روستایی که به ونیز ایران شهرت دارد, برای رسیدن به این روستا باید به تالاب شادگان دسترسی پیدا کنید و در میانه ی تالاب به روستا برسید. راهی جاده اهواز – آبادان شوید و خود را به دارخوین برسانید. با خروج از دارخوین جاده ای وجود دارد که به سمت شرق و شهر شادگان می رود.

_ قرار گرفتن یک روستا در منطقه ای بکر و در میان آب و شنیدن لقب ونیز ایران کافیست تا شما را راهی صراخیه و سوار بر قایق های چوبی کند تا گشتی در میان این روستا داشته باشید.

_ در گذر از کنار خانه ها و مردمان روستا سبک خاص زندگی سنتی که هنوز هم در گوشه گوشه ی روستا جریان دارد برای شما بسیار جالب توجه خواهد بود.

شادگان نام تالابی به وسعت ۴۰۰ هزار هکتار در استان خوزستان و جنوب شهر شادگان است که حاصل به هم پیوستن سه تالاب شادگان، خورموسی و خور الامیه می باشد. شادگان یکی از معدود تالاب هایی است که نامش به عنوان یکی از مهم ترین سرمایه‌های طبیعی منطقه و جهان در فهرست سازمان بین المللی یونسکو قرار دارد.

آب این تالاب که بزرگترین تالاب ایران است از رودخانه‌های جراحی و کارون و همچنین جزر و مد خلیج فارس به آن وارد می شود. با وجود فصلی بودن ب‍خ‍ش آب ش‍ی‍ری‍ن آن، به دلیل اتصال به خ‍وره‍‍ا و خ‍ل‍ی‍ج ف‍‍ارس دارای آب ش‍ور دائمی است و روزیِ حدود ۱۰۰ هزار نفر را تامین می کند. تالاب شادگان بخش بر جای مانده از تالاب وسیعی می باشد که تا هورالعظیم در مرز عراق وسعت داشته است. کارشناسان احتمال می دهند که تالاب بزرگ قدیمی به عنوان بخش جدا شده ای از مجموعه تالاب های گسترده و به هم پیوسته بین النهرین بوده باشد.

این تالاب در پایین رودخانه جراحی در میان شهرهای شادگان، آبادان و ماهشهر در استان خوزستان قرار دارد و در نهایت به خلیج فارس می پیوندد و با نام های دیگری چون خوردورق، دورقالفرس و فلاحیه نیز شناخته می شود.

در میان آب های تالاب شادگان مردمانی حضور دارند که در روستایی به نام صراخیه خانه های خود را بنا کرده اند. جریان زندگی در میان آب ها، تفاوت این روستا را با دیگر روستاهای ایران نشان می دهد. برای رفت و آمد در میان این روستا باید سوار قایق شویم و گشت و گذاری متفاوت را تجربه کنیم.

قایق هایی چوبی که در زبان محلی به بَلَم معروفند و نیزار های بلندی که مانند پرده ای در جلوی چشمان شما قرار می گیرد نشان از حضور در روستای صراخیه دارد که با عنوان ونیز ایران بر سر زبان ها افتاده است.

قایق سواری در میان روستا مهم ترین جاذبه ی صراخیه به شمار می آید. اهالی روستا شما را سوار بر قایق هایشان می کنند و کل روستا و اطراف تالاب را به شما نشان می دهند.

بساط مراسم های سنتی و به ویژه بازی های محلی همیشه در صراخیه برپاست. اینجا خبری از بازی های رایانه ای نیست و به جای تبلت و ایکس باکس، بازی هایی همچون طناب کشی صدای خنده و شادی را طنین انداز می کند.

یکی از جاذبه های خاص این منطقه تماشای گله های گاومیش است که یکی از جانداران شاخص این منطقه به شمار می آید. از سوی دیگر پرندگانی که به هنگام کوچ به سوی تالاب می آیند فرصتی را برای پرنده نگری ایجاد می کنند.

خانه هایی از خشت های بزرگ و کوچک که با دستان صاحبانشان ساخته شده اند یکی از چشم انداز های دیدنی روستا است. این خانه ها با مصالح در دسترس بومیان ساخته می شوند و سادگی و صفای خود را در معرض نمایش می گذارند. از گذشته ها مردمان روستای صراخیه با استفاده از مصالحی همچون خشت و گِل و نی که دست پر سخاوت تالاب در اختیارشان قرار می‌دهد خانه های خود را بنا می کنند.

در صراخیه خبری از نشانه های زندگی شهری نیست و سادگی در جای جای آن و در میان آب های تالاب موج می زند. لباس های بلند و پوشیده ی محلی حکایت از استحکام سنت های دیرینه در این روستا دارد و گویای بخشی از فرهنگ بومی منطقه است.

اهالی روستا به زبان عربی سخن می گویند و روزی خود را از تالاب به دست می آورند. علاقه ی اهالی صراخیه به زندگی در این تالاب به حدی است که مهاجرت را به فراموشی سپرده اند. جوانان صراخیه در روستا می مانند و تشکیل خانواده می دهند تا جمعیت بومی را حفظ و به بقای روستا کمک کنند.

پرورش گاومیش یکی از مشاغل روستاییان است و وجود تالاب شادگان، بستر مناسبی برای آن فراهم کرده است.

۱۵۲ گونه پرنده و ۴۰ گونه ی پستاندار در تالاب شادگان و در میان نیزارها زندگی می کنند. دلفین بینی بطری یکی از انواع پستانداران می باشد که به داشتن حرکات نمایشی شهرت دارد یکی از مهم ترین جانداران این منطقه به شمار می رود.

گراز، با نام محلی خنزیر، گربه جنگلی با نام محلی بزون، شنگ با نام محلی چلیب آلمای و گرگ بانام محلی ذئب از دیگر جانداران این منطقه هستند.

انواع ماهیان آب شیرین و شور مانند بنی، شیرید، حمری، شانک، ماهی های پرورشی و پرندگانی چون فلامینگو، حواصیل، لک لک، غاز وحشی و اردک نیز در این منطقه به چشم می خورند. تالاب شادگان تنها زیستگاه و محل زاد و ولد اردک کرکری در جهان می باشد و پرندگانی همچون گیلانشاه خالدار و اکراس آفریقایی از گونه های نادری هستند که در تالاب یافت می شوند.

۱۳ گونه از جانداران منطقه از جمله اردک مرمری، پلیکان پا خاکستری، عروس غاز، اردک سرسفید، گیلانشاه خالدار، عقاب شاهی، عقاب تالابی خالدار و عقاب دریایی دم سفید در معرض خطر انقراض جهانی می باشند.

در یک محوطه که با دیوار گلی حصارکشی شده ۱۰عدد کپر برای استراحت گردشگران و مسافران وجود دارد که می توان برای اقامت کوتاه مدت از آنها استفاده کرد. یک مضیف ( محل پذیرایی ) نیز در این روستا برای گردشگران در نظر گرفته شده است.

بهترین زمان بازدید از صراخیه اواخر پاییز و سراسر فصل زمستان است.

روستای صراخیه با وجود همه ی ویژگی های منحصر به فردش آن چنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است. این روستا برای بهره گیری از پتانسیل های گردشگری نیازمند امکانات و تسهیلات می باشد.

به دلیل وجود آلودگی های ناشی از صنایع و همچنین شکارهای بی رویه محیط زیست این ناحیه در معرض خطر جدی قرار دارد.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی خوزستان سرافراز، تاریخ انتشار: یکشنبه 9 آبان 1395، کدخبر: 24183، www.khuzsarafraz.ir