پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سید محمد علوی، پرستار بالین و فعال صنفی حوزه پرستاران گفت: مشکلات معیشتی پرستاران و عدم اجرای تبدیل وضعیت آن‌ها باعث شده که خیلی از آن‌ها اقدام به مهاجرت کنند. حقوق و مزایای پرستارانی که به عمان مهاجرت کرده‌اند، ۶ برابر حقوق یک پرستارِ فعال در ایران است.

رشد ۳۵ درصدی تعرفه‌ها در سال ۱۴۰۳ هم دغدغه مردم را به خاطر افزایش قیمت‌ها به دنبال داشته، هم اعتراض گسترده جامعه پزشکان را؛ یعنی هم مردم ناراضی اند، هم پزشکان.  افزایش نرخ تعرفه‌ها سبب شده است برخی مردم به خاطر بالابودن این هزینه‌ها در برخی موارد قید مراجعه به پزشک را بزنند و خوددرمانی کنند. برخی از شهروندان بر این باورند که با وجود تحت پوشش بیمه بودن، بخش عمده‌ای از هزینه‌های درمان را باید از جیب شان پرداخت کنند در حالی که این رقم نهایتا باید ۳۰ درصد باشد و ۷۰ درصد دیگر سهم دولت و بیمه هاست تا شرایط بهره مندی بیمار از خدمات درمانی تسهیل شود.  برای خیلی از شهروندان این سوال ایجاد شده که چرا باید هزینه هنگفت حقوق و دستمزد به کارکنان بخش بیمه‌ای داده شود که فاقد نخود یا ارزن فایده‌ای برای مردم هستند؟ واقعا نظام بیمه درمان چه غلطی در این چرخه دارد می‌کند؟ آقای وزیر بهداشت، سازمان تامین اجتماعی، جناب بیمه مرکزی، بیمه سلامت، مردم جواب می‌خواهند. چرا ما باید از بیت المال به شما حقوق بدهیم و شاهد حجم بالایی بی خاصیتی باشیم؟ چرا باید حجم این بی خاصیتی‌ها بجایی برسد که شهروندان دارای بیمه تکمیلی، اول پول بدهند و بعد پول شان را با هزار مصیبت و منت از بیمه‌های تکمیلی بگیرند؟

در دومین ماه از سال «جهش تولید با مشارکت مردم» و به مناسبت هفته کار و کارگر، جمعی از کارگران سراسر کشور صبح روز چهارشنبه پنجم اردیبهشت ۱۴۰۳ ، با حضور در حسینیه امام خمینی(ره) با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در این دیدار به نکات مهمی از جمله جایگاه کارگران، امنیت شغلی، تولید و موانع بر سر راه آن اشاره کردند. محورهای اصلی بیانات معظم له، مردمی‌سازی اقتصاد ، رکن جهش تولید ، توجه به معیشت کارگران ، ضرورت تداوم روند احیای واحدهای تولیدی ، تشریح هدف تحریم‌ها و رمزگشایی‌ از ناکارآمدی تحریم‌ها ،عدم عایدی جنگ غزه برای صهیونیست‌ها بود. حضرت آقا در این دیدار تاکید کردند: یک چیزی می‌گویم گوش کنید! توقعات آمریکا که تمامی ندارد. در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی و در تدابیر کلی کشور آنها تبعیت محض می‌خواهند. نظام اسلامی محال است تسلیم چنین زورگویی بشود.

«فاطمه محمدبیگی» در جلسه علنی روز یکشنبه ۲ اردیبهشت ماه مجلس شورای اسلامی طی تذکر شفاهی اظهار کرد که در کنار حفظ امنیت و مرز‌های جغرافیایی کشور، تامین امنیت غذایی و توجه به معیشت مردم به ویژه کارگران و بازنشستگان اهمیت زیادی دارد. با حذف ارز ترجیحی قرار بود ما به التفاوت نرخ ارز ترجیحی جبران شود، اما در حال حاضر می‌بینیم که بیش از ۶۵ درصد هزینه سلامت از جیب مردم پرداخت می‌شود. برخی از دستگاه‌ها از پرداخت حق بیمه استنکاف می‌کنند و همچنین شاهد عدم همکاری برخی از سازمان‌های بیمه‌گر هستیم و این شرایط باعث خواهد شد به زودی شاهد شرایط بغرنج دارویی در کشور باشیم و .... خدمت این نماینده محترم باید عرض شود که تعریف بروکراسی زاید اداری در بحث بیمه (شائبه عمدی بودن وجود دارد) و پرداخت تبعی بعد از پرداخت هزینه‌ها توسط بیمار بیمه شده، لایه کشی سازمان‌های بیمه گر در بیمه دارو‌ها (مثلا فلان دارو برای سن زیر ۱۲ سال شامل بیمه می‌شود و بالای ۱۲ سال آزاد است)، بحث مسخره عدم استحقاق درمان کارگر بدلیل تاخیر در پرداخت حق بیمه توسط کارفرما، تعریف فرانشیز‌ها بشکلی سلیقه‌ای و مواردی همانند، باعث شده که هزینه‌های پرداختی از جیب مردم در حوزه سلامت، به بالای ۶۵ درصد شیفت پیدا کند.

سیدمحمد بطحایی گفت: سال‌هاست که سیستم گزینش برای استخدام در وزارت‌خانه‌ها و سازمان‌های مختلف مورد انتقاد است، خصوصا سیستم گزینش معلمان در آموزش و پرورش. ساز و کار و سیستم گزینش حتی در سال‌های اخیر و با همه تغییراتی که در فضای اجتماعی کشور رخ داده، به وجه علمی کم‌تر و به وجه اعتقادی بیشتر بها می‌دهد.

حاشیه‌های ساخت مسجد در پارک قیطریه باعث شده تا این موضوع دوباره مورد توجه جامعه قرار بگیرد که رسالت اجتماعی شهرداری‌ها چیست و آیا شهرداری تهران در راستای وظایف و رسالت اجتماعی خود عمل می‌کند؟از سوی دیگر به نظر می‌رسد شهرداری تهران در زمینه اولویت بندی مسائل اجتماعی با چالش مواجه است و به همین دلیل نیز اقداماتی انجام می‌دهد که در راستای خواسته‌های مردم تهران نیست.

وقتی سیاست‌ها با منافع خاص استمرار پیدا می‌کند و تغییر و اصلاحی در آنها صورت نمی‌گیرد، معنی‌اش این است که ذی‌نفعان بد کار کردنِ اقتصاد، از قدرت سیاسی بالایی برخوردارند و انبوه بازندگان این وضعیت، از اثرگذاری بر سیاست‌ها در جهت منافع عمومی، ناامید هستند. نکته نگران‌کننده‌ این است که این تعادل، به بهای کوچک‌تر شدن کیک اقتصاد تداوم می‌یابد.چشم‌انداز فساد در اقتصاد ایران در گفت‌وگوی نوید رئیسی با مسعود نیلی حاوی اطلاعات خوبی در این خصوص است.

ادعا می شود که بنا بر دلایل عدیده بین منابع درامدی و حوزه های هزینه ای سازمان هدفمندسازی یارانه ها ، ناترازی وجود دارد. ناترازی که باعث ایجاد کسری بودجه حداقل ۲۳۰ هزار میلیارد تومانی در سال ۱۴۰۳ خواهد شد؟ اما کسی حرفی از این نمی زند که یک جای این داستان و ماجرا واقعا می لنگد. داستان سازمان هدفمندسازی یارانه ها ، داستانی جالب است. سازمانی چون قوطی خیارشور درب بسته با کمترین مراودات با بیرون و تمایل بسیار پائین به شفاف سازی وضعیت هزینه درآمد خود. سازمانی که حدود یک دهم بودجه کشور بدان اختصاص دارد با این سر و وضع فاجعه بار در نوعی حیات خلوت مدیریتی ، اداره می شود؟! پرداخت عمومی یارانه ها ( بی خاصیت ترین کار قابل تصور در اقتصاد یک کشور)، کم توجهی مفرط به بحث قاچاق بعضا سازماندهی شده مرزی از کالاهای دارای یارانه ، دولا پهنا حساب کردن خدمات ناقص با مردم ( بدلیل بهره وری پائین تولید ) و منت گذاری بر مردم برای پرداخت یارانه پنهان و مواردی از این دست، بخشی از دست پخت مدیران عزیز ، ذی نفعان و ذی مدخلان مرتبط با این سازمان است.بنظر می رسد که در دولت سیزدهم هم شاهد تداوم همان سیاست ها و عدم شفافیت ها در سازمان هدفمندسازی یارانه ها باشیم. منابع درآمدی با انبوهی از ابهام مواجه است. منابع مصرفی و هزینه ها هم همین طور. نوعی بی انضباطی مالی و عدم برنامه ریزی موثر در حال دنباله گیری است و نکته خنده دار داستان اینکه، کسی نمی داند واقعا چند نفر در کشور یارانه می گیرند و چند نفر نمی گیرند. آیا لازم نیست همانند سایر کشورها ، سایتی تاسیس شود و در آن لیست کدملی افرادی که یارانه می گیرند و لیست کد ملی افرادی که یارانه نمی گیرند، قید گردد. اگر این کار کوچک انجام نمی شود، آیا حق داریم پذیرای شائبه ها و شایعات باشیم؟ 

درک ما از ناصرالدین شاه و عصر قاجاریه، تا حد زیادی متاثر و محدود به متون تاریخی تدوین شده در دوره پهلوی هاست. به همین دلیل، شاید به بسیاری از زوایای پنهان این دوره که به تعبیر احمد سیف «قرن گمشده» است، وقوف کامل نیافته ایم. به عنوان مثال، در نگاه اغلب ما، ناصرالدین شاه، فردی ابله، فرومایه، مذبذب، زن باره و فاسدی است که کار اصلی اش وطن فروشی و نخبه کشی و ساخت و پاخت با روس و انگلیس، و اوج دنائتش قتل امیر کبیر مظلوم بود. اما از کنار این پرسش هم نمی توان گذشت که که اگر او چنین بود (که واقعا هم بود)، چگونه توانست ۵۰ سال بر ایران حکومت کند؟ آن هم در دوره ای که وزش و لرزش انقلاب صنعتی انگلیس و انقلاب سیاسی فرانسه، تمام دول و ملل دنیا را دستخوش تغییرات و دگرگونی های عمیق سیاسی و اجتماعی و اقتصادی کرده بود!واقعیت این است که ناصرالدین شاه قاجار، برخلاف تصویری که از او غالب شده است، انسان ناآگاه و بی خبری نبود و در قیاس با شاهان قاجار و اکثر شاهزادگان و والیان وقت، حتی یک سر و گردن هم در آشنایی با اوضاع جهان و ظرایف عرصه سیاست ایران، از آنها بالاتر بود. همه هنرهای زمانه از شعر، نقاشی، خطاطی و خطابه خوانی گرفته تا تیراندازی، سوارکاری، نویسندگی و دلربایی را در خود داشت، الا یک هنر؛ «هنر حکمرانی و حکمروایی»! او بیش از چگونه حکومت کردن، «چگونه در قدرت ماندن» را بلد بود و این هنر سیاه را به بهترین شکل و با بدترین روش به کار بست. با لطایف الحیلی خودش را در دل توده ها و چشم نخبگان فرو کرد و همه را فریب داد تا خودش بی رقیب بماند.

استعفای ۲۲ پرستار بیمارستان تخصصی طالقانی چالوس در کمتر از سه ماه این روز‌ها موضوعی است که رسانه را به این سمت کشانده است که آیا این موضوع واقعیت دارد یا تنها شایعه است. «حدیث گردکلی» مدیر شبکه بهداشت و درمان چالوس در جمع خبرنگاران، درباره فیلم منتشر شده در فضای مجازی در خصوص استعفای پرستاران بیمارستان آیت الله طالقانی این شهر، اصل موضوع را تکذیب کرد و گفت، اینکه در فضای مجازی اعلام شده است ۲۰ پرستار بیمارستان آیت الله طالقانی به دلیل مشکلاتی که در سیستم بهداشت و درمان وجود دارد استعفا داده اند به هیچ وجه صحت ندارد. وی مدعی شد که تعداد اندکی از همکاران شبکه بهداشت و درمان سال گذشته به دلایل شخصی مانند مشکلات خانوادگی یا مهاجرت، تقاضای انتقالی یا جابجایی داده بودند، اما استعفای ۲۰ نفر از پرستاران بیمارستان آیت الله طالقانی چالوس کذب است. «محمد شریفی» فرماندار چالوس در خصوص مشکلات پیش آمده برای پرستاران بیمارستان طالقانی بیان داشت که، حدود یک ماه پیش از دانشگاه علوم پزشکی درخواست تغییر رئیس بیمارستان طالقانی را داشتم و با موافقت دکتر فرهاد غلامی رئیس دانشگاه علوم پزشکی نیز همراه بود. بعد از بازدید معاون درمان وزارت بهداشت از بیمارستان طالقانی در حضور رئیس و مدیر بیمارستان از کمبود دارو و تجهیزات گلایه کردم و دکتر کریمی معاون وزیر بهداشت این ضعف را مربوط به مدیریت بیمارستان اعلام کرد.

یکی از برنامه‌های شوق انگیز و پرحاشیه هر سال رهبر معظم انقلاب دیدار رمضانی با دانشجویان است که به‌رغم مشغله بسیار زیاد ایشان طی سال‌های متمادی هیچ‌گاه ترک نشده و هر سال با شور خاص خود ادامه پیدا کرده‌است. یک‌شنبه شب گذشته نیز یکی دیگر از این دیدار‌ها برگزار شد و رهبر معظم انقلاب ،دانشجو را عنصری جوان، پرتوان، پرانگیزه، اهل «علم و فکر و اندیشه» و آینده‌دار توصیف کردند و بیان داشتند که با توجه به این خصوصیات از دانشجویان توقع می‌رود نسبت به آینده، فعال و حساس باشند.رهبر در پاسخ به سخن یکی از نمایندگان تشکل‌ها درباره تفاوت دیدگاه ایشان با سال ۸۰ درباره «عدالت»، تأکید کردند: تفاوت این است که اصرار بنده بر عدالت بیشتر شده است.حضرت آیت‌الله خامنه‌ای «فردایی بهتر از امروز» را مقصود بزرگ و اصلی کشور و نظام خواندند و تأکید کردند: برای تحقق این هدف اساسی باید آرمان‌های مشخصی را تعریف کنیم. آرمان‌های جمهوری اسلامی نیز ذیل دو عنوان کلی«اداره کشور به شیوه اسلامی» و «ارائه الگویی به مردم جهان برای اداره خوب یک کشور» خلاصه می‌شود.

اگر تا آخرین روز‌های سال ۱۴۰۲، کاظم صدیقی را با ویژگی‌هایی مانند اظهارنظر‌های عجیب می‌شناختیم، در روز‌های نزدیک به سال نو انتشار گزارشی پیرامون او و پسرانش باعث شد تا طی روز‌هایی متوالی تبدیل به سوژه اصلی بحث‌ها در جامعه شود و حتی در کوچه و خیابان درباره او حرف بزنند.

مراسم راهپیمایی روز جهانی قدس (۱۷ فروردین ۱۴۰۳) همزمان با آخرین جمعه ماه رمضان در حمایت از مردم مظلوم و مقتدر فلسطین در تهران و همزمان در دو هزار نقطه کشور برگزار شد. قطعنامه سراسری روز جهانی قدس سال ۱۴۰۳ در هفت بند ، بشرح زیر است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی در پیامی به‌مناسبت آغاز سال ۱۴۰۳، سال جدید را سال «جهش تولید با مشارکت مردم» نام‌گذاری کردند.برش‌هایی از بیانات رهبر انقلاب در قالب چند سخن‌نگاشت ارایه شده است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی به مناسبت آغاز سال ۱۴۰۳ ضمن تبریک عید نوروز به ملت ایران به‌ویژه خانواده‌های ایثارگران و همه ملت‌هایی که نوروز را گرامی می‌دارند، سال جدید را سال «جهش تولید با مشارکت مردم» نامگذاری کردند. متن پیام رهبر انقلاب همانند سال های گذشته دارای تذکرات، توصیه‌ها و تاکیدات خاص بوده و در ادامه متن، اقدام به تشریح ابعاد ان می گردد. پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، این پیام را بعنوان بیانیه فعالیتی خود در سال ۱۴۰۳ قلمداد کرده و از حداکثر ظرفیت حرفه ای و تخصصی- قانونی- ارتباطی خود ، برای تحقق آن استفاده خواهد کرد. بشکلی مشفقانه از کلیه مدیران ارشد دستگاه های اجرایی و بخش های حاکمیتی فعال در قوای سه گانه کشور، درخواست می گردد که حداکثر تلاش خود را در راستای تحقق فرامین مقام معظم رهبری ، تحقق پذیری و تقویت تمدن سازی اسلامی- ایرانی ، تقویت روندهای پیاده سازی اهداف گام دوم انقلاب ،تقویت همگرایی سه رکن جمهوریت- اسلامیت- انقلابی گری نظام با رویکرد حکمرانی مشارکتی و دولت خوب، بکار گیرند و ان شاالله گره گشایی معناداری را در ابعاد مختلف مسائل و چالش های کشور در سال جدید شاهد باشیم.هشدار داده می شود که کم توجهی به این امور توسط هر مقامی و در هر سطحی با واکنش های مطالبه گری ، شفاف سازی و افشاگری های قانونی این پایگاه تحلیلی خبری مواجه شده و به جهت اهمیت تکالیف حرفه ای، شرعی و قانونی در این حوزه ها ، کمترین مماشاتی صورت نخواهد پذیرفت. به صراحت و در ابتدای سال ، عرض شد تا جای هیچگونه گلایه ای در طول سال ۱۴۰۳ ، باقی نماند.

سوالی که امروز در ذهن افکارعمومی وجود دارد این است که آیا در وزارت جهادکشاورزی همچنان حسن روحانی رئیس جمهور بوده و وزارت تحت تسخیر سایه بنفش است؟ آیا کسانی که احتمالا به برنامه ها و اهداف این دولت اعتقاد قلبی و عملی نداشته و یا فاقد توانمندی های اثبات شده برای عهده داری وظایف هستند( بر اساس عملکرد گذشته) همچنان در عرصه های مختلف مدیریتی جولان خواهند داد؟ در زمان انتصاب محمدعلی نیکبخت هشدار داده شده یکی از پاشنه های آشیل ایشان تیم سازی هدایت شده در چند طیف زابلی های بخش کشاورزی ، همکاران سابق در رمان تصدی تعاون روستایی و معاونت وزارتخانه ، نمک گیری و دعوت از برخی افراد نظیر خاوازی ، وانهادن ساخت تیم توسط همین گروه عموما با گرایشات دولت اصلاحات خواهد بود. در همان دوران توصیه نموده بودیم که ایشان باید از توانمندی نیروهای شاخص در سایر تیم های فعال( رغیب تا از قبل از تصدی پست وزارت) بهره برداری نموده تا بتوان انتظار تحول در بخش کشاورزی را داشت. اما نتیجه کار متاسفانه شد،آنچه که بدان هشدار داده بودیم. حضور افرادی نظیر شاهرخ رمضان نژاد بعنوان سرپرست دفتر وزارتی معنایی جز کنار نهادن و نادیده گرفتن افراد توانمند و حاکمیت سایه بنفش نمی توانست داشته باشد. بر خود وظیفه می دانیم با توجه به شناختی که از تیم سازی های متمرکز و نمک گیر شده داریم، در خصوص رانت خواهی های خاص هشدار دهیم. دوستان حوزه نظارت و امنیت خوب می دانند از چه آفت و آسیبی صحبت می کنیم.

سید ابراهیم رئیسی، عصر پنجشنبه ۲۴ اسفند ماه در نشستی با «اصحاب رسانه» پس از شنیدن دیدگاه‌های چند تن از نمایندگان رسانه‌ها (شعار سال: کدام نماینده؟)، در سخنانی ضمن آرزوی قبولی طاعات و گرامی‌داشت یاد شهدای رسانه به ویژه شهدای رسانه در غزه و فلسطین، به جایگاه مهم رسانه در مقابله با جنگ ترکیبی دشمن علیه ملت ایران اشاره کرد و گفت، امروز که راهبرد دشمن ایجاد یاس در جامعه با بزرگنمایی ضعف‌ها و ترویج «نمی‌توانید» و «نمی‌شود» هاست، تقسیم صحیح در میان رسانه‌ها، نه دسته‌بندی چپ و راست، بلکه دسته‌بندی رسانه‌های امیدآفرین در برابر یاس‌آفرین است و .... خدمت جناب رئیس جمهور باید عرض نمود که انتخاب همین جماعت بر اساس چه معیاری صورت گرفته است؟ گردن این جماعت از همکاران ما کلفت‌تر است یا ارتباط بیشتری دارند؟ شاید هم سفارش شده جایی خاص هستند؟ انحراف از معیار از همین رفتار‌ها و رویداد‌ها شروع می‌شود جناب رئیس جمهور.

غلامرضا بنی اسدی (فعال کارگری) مدعی است که، " در سبدِ جدید ۳۰گرم از مصرفِ روزانه نانِ مورد نیاز هر فرد کم شده است. همچنین حدود ۱۰ گرم از مصرفِ گوشت کم شده؛ یعنی درحالیکه در سبدِ قبلی، میزان مصرفِ گوشتِ روزانه ۴۸گرم تعریف شده بود، در سبد جدید این میزان به ۳۸گرم رسیده است؛ و یا ۲۸۰ گرم میوه به ۲۰۰گرم کاهش پیدا کرده است. " این در حالی است که یک کارگرِ معمولی روزانه به ۲هزار و ۸۰۰ کالری نیاز دارد، این میزان در مشاغلِ سختتر به حداقل ۵هزار کالریِ روزانه می‌رسد، که این میزان به شدت در این سبد تقلیل یافته و این کاهش خود را در سبد معیشت هم نشان خواهد داد و.. در روزگار گذشته و سال‌های قحطی، نوعی بیگاری در خطه شمال رایج بود بنام شکم پلا. کارگر شمالی (کل سال و عموما بچه‌های جوان) یا نیروی کار طالقانی (عموما برای فصل پائیز و زمستان) در بعضی از خانواده‌ها استخدام می‌شدند و در مقابل سه وعده غذا، پوشاک و جای خواب، کارگری تمام وقت آن خانواده را عهده دار می‌شدند. سوال اینجاست که آیا در رابطه کارگر-کارفرمایی با نوعی استثمار مخفی و اجباری و نظام شکم پلا مواجه هستیم؟ آیا طبقه کارفرمای بخش خصوصی کشور، توان پرداخت بیشتر دارد؟ آیا نظام‌های حمایتی و تامین اجتماعی در کشور، کار خود را بشکل موثر انجام می‌دهند؟

محمدامین توکلی زاده معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران از شناسایی خانوار‌های نیازمند در محلات و ارائه بسته‌های معیشتی به آن‌ها خبر داد. محرابی نماینده سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران نیز با بیان این‌که توزیع بسته‌های معیشتی میان افراد نیازمند زیر نظر سامانه «سمات» انجام می‌شود، تصریح کرد: تاکنون ۵۰۰۰ خانوار که زیر نظر هیچ کدام از نهاد‌های حمایتی نیستند شناسایی شده و در نظر داریم بسته ارزاق ماه رمضان را تا سقف دو میلیون تومان با محوریت مساجد میان این افراد توزیع کنیم و .... سوال اینجاست که چرا این حمایت‌ها از طریق بهزیستی و کمیته امداد نباید انجام شود؟ چرا شهرداری تهران، کمیته امداد و بهزیستی را بعنوان مسئول به مشارکت نمی‌گیرد؟ بدون تعارف عرض می‌شود که متاسفانه ممکن است نادانی بعضی‌ها در همین سردرگم سازی‌ها و توجیهات باشد و با تعدد راه‌ها و گروه‌های هدف، تشفیعی دهنده امیال و منافع خود باشند. آقای توکلی زاده خوب می‌دانند از چه چیز‌هایی صحبت می‌کنیم. اما هشدار می‌دهیم که پولش به کسی خیر نرسانده است.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.