«پس از کسب عنوان قهرمانی تیم ملی فوتسال بانوان در مسابقات قهرمانی آسیا، فدراسیون فوتبال گواتمالا با ارسال نامه‌ای در تاریخ 7/7/94 از ایران و ژاپن از آسیا درخواست کرد تا در این مسابقات حضور یابند. در همین راستا و در تاریخ 16/7/94 فدراسیون فوتبال ایران با ارسال نامه‌ای از همتای گوتمالایی خود خواست با توجه به اینکه کشور گواتمالا در جمهوری اسلامی ایران سفارتخانه یا کنسولگری ندارد، شرایط اخذ ویزای فرودگاهی را برای حضور تیم ملی فوتسال بانوان ایران فراهم کند. متعاقباً فدراسیون فوتبال گواتمالا در ایمیلی اعلام کرد که ایران باید از طریق سفارت این کشور در مکزیک اقدام کند. در تاریخ 8/8/94 به فدراسیون فوتبال ایران اعلام کردند، کشور ایران می‌تواند از طریق سفارت گواتمالا در کشور آلمان برای اخذ ویزای تیم ملی فوتسال بانوان ایران اقدام کند.لازم به توضیح است که علاوه بر هزینه‌های سنگین حضور تیم ملی در کشور آلمان برای انجام تشریفات اداری دریافت روادید، حضور و اخذ ویزای گواتمالا از طریق آلمان به دلیل مدت زمان طولانی فرآیند اخذ ویزای شینگن برای ایران امکانپذیر نبوده و عملاً به دلیل مدت زمان طولانی فرآیند این ویزا، فرصتی برای حضور در آلمان و اخذ ویزای گواتمالا وجود نداشت.» در ادامه توضیحاتی آمده و تأکید شده که تمام راه‌های ممکن طی شده است: «پس از آن، موضوع دریافت ویزا از سایر سفارتخانه‌های گواتمالا از سوی فدراسیون کشورمان مطرح شد که یکی از آنها کشور ترکیه بود. اما فدراسیون گواتمالا اعلام کرد که این کشور در ترکیه سفارت ندارد و گواتمالا سه کشور آلمان، مکزیک و ایالات متحده امریکا را معرفی کرد که پیش از این در همین اطلاعیه توضیحات لازم در این خصوص ارائه شده است.لذا فدراسیون فوتبال برای تنویر افکار عمومی و روشن شدن موضوع برای علاقه‌مندان به فوتبال کشور اعلام می‌دارد که این فدراسیون تمامی راه‌های موجود را برای اخذ روادید کشور گواتمالا طی کرده و به‌رغم تلاش‌های صورت گرفته، امکان اخذ ویزا برای تیم ملی فوتسال بانوان ایران مشکل به نظر می‌رسد. ضمن اینکه در حال رایزنی برای اخذ ویزای تیم ملی فوتسال بانوان از طرق دیگر نیز خواهیم بود».

بعد از قهرمانی تیم ملی فوتسال بانوان ایران در مسابقه‌های قهرمانی آسیا، راهیابی این تیم به مسابقات جهانی گواتمالا مسأله مهمی بود که نزد اهالی فوتبال مطرح شد. اما هرچه بیشتر به زمان این بازی‌ها نزدیک شدیم، زمزمه مبنی بر اعزام نشدن بانوان فوتسالیست به این رقابت‌ها جدی تر شد تا جایی که از ندادن ویزا توسط گواتمالا (کشور میزبان) و هزینه زیاد آن صحبت به میان آمد، چند روز پیش علی کفاشیان اعلام کرد که با اعزام بانوان به یک تورنمنت دیگر از دل‌شان درمی‌آوریم.

در این میان البته الهه عرب عامری نایب رئیس بانوان فدراسیون، با اعلام اینکه تمامی راه‌ها را برای اعزام امتحان کرده‌اند، گفت: «مسئولان گواتمالایی در آخرین پیشنهاد خود از فدراسیون خواستند برای تیم ملی و کادر فنی ویزای شنگن گرفته شود و سپس از طریق سفارتخانه گواتمالا در آلمان ما روادید لازم برای تیم ملی را اخذ کنیم. متأسفانه در شرایطی این پیشنهاد به ایران داده شد که فرصت کافی برای گرفتن ویزای شنگن برای سفر به آلمان و سپس اخذ روادید گواتمالا در این کشور در اختیار فدراسیون نبود».

* تاباندن نور به تاریکی در گفت‌وگو با آگاهان امر

در همین خصوص با صادق درودگر، رئیس سابق کمیته فوتسال که در اعزام تیم‌ها تجربه کافی دارد، صحبت کردیم که وی در این باره گفت: با توجه به زمان زیادی که تا مسابقات وجود داشت، اگر اراده‌ای برای این اعزام وجود داشت، این کار امکانپذیر بود. و می‌شد یک ویزای نشنال از سفارت آلمان بگیرند و در آنجا از سفارت گواتمالا ویزا بگیرند و بروند اما به نظر می‌رسد سیاست فدراسیون بنا به دلایلی دیگر، این بوده که تیم اعزام نشود.

در این باره با حمیدرضا آصفی، سخنگوی سابق وزارت امور خارجه درباره زمان مورد نیاز برای گرفتن ویزا ارتباط گرفتیم که وی اظهار کرد: برای اخذ ویزای یک کشور اروپایی و گرفتن ویزای شنگن 3 هفته زمان کافی است و برای ویزای نشنال در شرایط اضطرار 5 تا 7 روز زمان صرف می‌شود. یعنی به جرأت می‌توان گفت همین حالا هم برای اعزام بانوان دیر نشده است.

علی ماجدی، سفیر ایران در آلمان در مصاحبه‌ای اعلام کرده که فدراسیون فوتبال ایران هیچ هماهنگی با سفارت ایران در آلمان نداشته است و اگر فدراسیون با سفارت صحبت می‌کرد، آنها می‌توانستند شرایط این سفر را برای تیم ملی بانوان فراهم کنند. بنابراین صحبت‌های رئیس فدراسیون درباره اینکه سفر از طریق آلمان امکانپذیر نبوده و زمان کافی وجود ندارد، درست نیست چرا که فدراسیون اصلاً پیگیری در این باره انجام نداده است.

مسئولان فدراسیون چند هفته قبل اعلام کردند فدراسیون گواتمالا جواب ایمیل روابط بین‌الملل فدراسیون را نداده و در واقع کم‌کاری از طرف کشور میزبان بوده است نه فدراسیون ایران. در همین زمینه از حسن غفاری، رئیس سابق روابط بین‌الملل فدراسیون فوتبال پرسیدیم که آیا کشور میزبان می‌تواند ویزا ندهد که غفاری با بیان اینکه چنین چیزی ممکن نیست، اظهار داشت: «یکی از شرایطی که میزبانی به کشوری داده می‌شود، این است که آن کشور باید تعهداتی را به نهاد نظارتی بدهد که یکی از این تعهدات، دادن ویزا به تمامی کشورهای شرکت کننده، داوران، ناظران و مسئولان است وگرنه میزبانی آن کشور را لغو می‌کنند. به عنوان مثال آرژانتین به دلیل مشکلات سیاسی که با این کشور داشتیم، اعلام کرده بود به تیم جوانان ما ویزا نمی‌دهد که ما بلافاصله با فیفا مکاتبه کردیم و نتیجه آن شد که ما به آرژانتین رفتیم و مجبور شدند ویزای مجانی به ما بدهند».

رباب شهریان، نایب رئیس وزارت ورزش هم در مورد اعزام نشدن تیم ‌ملی فوتسال بانوان به جا‌م جها‌نی این رشته و اینکه فدراسیون فو‌تبا‌ل اعلام کرده است این اعزام نشدن به دلیل مشکلات روادید است، اظها‌ر کرد: این موضوع بررسی و نتیجه‌ نهایی آن اعلام می‌شود. این در حالی است که الهه عرب عامری اظهار کرده است فدراسیون فوتبال آمادگی کامل را برای پاسخگویی به تمامی مسئولان ورزشی کشور در این خصوص دارد اما لزومی نمی‌بیند به ادعاهای بی اساس برخی افراد پاسخ بدهد.

* دیپلمات سابق ایران: هنوز هم می‌توان ویزا گرفت

صحبت‌های فریدون مجلسی دیپلمات سابق ایران که تجربه طولانی در این رابطه دارد او راهکار گرفتن ویزا را خیلی ساده تر از آنچه وانمود می‌شود، می خواند و می گوید: «فدراسیون فوتبال ایران می‌توانست پاسپورت تمام اعضا را در کیسه یا چمدان سیاسی توسط خلبان یا شخص مورد اعتماد خود به نزدیک ترین مرکزی که دولت ایران در آنجا نمایندگی دارد و سفارت محل برگزاری مسابقات هم هست، بفرستد.» این دیپلمات سابق صحبت هایش را این‌گونه ادامه داد: «زمان مورد نیاز اخذ ویزا اصلاً به گونه‌ای نیست که‌ عنوان می‌شود. حتی می‌توانستند از طریق کنسول اقدام کنند و اصلاً نیازی نیست کل مجموعه تیم را به کشور رابط ببرند تا ویزا بگیرند. از طرفی شرکت هایی هستند با عنوان «ویزا سرویس کمپانی» که کارشان همین موارد است. گرفتن ویزای کشورهایی چون امریکا یا کانادا یا شنگن اروپا مسائل خاص خودش را دارد اما برای گواتمالا مشکل غیرقابل حلی وجود ندارد».

وی افزود: «گواتمالا کشور فقیری است و از خدا می‌خواهند به این طریق پولی در کشورشان خرج شود. به نظرم این اعزام برای فدراسیون مهم نبوده و اگر تیم آقایان بود دوبرابر به آن اهمیت می‌دادند. حتی هنوز هم برای گرفتن ویزا دیر نشده و می‌توانند تلفنی فهرست تقاضا را اعلام کنند تا در فرودگاه ویزا را تحویل بگیرند. کافی است فهرست شماره وعکس اسکن شده را ارائه دهند. اینها مسائلی نیست که در دنیای امروز مشکل ساز شود. مگر در همین کشور خودمان ویزای فرودگاهی نمی‌دهند؟».

*... و اما چند ابهام بی‌پاسخ

شماری از ناظران بر نکات دیگری تأکید می کنند که نشان می‌دهد فدراسیون پیگیری برای اعزام تیم به این مسابقات نداشته است. نخست اینکه چرا اخیراً و پیش از اینکه این اعزام لغو شود، این تیم هیچ تمرین و اردویی نداشته است تا در صورت اعزام (حتی احتمالی) با آمادگی وارد این مسابقات شود و دومین نکته این است که چرا در تمام این مدت حتی یک نفر از بازیکنان تیم ملی اعتراضی به این اعزام نشدن در رسانه‌ها نداشته‌ است! حتی خبرنگار «ایران» در روزهای گذشته بارها با خانم فروزان سلیمانی سرمربی تیم تماس گرفت اما وی پاسخگو نبود. این موارد نشان می‌دهد که گویی فدراسیون پیش از این صحبت‌های لازم را با آنها داشته است، نکته سوم اینکه فدراسیون فوتبال که از ابتدا اطلاع داشت گرفتن ویزای گواتمالا دشوار است چرا بعد از قهرمانی در آسیا تلاش خود را برای گرفتن ویزا آغاز نکرد، اینها سؤالاتی است که هنوز پاسخ روشنی به آنها داده نشده است.

با اندكي اضافه و تلخيص برگرفته از روزنامه ايران، سال بيست و يكم، شماره 6072 ، يكشنبه 23 آبان 1394، صفحه22