شعار سال: شکار حیوانات یکی از چالشهای موجود است. با مراجعه به متون تاریخی مشاهده میشود که در برههای از زمان حتی به عنوان فرهنگ در کشور وجود داشته، اما در برههای از زمان و در مدت نیم قرن گذشته، درصد قابل توجهی از گونههای وحشی کشور از بین رفته اند و همین اتفاق است که شکار هیچ یک از گونهها را توجیه نمیکند و حتی اثرات سو بر زیست بوم کشور گذارد.
نزدیک شدن حیوانات وحشی به شهرها
محمد درویش، متخصص سرشناس محیط زیست در این خصوص به خبرنگار محیط زیست برنا گفت: زمانی که حیوانات مسنتر شکار شوند قسمتی از منابع غذایی گونههایی از حیوانات از بین میرود و این حیوانات در راستای پیدا کردن غذا به سکونتگاههای شهری و جادهها نزدیک میشوند و این نزدیک شدن برای آنها خطراتی دارد و گونههای جانوری را در معرض خطر قرار میدهد.
او افزود: به همین علت توصیه نمیشود که حیوانات مسنتر شکار شوند و آنها را از محیط زیست حذف کنند. در مجموع خسارتهای زیست محیطی این قبیل شکارها به مراتب بیشتر از دلارهایی است که با مجوز شکار حاصل میشود.
به گفته درویش سازمان حفاظت محیط زیست همواره مخالف این عمل بوده است، اما در سالهای اخیر این سیاست تغییر کرده است.
شکار حیوانات بالای ۹ سال به هیچ وجه توصیه نمیشود
این متخصص حوزه محیط زیست خاطرنشان کرد: امروزه برخی افراد، امور را در دست گرفته اند که خود طرفدار شکار هستند و مشاور آنها نیز از شکارچیان باسابقه است.
درویش ادامه داد: باید دقت کرد که شکار حیوانات بالای ۹ سال به هیچ وجه توصیه نمیشود، زیرا این حیوانات بعد از این سن سرعت کمتری دارند و عملا منبع تغذیه حیوانات وحشی هستند. زمانی که شنیده میشود گرگها به روستاها حمله کرده اند به این علت است که منابع غذایی را از آنها گرفته ایم و آنها مجبور هستند به گلهها شبیخون زنند.
او با اشاره به چرایی صدور مجوز شکار بیان کرد: کمبود منابع مالی محیط زیست به قدری است که با صدور این مجوزهای شکار جبران نمیشود. این یک اعتیاد است که برخی از مدیران دارند و خود را به جای محیط بان، شکاربان میدانند. همین مدیران هستند که عنوان میکنند در کشور ۲۰۰ هزار فرصت شکار وجود دارد و تمامی جانوران را به جای گنجینههای کشور، یک فرصت برای شکار میبیند.
این متخصص سرشناس محیط زیست افزود: بسیاری از کشورها برای شکار چارچوبهایی ترسیم کرده و در محلهایی خاص محیطهایی تفریحی ایجاد میکنند تا افراد بتوانند در آن محلها اقدام به شکار کنند و از آنها نیز هزینههایی دریافت میکنند.
درویش تصریح کرد: طرفداران حقوق حیوانات این را یک کار ضد اخلاقی میدانند و به شدت با آن درگیر هستند. واقعیت این است، اگر هیچ راه دیگری برای کنترل جمعیت وحوش در زیستگاهها وجود نداشته باشد و جمعیت زیستگاه متناسب با آن نباشد و وحوش با کمبود غذا مواجه شوند، چارهای جز حذف فیزیکی نیست و این نیز در مواردی است که امکان انتقال جانوران وجود نداشته باشد.
وجود ۲۰۰ هزار وحوش در کشور/ از بین رفتن ۹۰ درصد وحوش طی ۵۰ سال اخیر
این متخصص حوزه محیط زیست در ادامه گفت: هیچ آماری در کشور وجود ندارد که در مناطق چهارگانه چه تعداد جانور داریم و آیا تعداد آنها از وسعت موجود بیشتر است یا خیر و محیط زیست نیز در این مورد شفاف صحبت نمیکند.
او افزود: تعداد وحوش در سال ۱۳۵۰ طبق گفته رئیس وقت سازمان محیط زیست ۳ میلیون بوده است در حالی که امروز ۲۰۰ هزار وحوش در کشور وجود دارد و به نحوی ۹۰ درصد این گونهها در این ۵۰ سال از بین رفته است.
درویش تاکید کرد: یکی از بزرگترین امواج انقراض در کشور ما رخ داده است و با وجود اینکه میدانند این میزان تعداد گونههای جانوری کاهش پیدا کرده است، اما باز هم مجوز شکار میدهند. اینها مواردی است که همواره در هالهای از ابهام است و حتی فرایند صدور مجوز شکار نیز مشخص نیست و اعلام نمیشود در کدام مناطق چه تعداد مجوز شکار و بر اساس چه ضوابطی صادر شده است.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از برنا، تاریخ انتشار: 22 مهر ۱۳۹۹، کد خبر: 1072272، borna.news