حال امروز ایران به رشته تصویر کشیده شده است. در این کتاب آورده شده «در ایران دارائی‌های کلانی از منبع واردات و مستغلات انباشته‌شده است که از طریق سفته‌بازی، سوداگری و واردات کالا این ثروت‌ها به وجود آمده است» در سال‌های اخیر نیز این‌گونه ثروت‌اندوزی افزایش‌یافته است در ادامه این کتاب آمده است «ایرانیان بخشی از درامدهای خود را خرید کالاهای وارداتی تجملی؛ ساخت ویلاها اختصاص می‌دهند» سال گذشته در اوج تحریم‌ها دو میلیارد دلار ارز برای سفر خارج از کشور ایرانیان خرج شده است. یا اینکه در سال‌های اخیر برج‌های بلندمرتبه‌ای با منابع مردم «بانک‌های خصوصی» وارد سوداگری شد و فعالیت‌های مولد از رشد بازماند.

فساد در نظام تصمیم‌گیری

این کارشناس اقتصادی گفت: در نظام تصمیم‌گیری ایران توزیع منابع رانتی کاملاً مشهود است به‌طوری‌که این رانت‌ها بین دوستان و رفقا و اقدام سیاسی و حتی احزاب سیاسی (حزبی وابسته با بازار) توزیع‌شده است. یکی از برندگان خصوصی‌سازی احزاب سیاسی بودند. بخش عمده‌ای از پتروشیمی‌هایی که خصوصی‌سازی شده است در اختیار همین حزب وابسته به بازار است.

راغفر افزود:امروز سرمایه‌گذاری در مستغلات بر سرمایه‌گذاری صنعتی برتری دارد. اگر بررسی کنیم در این کشور طی دهه‌های قبل و بعد از انقلاب هر اتفاقی در حوزه سیاسی به وجود آمده هر کس در حوزه مستغلات سرمایه‌گذاری کرده کمترین آسیب را دیده و کارخانه دارد و صنعت‌کار به‌شدت آسیب‌دیده و ریشه آن را باید در سلطه سرمایه‌های تجاری و نظام تصمیم‌گیری است.

احمدی‌نژاد منابع بانک‌ها را به دوستان و رفقای دولت داد

او با اشاره به اینکه زمین و سفته (رباخواری) اصلی‌ترین جذب‌کننده سرمایه در ایران است، گفت: درآمدهای بادآورده از این راه در ایران طبقات جدید و نوظهوری را ایجاد کرده است طی ۶۰ سال گذشته در ایران استراتژی توسعه صنعتی نداشتیم و نمی‌دانیم به کدام طرف حرکت می‌کنیم درنتیجه هر دولتی ساز خود را می‌زند و مسیر توسعه را کاملاً مختل می‌کند. آقای احمدی‌نژاد در مورد برنامه توسعه اعلام کرد که برنامه چهارم آمریکایی است بعدها مشخص شد آنچه احمدی‌نژاد اجرا کرد با اهداف آمریکایی‌ها برای تخریب اقتصاد ایران سازگاری داشت.

متأسفانه دولت دوازدهم نیز اصلاحی در این روند ایجاد نکرد و زمینه‌های بحران در اقدامات همین دولت فعلی ایجاد شد. زمانی که آقای خاتمی دولت را تحول داد معوقان بانکی ۱۲ هزار میلیارد بود اما محمود احمدی نزاد این بدهی را به ۱۶۰ هزار میلیارد دلار رساند در این معنا که در دولت احمدی نزاد بانک‌ها خالی شد و منابع آن به دوستان و رفقا منتقل گردید.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری تحلیلی خبرآنلاین ، تاریخ انتشار 13 شهریور 98، کد خبر: 1296418، www.khabaronline.ir