حمیدرضا یاقوتی، متخصص ژئوتکنیک:
با وجود اتمام بیش از ۸۰ درصدی سازه سد، این متخصص سد‌سازی، اما معتقد است اعتراضات می‌تواند زمان آبگیری را به تأخیر بیندازد. تنها درصورتی این سد آبگیری نمی‌شود که مطالعات ژئوفیزیکی، زیرساختی در آن حوضه نشان دهد که محیط کارستیک و انحلال‌پذیر است یا خیر. این سد ۳ سؤال و ابهام اساسی دارد. اول اینکه مخزن روی سازند گچساران است و در مورد آن هیچ نمی‌دانیم. در مورد سد گتوند مخالف تعجیل در آبگیری بودیم و مطالعات اخیر دانشگاه تهران هم اصلی‌ترین دلیل مشکلات به‌وجود آمده در این سد را تعجیل در آبگیری اعلام کرد. الان هم معتقدیم نباید آبگیری سد چم‌شیر به سرعت انجام شود. سؤال و مشکل دوم محور سد است. در این محور هم احتمال ارتباط هیدرولیک آب‌های زیرزمینی با شورابه‌ها را داریم که می‌تواند علاوه بر شوری مخزن چشمه‌های پایین‌دست را هم متاثر کند. در ساحل راست بدنه سد، بافت سفره‌های آب زیرزمینی نمکی ـ گچی است. سومین مشکل در پایین‌دست خود را نشان خواهد داد. شورابه‌هایی که ۷ برابر دریا میزان شوری شان است و در ادامه وارد دریا می‌شوند، چطور جای سیلاب‌هایی را می‌گیرند که تا پیش از این وجود داشته است. حتی اگر بگویید ۲ واحد نیروگاه ۵ مگاواتی دائم در مدار باشد، جای دبی ۳ هزار مترمکعبی این رودخانه را نخواهد گرفت؛ حتی دبی ۱۰۰ مترمکعبی در پایاب سد، قابلیت شستن نمک‌هایی را که در مسیر برجای می‌ماند، نخواهد داشت و زمین‌های دشت هندیجان شورتر خواهد شد. تن‌ها راه برون‌رفت از این بحران اجرای طرح سد زهره ۲ است تا بتوان شورابه‌ها و انحلال‌هایی که رخ می‌دهد را دوباره به حالت قبل برگرداند. توصیه می‌شود از حجم مخزن چم‌شیر کاسته و به حجم مخزن زهره ۲ اضافه شود.