شعار سال : اخیرا سخنگو قوه قضائیه در لابه لا اخبار مروبوط به پرونده طبری (که دیگر برای جامعه هم حساسیتی ندارد) خبر از برگزاری 40 جلسه دادگاه نظامی و غیرعلنی عیسی شریفی قائم مقام قالیباف و رئیس مناطقش در دوره ریاست بر شهرداری تهران داد. انگار همه نسبت به موضوع این فساد «لمس» شدند. گویی همه مردم قضاوتشان را از قبل کرده‌اند و دیگر نیازی نمی بینند که از محتوای دادگاه هم مطلع شوند. از قوه قضائیه و نهادهای دیگر نمیپرسند؛ «فساد عیسی شریفی چیست؟» و برایشان حتی مهم نیست که او در ایران بماند یا مانند خاوری پر بکشد و در آسمان لایتناهی نیست و نابود شود. آنها قضاوتشان را کرده‌اند و میدانند نهایت پرونده هم پشت درهای بسته تنها از دید مردم پنهان میماند.

اما برای ما باید مهم باشد. در صورتی که پرونده همچنان به دور از چشم مردم بررسی شود بیم آن می رود که بار دیگر کشور از ناحیه همین افراد صدمه ببیند. افراد مهم نیست، باید روش های آنها را بشناسیم و برای مردم روشن کنیم و بپرسیم: در این 40 جلسه دادگاه عیسی شریفی چه گذشت؟ چرا اساسا او در دادگاه نظامی محاکمه شد؟ اگر نظامی بود در شهرداری چه کار می کرد و اگر در شهرداری بود چرا در دادگاه نظامی محاکمه میشود؟ اگر در شهرداری همچنان با سپاه فعالیت و کار می کرد که توانسته بود تا این اندازه فساد کند، نحوه این تبادل اهمیت دارد. اما همه اینها تا زمانی که ندانیم در دادگاه چه گذشته قابل پاسخ گویی نیست و هر پاسخی هم افکارعمومی را قانع نمیکند.

اینکه سیاسیون ما نیز این پرونده را رها کردند عجیب است. اما از این عجیب تر اظهارنظر برخی افراد در این باره است. به عنوان نمونه کرباسچی در مناظره ویژه نامه نوروزی 1399 روزنامه سازندگی با سیدمصطفی تاجزاده، آنقدر سطحی و ساده با موضوع ورود نظامیان به سیاست و اقتصاد حرف می زد که انسان تعجب میکند. آیا واقعا تفاوتش را متوجه نیستند؟ یا تعمدی در این نوع موضع گیری دارند؟

کرباسچی در آن مناظره اساسا اینکه به ورود نظامیان به سیاست اشکال گرفته میشود را رد کرده و می گوید: «صحبت‌های آقای تاج‌زاده از صدر تا ذیل با هم متناقض است، یعنی از یک طرف صحبت از حزب پادگانی می‌کنند، خب من هم می‌گویم شما حزب امنیتی هستید. اگر الان از آقای حجاریان، امین‌زاده، علوی‌تبار، عرب‌سرخی و دیگران را بشمارید مگر همه در دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی نبودند؟ چرا افراد امنیتی فعالیت سیاسی انجام می‌دهند؟ این‌که شما یک وقتی با مجموعه‌ای کار کردید، الان ارتباط دارید و می‌توانید تأثیرگذار باشید، دلیل نمی‌شود که تا ابد امنیتی‌ها را نفی کنید. در مورد سپاه هم به همین صورت است.»

شاید بهتر باشد امروز نظر دبیرکل حزب سازندگی را در این باره بپرسیم. خصوصا با توجه به این اظهارات و حضورش در شهرداری. سئوال کنیم نظرش در مورد دادگاه نظامی عیسی شریفی چیست؟ آیا ایرادی به این مدل از حضور نظامیان در سیاست نمی‌بینند؟ نتایج این نوع وارد شدن به سیاست روشن نیست؟ پولهایی که از فساد عیسی شریفی و همدستانش به دست آمده کجا خرج شده است؟

آیا حقیقتا آقای کرباسچی فکر می کند که حضور نظامیانی مانند عیسی شریفی در سیاست، همانند حضور سعید حجاریان در سیاست است؟ عیسی شریفی چقدر به نفع مردم کار کرده بود؟ چقدر به نفع نهادی که به آن تعلق داشت؟ آیا رفتن 40 جلسه دادگاه پشت درهای بسته هم نمی تواند چشم هایمان را به حقیقت باز کند؟

هنوز سئوالات زیادی در مورد عیسی شریفی و همدستانش وجود دارد که باید امیدوار بود مسئولان قوه قضائیه در اطلاع رسانی این پرونده کوشش کنند تا با شناخت روش های چنین افرادی بتوان جلو آن گرفته شود.

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال ، برگرفته از فضای مجازی