شعارسال: روزها و سالها گذشت اما هیچ قیچی روبان افتتاحیه بیمارستان رودبار جنوب را نبرید مشکل مال قیچی و روبان است یا برنده روبان؟!

روزها و سالها گذشت اما هیچ قیچی روبان افتتاحیه این بیمارستان را نمی بردمشکل مال قیچی و روبان است یابرنده روبان مشکل دارد.

مال هرکه هست بیماری حالیش نمی شود که مقصر کیست، روزها میگذرد و ماشین ها با سرعت ۱۲۰کیلومتربیماران را به سمت بیمارستان کهنوج وجیرفت می برند.

بیماری نمی فهمد که اینجا نیاز به صبر دارد بیماری این را می داند که رودبار دومین شهرستان پرجمعیت جنوب استان کرمان است و هر روز برتعداد جمعیتش افزوده می شود و مبتلایان بیشتر می شوند این باعث شده است که کیفیت خدمات دهی در بیمارستانهای شهرستانهای اطراف افزوده می شود.

بیماری نمی داند که رودبار زهکلوت دارد و جمعیت آن از بیشتر شهرستانهای استان هم بیشتر است پس بی رحمانه برگرده این مردم می تازد و آنها هیچ جایی را ندارد که اسمش بیمارستان باشد و بیمار خود را بستری کنند.

مرکز خدمات دهی رودبار که در آن یک پزشک خانواده ساکن است جوابگوی این جمعیت چند صد هزار نفری نیست و مطب های پزشکان هم مثل گذشته رونق ندارد ۲پزشک عمومی هم که در شهرستان هستند، آن هم یک هفته در میان مطب خود را باز می کنند.

براستی مشکل مال کیست این روبان لعنتی را کی می بندند تا قیچی شود و این این مقراض چینی کی وارد می شود که این روبان را بچیند، براستی آیا باید صبر ایوب داشت مدایران شهرستانی هم که می گویند ما شبانه روز دنبال بهره برداری از این بیمارستان هستیم گره کار دست کیست؟عقرب چند کودک دیگر را باید به قربانگاه بکشاند تا این گره کور باز شود آیا واقعأ وقت آن نرسیده که این گره را به دندان گرفت،آیا دانشگاه علوم پزشکی برای تجهیز این بیمارستان هم چین مدت درازی را می طلبد،پایه های بیمارستان کم کم به پوسیدگی گرایش پیدا می کند ،رنگ در و دیوار آن توسط آفتاب از بین می رود ،آیا وقت آن نرسیده که این بیمارستان افتتاح شود و فجری حاصل آید.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از دقیانوس ما- زمان انتشار :18بهمن 1394 –کد خبر: 53564 www.daqianus.com