چرا محیط‌ زیست در مناظر‌ه‌های انتخاباتی ایران مطرح شده است؟

موضوع محیط زیست و توجه به آن، از موضوعاتی است که در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری برای تمام کاندیداها موضوعی مهم و مطرح تبدیل شده تا جایی که یکی از سوالات مناظره های زنده تلوزیونی به تصمیم و برنامه آنها درباره مسائل محیط زیستی بازمی گشت.

شعار سال: موضوعی که حتی در زمان ثبت نام کاندیداهای انتخابات، برخی از عوام که اقدام به ثبت نام کرده بودند با توجه به حساسیت عمومی روی این موضوع، تلاش داشتند خود را با توسل به موضوعات محیط زیستی حداقل کمی متفاوت تر از سایرین نشان دهند.

اما چه شده است که موضوع محیط زیست تا این حد در این دوره برای کاندیدا و رای دهندگان حائز اهمیت شده است؟

اسماعیل کهرم، بوم شناس، فعال محیط زیست ایرانی و مشاور رئیسسازمان حفاظت محیط زیستدر امور محیط طبیعی در این باره می گوید: «اتفاقا همچنان در این راستا کم صحبت شده است و در مورد محیط زیست، آنقدر که حق مطلب است، ادا نشده است.»

کهرم در ادامه گفته هایش در این راستا گفت که معتقد است اگر هم کلامی در این باره از طرف کسی گفته شده است بدین دلیل است که مزه ی دهان مردم دستشان آمده است. اینکه مردم حس کرده اند که محیط زیست یک مسئله ی فانتزی نیست بلکه مهم است.

مدیر دفتر حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست ایران، مشاور خصوصی محیط زیست در ایران و انگلستان معتقد است: «در جریان غباری که در اهواز آمد آب و برق و سیستم کنترل شهری همه از کار افتاد. آن موقع مردم حس کردند که محیط زیست یک مسئله ی مهم میهنی است و این را ابراز کردند. لذا نماینده های مردم دیدند که باید به آن بپردازند هرچند که من باز می گویم قائلم که آنطور که باید در این راستا چیزی نگفته اند. به نظر من یکی از این جلسات را باید منحصرا به محیط زیست اختصاص دهند.»

کهرم در پاسخ به این سوال که چرا دولت ها یک رویه ی ثابت و مشخص از طرف حاکمیت برای اجرای سیاست های کلان زیست محیطی ندارند، گفت: «چون این ها گاهی هزینه برمی دارد حکومت نمی خواهد یا نمی تواند این هزینه را جداگانه تحویل هر دولتی دهد که هر کدام جداگانه از ابتدا تا انتها این را انجام دهند. ضرب المثلی هست که میگوید مرغ را هم در عروسی می کشند و هم در عزا. دولت ها اگر پول داشته باشند به مسئله محیط زیست می پردازند ولی اگر نداشته باشند آن را فراموش می کنند و اصراری ندارند هزینه ای برای آن صرف کنند لذا حکومت هم بخاطر همین هزینه ها،‌ پرداخت به محیط زیست را بر دولت ها تحمیل نمی کند و آن ها بصورت روزمره این هزینه ها را تحویل می گیرند.

ناظر پروژه های بوم شناسی در نقاط مختلف ایران و انگلستان، البته تاکید می کند که باید دانست که در نهایت رعایت نکردن اصول محیط زیست موجب هزینه های اضافه می شود. برای مثال سد سفیدرود را ارزیابی نکردند که در جای مناسب ساخته شود. چون برای مکانش ارزیابی محیط زیستی نکردند، خراب شد و عمرش نصف شد و هزینه اش دو برابر. اگر درست ارزیابی می شد، هزینه اش نصف می شد و عمرش دو برابر. پس ارزیابی درست نکردن در مجموع و در نهایت موجب ضرر دولت ها خواهد بود و هست.»