شعار سال: قطار شهری بین تهران تا کرج دو نوع است؛ عادی و سریع السیر. وقتی که عادی است شرایط برای هر نوع فروشنده ای آماده است تا هر جنسی را که در اختیار دارد ارائه کند و کافی است قطار عادی باشد تا صف فروشنده های انواع جنس های به اصطلاح بنجل را ببینی که خود و جنس شان را عرضه می کنند و ناگهان مترو، تبدیل به بازاری می شود با انواع فروشندگان.

شرایط که برای آقایان و خانم های فروشنده عادی باشد، سوار قطار می شوند و مدام با سرو صدای خود،مسافران خسته را آزار می دهند. مسافرانی که خسته از کار و بار روزمره خود قصد بازگشت به خانه هایشان را دارند، مجبورند هر نوع صدایی را بشنوند. هر نوع صدایی و هر نوع بیانی... حتی صدای صادق زیباکلام را از دانشگاه شریف که حرف های بنجل و درجه چندم تحویل مخاطبان می دهد و هراسی هم ندارد که چه می گوید و تفاقا، کمی عمیق بشوی در می یابی که درست هم می گوید؛ تنها به جای "منافع شخصی"، -هر جا که لازم باشد- از عنوان "منافع ملی" استفاده می کند و درست همین جاست که نداشتن رابطه با آمریکا در سالهای گذشته، از اول انقلاب تا کنون بر ضد منافع ملی یا همان منافع شخصی قلمداد می شود. و این شرایط ادامه دارد. جنس های بنجل و در جه چند تحویل مخاطبانی داده می شود که در عمده موارد مجبور به شنیدن آنها هستند... قطار، عادی است و شرایطی مهیا.

با اضافات و تلخیص برگرفته از خبرگزاري دانا، تاریخ انتشار جمعه 8 آبان 1394، كد مطلب: 519087: www. dana.ir