بیشتر شبیه شوخی است تا خبر جدی. ردپای خبر را در رسانه معاند خارجی و چند رسانه معتبر داخلی پیدا کردیم. همچنین خبر تکذیب آن را هم شنیده ایم . موضوع، موضوعی بشدت مهم است و اگر واقعیت داشته باشد، اولین سوال قبل از ورود به بحث این است که بانی این قرارداد ساداتی نژاد بوده یا پیشنهاد خود دولت است؟ دومین سوال این است که کدام تجارب قبلی ورود گسترده نظامیان به فعالیت های کشاورزی (در ایران و جهان) موفقیت آمیز بوده که انتظار موفقیت از این تجربه را داریم؟ اما سوال اصلی آن است که برنج برای تولید اب میخواهد و زمین مناسب. سپاه یا هر ارگان دیگری، زمین مناسب را از کجا میآورد و حتی اگر فراهم نمود، مشکل آب را چطور حل میکند؟ آیا با سو مدیریت جدی در بخش کشاورزی مواجه نیستیم؟ هشداری که قبل از انتصاب ساداتی نژاد و کم اطلاعی ایشان در خصوص ریزه کاریهای بخش کشاورزی داده شده بود. تا به کی باید با سرمایههای این آب و خاک، طرحهای مبتنی بر آزمون و خطا پیاده سازی شود؟ از مقام معظم رهبری استمداد طلبی میکنیم و هشدار فاجعه مجدد در منابع آب بدلیل تعارض منافع قابل حدس زدن در آینده را میدهیم. از آقای رئیسی هم بخاطر پیشنهاد گزینه نامناسب برای وزارت جهادکشاورزی انتقادات جدی داشته و داریم. منتظر دریافت توضیحات و روشنگری برای ابهام زدایی، با قید فوریت از منابع گوناگون کارشناسی، مدیریتی و سیاستگذار کشور هستیم.
شعار سال:
وزیر جهاد کشاورزی از ورود قرارگاه عمرانی خاتمالانبیای سپاه پاسداران به حوزه تولید برنج خبر داده و گفته است دولت با این قرارگاه قرارداد امضا کرده و در طول یک دوره پنجساله، «از محل تهاتر نفت سه میلیارد دلار» برای این کار اختصاص داده است. جواد ساداتینژاد همچنین بیان داشته است که در حال حاضر ۷۰۰ میلیارد تومان برای این پروژه اختصاص یافته و قرار است با همکاری سپاه، «خودکفایی در محصول برنج» محقق شود تا نیازی به واردات «سالانه یک میلیون تن برنج» نباشد. بر اساس آخرین آمار گمرک از ابتدای سال تا پایان آذرماه، ۹۵۸ هزار تن برنج به ارزش ۸۱۸ میلیون دلار وارد شده که از لحاظ وزنی نسبت به مدت مشابه سال قبل ۲۳ درصد رشد داشته و انتقادات زیادی بر کیفیت برنج های وارداتی مطرح است.بخشی از برنجهای وارداتی ایران در قالب تهاتر نفت خریداری شدهاند و اخیرا جمیل علیزاده، دبیر انجمن برنج کشور ایران، با اشاره به این موضوع بیان داشته است که: «در ازای نفتی که به هندوستان میدهیم چارهای جز این نداریم که برنج از این کشور وارد کنیم و این کشور محصولات بیکیفیت خود را برای میفرستد». آبان امسال نیز دولت پاکستان پیشنهاد کرد برنج این کشور با نفت و محصولات پتروشیمی ایران به صورت تهاتر مبادله شود. آبان سال گذ شته، وزیر نفت دولت روحانی و رئیس بانک مرکزی از برنامه دولت برای تهاتر (معاوضه) نفت و کالا خبر دادند.
بررسی ها نشان می دهد که دولت های مختلف در جمهوری اسلامی ایران بیش از ۱۵ سال است که به دنبال طرحهای خودکفایی برنج هستند . اسفند سال ۸۴ محمدرضا اسکندری، وزیر جهاد کشاورزی دولت احمدینژاد وعده داده بود که «طرح خودکفایی برنج به زودی اجرا میشود». سال ۹۱ و پیش از پایان دولت احمدینژاد، اما وزارت جهادکشاورزی اعلام کرد که «طرح خودکفایی برنج به سرانجام نرسید».
انتقاد حاشیه ای مطرح در خصوص این واگذاری آن است که برخی از منتقدین بیان می دارند که علاوه بر بحث تهاتر، واگذاری قراردادهای کلان به سپاه پاسداران در دولت سیزدهم در ماههای اخیر شدت گرفته و بعنوان نمونه در دیماه امسال علی اکبر محرابیان(وزیر نیرو) خبر داد که یک قرارداد ۳۰ هزار میلیارد تومانی با سپاه پاسداران برای پروژه انتقال آب به روستاها بسته شده است (گویا قرارگاه امام حسن که برای خدمات رسانی در دوره کرونا تشکیل شد).
همچنین ،سپاه برای تحقق وعده بزرگ دولت رئیسی برای ساخت ۴ میلیون مسکن نیز به طور فعال وارد شده و مهرماه امسال غلامرضا سلیمانی، رئیس سازمان بسیج، خبر داد که «طی تفاهمنامه با راه و شهرسازی، قرار شد سالانه ۱۰۰ هزار واحد» مسکن توسط این سازمان ساخته شود. آیا با این همه موضوع دارای اهمیت ، ضروری است که سپاه وارد بحث خودکفایی برنج شود؟
در نگاهی کارشناسانه ، آنچه که ورود سپاه به مسئله خودکفایی برنج را قابل حساسیت می کند، ورود این نهاد به موضوعات مختلف یا افزایش بودجه آن نیست( سلامت اقتصادی بچه های سپاه اگر در مرتبه نخست کشور نباشد، در رده ممتاز قرار دارد و جای بسی شکر است که با نیروهای مخلص مواجه هستیم) ، برخی از مهمترین ادله های مسئله دار بودن این تصمیم عبارتند از:
*** برنج محصولی آب بر و نیازمند بستری مناسب برای کشت است. به فرض فراهم سازی بستر کشت، آب آن چطور باید فراهم شود. از آنجا که برخی از بزرگترین پروژه های سدسازی کشور توسط عزیزان ما در سپاه انجام شده، بحث تعارض منافع در مدیریت آب، بشدت جدی خواهد بود. هشدار می دهیم که مسئله آب و مدیریت آن در ایران، به زودی وارد حساسیت امنیتی خواهد شد.
*** تجارب قبلی کشور ما و سایر کشورها، مصادیق قابل اتکایی برای موفقیت حضور نیروهای نظامی در بخش کشاورزی برای فعالیت مستمر ، ندارد. حتی طرح 550 هزار هکتاری مقام معظم رهبری در خوزستان و شمال ایلام هم به شرکت جهاد نصر سپرده شده است( بزرگ ترین طرح تاریخ کشاورزی ایران و ممتاز در خاورمیانه). آیا با این عقبه تجربی، باز اصرار به حضور قرارگاه در بخش کشاورزی داریم؟
*** خودکفایی در تولید برنج در یک برنامه حدودا هفت ساله با استفاده از امکانات موجود بخش کشاورزی و با مشارکت و افزایش انگیزه فعالیت، توسط خود کشاورزان امکان پذیر است، چرا باید از توان نیروهای نظامی و دفاعی کشور در سایر حوزه ها استفاده نشده و به پروژه کشت برنج بپردازند؟
شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از پرسش، تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۰، کد خبر: porcesh.ir/۴۰۴۲۹/ سایر منابع
با سلام
آنچه که شما محافظه کاری می نامید، از دیدگاه ما حفظ حرمت ها و حریم هاست