شعارسال: سه هفتهای میشود که مسئولان هشدار دادهاند که تریاکها آغشته به سرب است و اخبار هم حکایت از آن دارد که میزان مسمومیت معتادان روزبهروز بیشتر میشود. دکتر پرویز افشار، سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر نخستین کسی بود که بهطور رسمی این مسأله را مطرح کرد و به مصرفکنندگان مواد هشدار داد که از قاچاقچیان تریاک نخرند و بهجای آن از مراکز درمان سرپایی اعتیاد یا مراکز کاهش آسیب شربت تریاک تهیه کنند. افشار برای اینکه هزینه درمان با شربت تریاک نسبت به خرید تریاک از قاچاقچیان بیشترنشود هم راهکاری ارائه داد و گفت که به مراکز درمانی اعلام شده است تا خدمات روانشناختی و مددکاری را برای این افراد کاهش دهند تا قیمت تمامشده درمان اعتیاد بیشتر از قیمت خرید تریاک از قاچاقچیان نشود؛ اما این راهکار افشار برای کاهش هزینهها به مذاق درمانگران و کارشناسان حوزه اعتیاد خوش نیامده است. آنها معتقدند که این راهکار غیرکارشناسی است و عجیب است که او چنین راهحلی برای این مشکل مطرح کرده است.
دکتر حسن رفیعی، درمانگر و کارشناس اعتیاد میگوید: این اظهارنظر بر دو فرض غلط پایهگذاری شده است.
فرض اول اینکه خدمات روانشناختی و مددکاری تأثیری در درمان اعتیاد ندارند و بود و نبود آنها مهم نیست. فرض دوم هم این است که برای کمک به معتادِ در حال درمان یک ریال هم نمیخواهیم خرج کنیم.
او بر این اعتقاد است که مشکل اصلی درمان اعتیاد در ایران این
است که به بیمار فقط و فقط خدمات پزشکی ارائه میشود آنهم نه در حد استاندارد و
به شکلی که در منابع درمان اعتیاد آمده است. متأسفانه برخی از مراکز درمان سرپایی
به متادون فروشی تبدیل شدهاند. در این مراکز بیمار اصلاً پزشک را نمیبیند و بستههای
متادون را منشی مرکز یا فرد غیرمتخصص دیگری که تحصیلات پایین یا غیرمرتبط دارد، به
بیمار میدهد.
به گفته رفیعی، با توسعه مراکز درمان
اعتیاد از سال 18 با پیشگامی سازمان بهزیستی کشور که سپس وزارت بهداشت هم تابع این
سیاست شد، خوشبختانه اکنون دیگر مشکل درمان اعتیاد، کمبود مراکز درمانی یا
درمانهای دارویی نیست و مسأله اتفاقاً بیتوجهی به درمانهای غیردارویی است، امروز
مشکل درمان اعتیاد در کیفیت ارائه خدمات است.
با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از روزنامه ایران صفحه 7، تاریخ انتشار: شنبه 1 خرداد 1395 ، شماره: 6218 .