شعارسال: جعفر قادری نماینده مجلس میگوید با وجود موقعیتهایی که برای ما در کشور سوریه ایجاد شد نتوانسیم بهره برداریهای لازم را بکنیم. بعنوان نمونه به استفاده از معادن پتاس سوری اشاره دارد. قرارداد تامین و تفاهم نامه تجارت آزاد ایران و سوریه از تصویب مجلس نگذشته است، قرارداد اوراسیا و تفاهم نامه ورود به اتحادیه هنوز امضا نشده است. ما در سیستمهای اداری، مشکلات جدی داریم.
توضیحات تکمیلی برای بهره برداری بیشتر از خبر:
مرحوم رستم قاسمی وزیر دولت سیزدهم در فروردین ماه ۱۴۰۰ گفته بود، "هر هزینهای در سوریه کردیم ما به ازای آن را میگیریم. قرارداد ما با سوریه بسیار خوب است؛ سوریه معدنهای فسفات دارد و قرار است ۱۰۰۰ میلیارد تن فسفات به ما بدهد. ". موضوعی که مورد انتقادات شدید واقع شد. بر اساس آمار سازمان زمین شناسی ایالات متحده آمریکا میزان ذخایر شناخته شده فسفات جهان حدود ۶۵ میلیارد تن برآورد گردیده که تنها بهره برداری از ۱۶ میلیارد تن آن دارای صرفه اقتصادی میباشد و تقریباً ۸۰% آن در صحرای غربی و مراکش قرار دارد. اما سهم سوریه از فسفات جهان، آن طور که "بسام طعمه" وزیر نفت این کشور گفته است تنها ۳ میلیارد تن است. وقتی در کل کره زمین ۱۰۰۰ میلیارد تن فسفات وجود ندارد، چگونه سوریه میخواهد ما به ازای هزینههایی که در این کشور کرده ایم به ما ۱۰۰۰ تن فسفات بدهد؟
کشور سوریه قبل از این با انعقاد قراردادهایی با صربستان و روسیه، بخشی از همین معادن فسفات را به این دو کشور واگذار کرده است؛ طبق قرارداد اول، یک شرکت صرب معادن شرق تدمر (پالمیرا) سوریه را با سهم ۷۰ درصدی در اختیار دارد و بر اساس قرارداد دوم، روسیه به مدت نیم قرن، سالانه ۲.۲ میلیون تن فسفات سوریه را استخراج میکند. تنها خبر رسمی که تا کنون از حضور ایران در معاون فسفات سوریه منتشر شده، قرارداد "سرمایهگذاری ایران" در این معادن است که در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۸ به تصویب مجلس خلق سوریه رسیده، ولی تاکنون اجرایی نشده است. (دقت کنید: قرارداد سرمایه گذاری ایران)
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون