جزیره خان خالی از سکنه بوده اما سواحل ماسه‌ای آن محل تخم‌گذاری لاک‌پشت‌های دریایی و مکانی برای تخم‌گذاری و جوجه‌آوری انواع پرستوهای دریایی، گلرابی، کاکلی کوچک و سلیم می‌باشد.

قسمت‌های مرکزی این جزیره از گیاهان شورپسند با حداکثر ارتفاع 80 سانتی‌متر پوشیده شده است.

منشأ این جزیره رسوبی بوده و در تشکیل آن صدف‌های دریایی نیز نقش داشته‌اند.

* جزیره جبرین

این جزیره در مجاورت سواحل بخش بردخون شهرستان دیر قرار دارد و فاصله آن تا بردخون حدود 13 کیلومتر است. این جزیره به شکل مستطیل بوده و دارای طول 12 کیلومتر و عرض 5 کیلومتر می‌باشد.

آب و هوای این جزیره گرم و مرطوب و در حال حاضر خالی از سکنه است و زیستگاه پرندگان دریایی می‌باشد.

این جزیره منشأ رسوبی دارد و گونه غالب گیاهی آن را درختچه تَهما و نوعی بوته شورپسند به نام منگک تشکیل می‌دهد که استفاده خوراکی دارد.

این جزیره با نام‌های دیگری همچون تَهمادو و تَهمادون نیز شناخته می‌شود.

* جزیره نخیلو

این جزیره در فاصله 5 الی 8 کیلومتری جزیره ام‌ الکرم واقع شده است.

این جزیره در حال حاضر زیستگاه لاک‌پشت‌های خلیج فارس است و از نظر زیست محیطی حائز اهمیت می‌باشد زیرا همه ساله با شروع فصل بهار، پرندگان مهاجر برای تابستان‌گذرانی و زاد و ولد، به این جزیره مهاجرت می‌نمایند. در واقع ایجاد کلونی‌های بزرگ و زادآوری گسترده، از مشخصات بارز پرندگان در جزیره نخیلو می‌باشد.

* جزیره متاف

جزیره مُتاف (مُطاف) در مقابل سواحل بخش بردخون شهرستان دیر واقع شده است. این جزیره خالی از سکنه، از توده‌های ماسه‌ای تشکیل شده که در هنگام مد (بالا آمدن آب دریا)، به زیر آب فرو رفته و در هنگام جزر، نمایان می‌شود.

آب‌های اطراف این جزیره به علت عمق کم، موج‌های زیادی دارد به همین دلیل کشتیرانی در این آب‌ها نیازمند بهره‌مندی از دانش فنی کافی می‌باشد.

* جزیره ام‌ الکُرم

این جزیره در سواحل جنوبی استان بوشهر و در مجاورت بخش بردخون شهرستان دیر واقع شده است. مساحت این جزیره در حدود 0/38 کیلومتر مربع و ارتفاع آن 1 متر از سطح دریا می‌باشد.

این جزیره با آب و هوای گرم و مرطوب، خالی از سکنه بوده و در حال حاضر زیستگاه لاک‌پشت‌های خلیج فارس می‌باشد و از این نظر اهمیت زیست محیطی قابل توجهی دارد. این جزیره همچنین زیستگاه پرندگانی چون کاکایی، اگرت، حواصیل خاکستری، باکلان، سلیم خرچنگ‌خوار و پرندگان مهاجر می‌باشد.

تپه‌های شنی این جزیره از گیاهان شورپسند پوشیده شده است.

این جزیره نزد بومیان منطقه با نام «گُرم» خوانده می‌شود و دلیل آن وجود انبوه درختان جنگلی حرا در ساحل روبروی آن است که در گویش محلی به «گُرم» موسوم است. در واقع نام «ام الکُرم» توسط دریانوردان عرب به این جزیره داده شده است.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از وبلاگ بندر دایر، تاریخ انتشار: یکشنبه 4 اسفند 1392، کدخبر: - ، www.bandardayyer.blogfa.com