شعارسال: از اینکه با اطلاق شط العرب به اروندرود باعث تکدر خاطر بسیاری از هموطنانم شدم متأسفم؛

اما واقعیت آن است که در گذشته، ایرانیان هم به اروندرود شط العرب می گفتند. نقشه های قدیمی تر و کتب درسی را هم که نگاه کنید همگی می نوشتند شط العرب. تا اینکه میان محمدرضا پهلوی، پادشاه ایران، با اعراب ازجمله جمال عبدالناصر رهبر معرف مصر و بعدها صدام حسین اختلافات زیادی بروز کرد. ریشه اختلافات هم نه مذهبی بود و ارتباطی به مناقشه شیعه و سنی پیدا می کرد چراکه دینداری هر سه آنان در یک حد و اندازه بود و نه دعوای تاریخی عرب و عجم بود. شاه متمایل به غرب و امریکا بود و متقابلاً عبدالناصر و صدام چپگرا، ضد غرب و متمایل به روسیه. البته مناقشه بر سر جزایر سه گانه هم آن اختلافات را عمیق تر کرد. آن اختلافات سبب شدند تا رژیم شاه تصمیم بگیرد نام شط العرب را به اروندرود تغییر دهد.

اگر تغییر نام خلیج فارس به خلیج عربی به واسطه مناقشات سیاسی نادرست است، در آن صورت تغییر نام شط العرب هم ایضاً نمی تواند خیلی موجه باشد.

می ماند یک نکته کوچک: اعراب (در رابطه با تغییر نام خلیج فارس) معلم اخلاق ما نیستند. اگر قراراست معلم اخلاقی داشته باشیم من ترجیح می دهم بجای جمال عبدالناصر، صدام حسین، شیخ زائد آل نهیان، پادشاه عربستان و یا سلطان بحرین از ماهاتما گاندی، محمد مصدق، نلسون ماندلا، مهندس مهدی بازرگان، آیتالله منتظری و... الگوبرداری نمایم.