حاشیه سازی برای مهدوی کیا و ضرورت خاتمه با یک معذرت خواهی

آنقدر گویا بیکار در کشور داریم که به هر چیزی گیر می‌دهند. حساسیت خوب است، اما به اندازه و با توجه به اولویت ها. پیراهن مهدوی کیا چرا باید اینقدر بولد شود؟ با یک تذکر و درخواست پوزش، می‌شد کل کار را خاتمه داد. اما گویا بعضی‌ها داستان دوست دارند. از علاقمندان به داستان تقاضا داریم، لطفا با نصف این میزان حرارت به آرم الله مشکی رنگ نصب شده در برخی از پرچم‌های کشور گیر دهند (آرم الله وسط پرچم جمهوری اسلامی ایران، طبق قانون قرمز است و اشتباه در انعکاس آن، می‌تواند توهین به پرچم تلقی شود). حداقل دلمان خنک شود که یک کار شایسته دنباله گیری هم انجام شده است. احمد زیدآبادی در مقاله‌ای با نام بازارگرمی پوچ!، حرف‌های جالبی برای زدن دارد.

شعار سال: چند روزی است مهدی مهدوی‌کیا در صدر اخبار سیاسی ایران قرار گرفته است. با خود اندیشیدم که چه کارِ محیرالعقولی در حوزۀ سیاست از این فوتبالیست مشهور کشورمان سر زده که در این سطح، بازتاب یافته است؟

در واقع هیچ کاری! او در بازی فوتبال ستارگان جهان، پیراهنی به تن کرده که نقشۀ کشور‌های عضو فیفا از جمله اسرائیل هم روی آن منقوش بوده است.

نقشۀ کشور‌ها بر روی آن پیراهن به قدری ریز است که گمان نمی‌کنم بدون استفاده از ذره‌بین برای یک چشم معمولی قابل رؤیت باشد! حالا اینکه چه کسانی با چه سماجتی، ذره‌بین به دست در پی کشف نقشۀ اسرائیل بر روی آن پیراهن برآمده‌اند تا برای یک فوتبالیست شهیر ایرانی، مسئله و دردسر ایجاد کنند، خود از جمله حکایاتی است که در تمام این جهان فقط به برخی مسئولان کشور ما اختصاص دارد!

اینکه جمهوری اسلامی موجودیت اسرائیل را به رسمیت نشناسد و یا نسبت به این شناسایی حساس باشد، یک چیز است و بزرگ‌نمایی امور جزیی و بی‌اهمیت در این باره و جنجال و غوغا بر سر آن‌ها برای بازارگرمی‌های پوچ و خودنمایی‌های سیاسی چیز دیگر!

در حقیقت این نوع واکنش‌های سطحی و بی‌بنیاد، نوعی منحرف کردن اذهان عمومی از واقعیتِ سیاست اشغالگری اسرائیل در کرانۀ باختری و لوث کردن اصل ماجراست. از قضا این گونه رفتار‌ها بزرگترین سود تبلیغاتی را نصیب اسرائیل می‌کند و به خلاف تصور کسانی که به اینگونه موضوعات دامن می‌زنند، واکنش‌هایی از این قبیل، حساسیت افکار عمومی ایرانیان را در مورد مسئلۀ فلسطین بالا نمی‌برد؛ بلکه دقیقاً به عکس، از آن‌ها در این زمینه به شدت حساسیت‌زدایی می‌کند! اگر کسانی به این نکته باور ندارند، در کوچه و خیابان محلۀ خود قدمی و با مردمی عادی در این مورد گپی بزنند تا عمق ماجرا نزدشان عیان شود.

افزون بر این، فلسطینی‌ها که خود نخستین قربانی اشغالگری اسرائیل و با آن در حالِ جدال و منازعه‌اند، هیچگاه درگیری خود با آن‌ها را به این امور جزیی و بی‌اهمیت تقلیل نمی‌دهند. از همین رو، تیم‌های فلسطینی حتی از انجام مسابقه با تیم‌های اسرائیلی نیز ابایی ندارند و بعضاً از آن برای زنده نگه داشتن مسئلۀ فلسطین در افکار عموم جهان بهره می‌گیرند.

با این وضع، دست از سر مهدی مهدوی‌کیا بردارید!

احمد زیدآبادی
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال برگرفته از کانال تلگرامی عصر ایران