شعار سال: علی رحیمی هنرمند مهاجر افغانستانی با پنج اثر نقاشی در نمایشگاه «هم خانه» که با بیش از ۷۰ اثر فاخر در زمینه نقاشی، مینیاتور، خط، تذهیب، مجسمه و عکس از هنرمندان افغانستانی مقیم ایران در خانه هنرمندان ایران با همکاری اداره کل امور اتباع و مهاجرین خارجی استانداری تهران به نمایش در آمد حضور دارد. البته این نماشگاه به دلیل شیوه نامه‌های بهداشتی ستاد ملی مقابله با کرونا به تعویق افتاده است.

رحیمی در تشریح آثار خود در این نمایشگاه گفت: تکنیک کارهایم در این نمایشگاه اکرولیک است. ایده این آثار تحت تاثیر یک پروسه طولانی است که به عنوان هنرمند در زندگی خود تجربه کردم. در روند خلق یک اثر لایه‌هایی متعددی وجود دارد که هنرمند با حذف و اضافه کردن به آن دست پیدا می‌کند. پژوهش در آثار من بسیار ضروری است، البته نه فقط مطالعه نوشتاری بلکه مطالعه بصری. تحقیق و جستجو در آثار هنرمندان بزرگ و توجه به ساختار‌های کارهایشان؛ که بخشی روند تجزیه و تحلیلی است که می‌تواند برای نقاش به عنوان پژوهش کارکرد داشته باشد. وقتی هنرمند در تنهایی خودش تلاش به تولید یک اثر دارد در حقیقت این تولید با جست وجو و ساعت‌ها و شاید روز‌ها آزمون و خطا محقق می‌شود.

 

 

 

 

این هنرمند جوان به نقش نمایشگاه‌ها در روند کار حرفه‌ای هنرمند اشاره کرد و گفت: نمایشگاه تاثیر زیادی بر شکل گیری کار هنرمند دارد. وقتی اثری تولید می‌شود باید در معرض نمایش قرار گیرد تا بتواند در مواجهه با مخاطب واکنش‌هایی را دریافت کند. نمایشگاه فضایی برای گفتگو است و می‌تواند در ایجاد ارتباط با هنرمندان و گالری داران موثر باشد. این فضا در روند شکل گیری شخصیت هنرمند نیز بسیار تاثیر گذار است.

این هنرمند با اشاره به مشکلات هنرمندان مهاجر گفت: با توجه به قوانین کار برای اتباع، فکر می‌کنم هنرمند بودن شغلِ غیر قانونی برای یک افغانستانی است. مهاجرانی که به عنوان هنرمند فعالیت می‌کنند کاملا مستقل هستند که با نهاد‌های خصوصی کارمی‌کنند، البته می‌شود استثنا‌هایی را هم در نظر گرفت، اما کلیت موضوع این است که من طبق قانون جمهوری اسلامی ایران نمی‌توانم هنرمند باشم به همین دلیل هرسال که برای تمدید کارت کارگری به دفتر اتباع مراجعه می‌کنم شغل خود را کارگر ساختمانی درج می‌کنم.

رحیمی گفت: البته از این شغل شریف هیچ ابایی ندارم، چرا که من سال‌ها با کارگری توانستم زندگی شخصی خودم را در کنار نقاشی ادامه دهم، از هنر به زحمت می‌شود نان در آورد. خصوصا رشته هنر‌های تجسمی. پس با یک‌جمع بندی می‌شود نتیجه گرفت که هنرمندانی که در ایران ظهور می‌کنند اکثرا مستقل هستند.

تردد بین شهری برای هنرمندان افغانستانی غیرقانونی است

این هنرمند مهاجر به ارتباط هنرمندان افغانستانی و ایرانی با یکدیگر اشاره کرد و گفت: فعالیت‌های مشترک بسیار کم است، ولی می‌توان امیدوار بود. فعالیت‌های فرهنگی و هنری بین دو کشور به یک معالجه اساسی نیاز دارد. اجرای قوانین در مورد فعالان فرهنگی و هنر باید کمی آسان‌تر گرفته شود قوانین تردد بین شهر‌های ایران و همین طور روادید بین ایران و افغانستان بسیار مشکل ساز است. امکان تردد به آسانی وجود ندارد که شخصا این مشکل را دارم و بسیاری از برنامه‌هایم تحت تاثیر این قوانین عقب افتاده است. برای مثال بخاطر چنین قوانین نمی‌توانم دعوت یکی از دوستانم در شهر بابل را بپذیرم و در نمایشگاه‌هایی که خارج از تهران برگزار می‌شود حضور داشته باشم.

 

 

وی در پایان به مشکلات ویروس کرونا برای اهالی فرهنگ و هنر اشاره کرد و گفت: این شرایط ملیت نمی‌شناسد و شرایط برای همه تقریبا یکسان است. طبق معمول کرونا بر شرایط اقتصادی همه تاثیر زیادی داشته و شرایط برای هنرمندان واقعا سخت است. کلاس‌های آموزشی تعطیل شد، بسیاری از نمایشگاه‌ها کنسل شدند. وقتی نمایش آثار نباشد فروش هم کم می‌شود. امیدوارم که هرچی سریع‌تر مشکل این بیماری حل شود.

علی رحیمی متولد ۱۳۷۳ در ولایت دایکندی افغانستان است. ۱۹سال است که در ایران زندگی می‌کند. نقاشی را در سن ۱۰ سالگی شروع و در سن ۱۶ سالگی به صورت حرفه‌ای دنبال کرد. حضور در نمایشگاه گروهی «نیمروز» که با حضور پنجاه ھنرمند معاصر افغانستان در سال ۲۰۱۷ برگزار شد، نمایشگاه بین المللی جشنواره فجر، آرت فر ارمنستان، نمایشگاه گروهی با جمعی از ھنرمندان ارمنی و ایرانی در سال ۲۰۱۹ و برگزاری ۳ نمایشگاه انفرادی در سالھای ۲۰۱۶ و۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ در تھران بخشی از فعالیت‌های این هنرمند جوان است.

شعار سال؛ با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری جمهوری اسلامی، تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۰، کد خبر: ۸۴۳۰۰۷۳۷، www.irna.ir