از سال ۱۳۹۴ در خصوص ضرورت راه اندازی یگان پهپادی انتظامی و مرزبانی کشور تاکید نموده و تذکر دادیم. بهانه‌های اول را متوجه ما می‌نمودند و از پهپاد‌ها (خصوصا ارتفاع پروازی و مدت زمان ماندگاری در آسمان) ایراد گرفته و یا با طرح کمبود نیروی انسانی آموزش دیده، مسئله را نادیده می‌گرفتند. دومین بهانه جویی‌ها با طرح محرمانه بودن برخی از حریم‌ها (برای آن‌ها برخی معادل کل آسمان ایران اسلامی بود) و عدم امکان حضور پرنده در آسمان کشور شروع شد. سومین بهانه گیری‌ها، با گیر دادن مجدد به تولید کنندگان داخلی و اینکه تشکیلات نظامی و انتظامی، تولید کنندگان خاص خودش را می‌خواهد همراه بود. از هزینه‌ها و فواید می‌گفتیم و آن‌ها حرف خودشان را می‌زدند. می‌گفتیم با کشته شدن یک سرباز ایرانی حداقل ۵۰۰ میلیون تومان ضرر به بیت المال وارد می‌شود و ان‌ها نمی‌شنیدند. حالا که خبر خوب راه اندازی یگان پهپادی انتظامی کشور به گوش می‌رسد، بسیار جای افتخار دارد. اما بعید می‌دانیم که هنوز عزیزان ما به عمق کاربرد‌ها و کارکرد‌های شبکه محور این فناوری حساس شده باشند.