شعار سال: ✅ سياسيون و اصحاب قدرت غالب، از ميان سي‌ودو حرف الفبا، عجيب شيفته «ب» هستند. مسئولان قدرت‌مدار، حرف و سخن‌شان با «ب» شروع مي‌شود، نظير:

✅ بايد قيمت‌ها افزايش نيابد، بايد علم به قله پيشرفت برسد، بايد با جهان تعامل داشته باشيم، بايد تحرکي در توليد صورت بگيرد، بايد آسيب‌هاي اجتماعي کنترل شود، بهتر از منابع کشور بهره‌برداري شود، بايد فساد را از ريشه کند، بايد هيچ کس فقير نباشد، بيشتر از جوانان استفاده شود، بايد مقاومت کرد، بايد تحرکي جدي در اقتصاد ايجاد شود، بايد همه نيروها را براي ساختن ايران بسيج کنيم و همين طور الي آخر.

✅ مردم، شماري از نخبگان و دلسوزان ايران اما در مقابل همه جملات شيفتگان «ب»، سؤالات‌شان از نوع تشنگي براي «چ» است. نظير:

✅ چگونه تورم را کنترل مي‌کنيد؟ چگونه در شرايط رکود تورمي جلوي آسيب‌هاي اجتماعي را مي‌گيريد؟ چرا هم سفارت اشغال مي‌شود و هم خواستار تعامل سازنده با جهان هستيد؟ چقدر توزيع رانت را و از چه طريقي کاهش مي‌دهيد تا فساد کاهش يابد؟ چه قدر زمان براي رسيدن به آرمانشهري که ترسيم مي‌کنيد لازم است؟ چه سياستي براي ايجاد تحرک جدي، رونق و امکان‌پذير کردن مقاومت در پيش مي‌گيريد؟ و همين‌طور الي آخر.

✅ مسأله اين است که جاها عوض شده‌اند. آنان که سياست‌گذارند و وظيفه‌شان اين است که بپرسند ما به عنوان حکومت بايد چه کارهايي، به چه ميزاني، با چه هدفي، چقدر، با چه منابعي، چه هزينه‌هايي، چه فوايدي براي مردم، در چه زمان و مکاني، به کمک چه کساني و با چه آثار و پي‌آمدهايي انجام دهيم و چه سياست‌هايي اتخاذ کنيم که مردم کيفيت زندگي بهتري داشته باشند، عاشق «ب» شده‌اند و بايد، بهتر و بيشتر تعيين مي‌کنند.

✅ مردم که بايد مطالبه‌گر بيشتر، بهتر، بالاتر، باکيفيت‌تر و بايدهاي اداره کشور باشند، حيران نشسته‌اند و دائم مي‌‌پرسند اين «ب»ها که آقايان و خانم‌ها رديف مي‌کنند، «چ»گونه، ممکن مي‌شود. جاها را عوض کنيد، وضع بهتر مي‌شود.

✅ قدرت ذاتاً از ميان حروف الفبا «ب» را بیشتر دوست دارد، اما قدرتي که فقط «ب» بداند و بخواهد، و حتی در تلفظ حرف «چ» هم لکنت زبان داشته باشد، معلوم نيست «چ»ه بلايي سر خودش و مردم مي‌آورد.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری و تحلیلی انصاف، تاریخ 30 آذر 98، کد مطلب: 204229: www.ensafnews.com